اعضاي هيئت «حديث شريف کساء» که از مهم ترين هيئت هاي اصفهان به شمار مي آيد وجمعي از خدام امام زاده جعفربن الرضا عليهماالسلام روز پنج شنبه 8 آذرماه 1386 در قالب کارواني به همراهي آيت الله سيد حجت ابطحي با آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله در شهر مقدس قم ديدار کردند.

مرجع عالي قدر در ابتداي اين ديدار توفيق شرکت در مراسم حديث شريف کساء را به حاضران تبريک گفته، خاطرنشان کردند: اين

قبيل توفيقات فوق العاده مهم وبزرگ است ومتأسفانه ما چنان که بايد اين امور را درک نمي کنيم. امام صادق صلوات الله عليه فرمودند: «لا يَقْبَلُ اللهُ مِنَ الْعِبادِ يَومَ القيامَةِ إِلاَّ هذَا الَّذي أَنْتُمْ عَلَيهِ وَمَا بَيْنَ أَحَدِکُمْ وَبَيْنَ أَن يَري ما تَقَرُّ بِهِ عَيْنُهُ إِلاّ أَنْ تَبْلُغَ نَفْسُهُ هذا؛(1) خداي متعال در روز قيامت آيين وعقايدي جز آنچه شما داريد نمي پذيرد وکافي است تا جانتان به اين جا برسد [واشاره به گردن مبارکشان کردند] تا چيزهايي مشاهده کنيد که موجب چشم روشني شما شود».

قرائت ومداومت حديث شريف کساء از فضل خداي متعال بر شماست وهمچنين مصداق دستگيري وعنايت مولايمان حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف به شما مي باشد.

ايشان با اشاره به صحت و اتقانِ سنديِ بالاي حديث شريف کساء تأکيد کردند: اين مطلب در نهايتِ روشني است وتا ابد چنين است زمزمه هايي که در گوشه وکنار در اين خصوص صورت مي گيرد، دل مبارک حضرت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف را به درد مي آورد ومسلم است پيامدهاي منفيِ آن دامنگير اين افراد خواهد شد.

حديث شريف کساء يکي از شعائر اسلام وشعائر تشيّع وشعائر الله است که خداي متعال درباره آن فرموده است: «وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَي الْقُلُوبِ؛(2) هرکس شعائر الهي را بزرگ دارد، [اين کار] نشانه تقواي دل هاست».

آيت الله العظمي شيرازي در بخش ديگري از بياناتشان فرمودند: حديث شريف کساء دو رکن دارد که عبارتند از غدير وعاشورا. بايد در غدير وعاشوراي آينده شادي واندوه خود را بابت شادي واندوه اهل بيت عليهم السلام چنان که شايسته است اظهار کنيم ومصداق اين حديث شريف قرار گيريم که در آن آمده است: «يَفْرَحونَ لِفَرَحَنا وَيَحْزَنونَ لِحُزْنِنا؛(3) [شيعيان ما] در شادي ما دلشاد ودر اندوه ما غمگين هستند».

ايشان در ادامه يادآور شدند: مرحوم علامه اميني آورده است که در زمان علامه حلي پدر ومادري ناصبي که فرزند نداشتند نذر کردند که اگر خدا به آنان پسري داد وجوان شد، او را سر راه زائران امام حسين قرار مي دهيم تا آنان را مورد قتل وآزار وتعدي قرار دهد. داراي فرزند شدند ووقتي پسرشان به سن جواني رسيد مادرش ماجرا را با او در ميان نهاد. او سلاحي برداشت وبه منطقه مُسيّب (نقطه اي در اطراف کربلا) رفت ومنتظر نشست. در همين حين به خواب رفت ودر خواب ديد که قيامت فرا رسيده وقرار است او را به جهنم ببرند. اما وقتي او را به جهنم افکندند، آتش او را نسوزاند وخودش وديگران از اين مطلب شگفت زده شدند. در اين حال گفته شد: او سر راه کاروان زائران امام حسين عليه السلام خفته بود وگرد وغبار اين کاروان بر سر واندام وي نشست. لذا آتش بر تن او کارگر نيست. اين جوان وقتي از خواب بيدار شد يکصد وهشتاد درجه دگرگون شد وبه يکي از مواليان وشاعران وستايندگان اهل بيت عليهم السلام تبديل شد. مرحوم علامه اميني از وي اشعار نغزي نقل کرده که در نهايت استواري وشيوايي است.

معظم له در بخش ديگري از بياناتشان درباره اهميت وضرورت نشر فرهنگ غدير يادآور شدند:

بايد فرهنگ غدير را در جهان گسترش دهيم. در جهان امروز بسيارند کساني که نام غدير را نشنيده اند يا درباره آن اطلاعات نادرستي دارند. بايد از فضاي باز ومساعد فعلي براي نشر اين فرهنگ متعالي بهره برد. در طول تاريخ خون هاي فراواني در پاي شجره طيبه غدير ريخته شده وتلاش هاي بسياري در اين راه صورت گرفته است. آورده اند که معاويه فقط در يک ماجرا سي هزار شيعه را به قتل رساند. اين رقم با توجه به اندک بودن شمار شيعيان در آن روزگار بسيار شايان تأمل است. افرادي چون ابن ابي عمير هفده سال به خاطر نشر فرهنگ غدير در زندان بود وشکنجه هاي سخت را به جان خريد وهيچ کس از او خبر ونشاني نداشت به طوري که بستگانش از او دست کشيدند. شايسته است هريک از ما به قدر توش وتوان در اين راه گام برداريم ونداي غدير را به گوش جهانيان وتشنگان عدالت وهدايت برسانيم.

شايان ذکر است پيش از سخنان مرجع عالي قدر حاضران به قرائت زيارت آل ياسين وحديث شريف کساء پرداختند ومداحان اهل بيت، آقايان ايزدي از همدان ورباني از اصفهان با نوحه سرايي وتوسل به اهل بيت بر حال وهواي اين مجلس افزودند.

حجت الاسلام والمسلمين مدرسي نيز طي بياناتي اطلاعاتي مختصر از تأسيس وبرنامه هاي هيئت ارائه نمود.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. بحارالانوار، ج6، ص185 (باب7ـ ما يعاين المؤمن...، حديث20).

2. حج(22)، آيه32.

3. وسائل الشيعه، ج14، ص507 (66ـ باب استحباب البکاء لقتل...).