شماري از حجاج عراقي بيت الله الحرام در قالب کاروان زيارتي «معراج» از کشور نروژ روز پنج شنبه 15 آذرماه 86 در شهر مقدس قم با آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله ديدار کردند.

بهره برداري هرچه بيشتر از فرصت معنوي حج، برخي از صفات مؤمن، وعبرت آموزي از داستان هاي پندآموز برخي از محورهاي بيانات مرجع عالي قدر در جمع اين افراد بود.

معظم له در ابتدا با اشاره به حديث شريفي از مولاي متقيان علي عليه السلام که مي فرمايند: «المؤمن... نَفسُهُ مِنهُ في عَنَاءٍ والنَّاسُ مِنهُ في راحَةٍ؛(1) نفس مؤمن از او در سختي، ومردم از او در آسايش اند» به بيان پاره اي از صفات بايسته مؤمنان پرداختند وفرمودند: مؤمن واقعي کسي است که اجازه نمي دهد ديگران سختي ومشکلات را تحمل کنند، بلکه سعي مي کند بار دشواري ها را خود به دوش کشد وديگران آسوده باشند.

ايشان تصريح کردند: آسوده بودن مردم از مؤمن فقط بدين معنا نيست که در امانت خيانت نمي کند ودست به قتل وجز آن نمي زند، روشن است که اين امور هيچ گاه از مؤمن سر نمي زند وآسوده خاطر بودن مردم از دست وي بدين معناست که مردم از زبان وي ايمن باشند؛ چراکه زخم زبان شدت ودردي به مراتب بيشتر از ضربت تير وشمشير دارد. از اين رو مي توان گفت هرچه دو صفت يادشده در اين حديث در کسي بيشتر باشد ايمان وي شدت وکمال بيشتري دارد.

آيت الله العظمي شيرازي در ادامه اظهار داشتند: در ميان مردم کساني ـ خواه درس خوانده وخواه بي سواد ـ وجود دارند که انسان هنگام ملاقات با آنان از ترس زبانشان در گفتارش دقت بيشتري مي کند يا از ترس برخورد منفي آنان همه چيزهايي که در دل دارد را بر زبان نمي آورد. چنين افرادي که مردم از زبانشان مي ترسند يا به همين سبب آنان را احترام مي کنند در روايات نکوهش شده اند. آورده اند که روزي رسول گرامي اسلام صلّي الله عليه وآله نزد عايشه بودند که مردي اجازه ملاقات با حضرت را طلبيد. حضرت فرمودند: چه بد مردي است او! عايشه به اندرون رفت وآن مرد نزد رسول خدا آمد. آن حضرت هنگام سخن گفتن با او با گشاده رويي برخورد نمودند. وقتي از نزد حضرت رفت عايشه پرسيد: چرا در اثناي سخن گفتن گشاده روييِ بسياري به خرج مي داديد؟ حضرت پاسخ دادند: بدترين بندگان خدا کسي است که از ترس بددهني اش، مردم از همنشيني با او بدشان بيايد.(2) شايسته است هريک از ما نيز اهل تقوا وانصاف باشيم ودر برخورد با همگان خشنودي خداي سبحان را در نظر بگيريم.

آيت الله العظمي شيرازي در پايان به حجاج محترم سفارش کردند: سفر بيت الله الحرام يک تجربه معنوي است. بکوشيد در اين تجربه معنوي به حديث مولاي متقيان علي عليه السلام عمل نماييد ودر همه حال در پي ايجاد آسايش همسفران وحجاج ديگر برآييد وچنان رفتار کنيد که ديگران از شما ايمن وآسوده باشند. اين را بدانيد که در سفر طاعت وعبادت وزيارت مراقد مطهر اهل بيت عليهم السلام هستيد ودر اين سفرِ با فضيلت، درهاي رحمت ومغفرت الهي بر شما باز است ودر معرض دستگيري ها وعنايات اهل بيت قرار داريد. بکوشيد از اين فرصت ارزشمند نهايت استفاده را ببريد وبا غفران وکسب درجات والا وتقرب به اهل بيت، ودر يک سخن با دستان پر به خانه ووطن خويش بازگرديد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. نهج البلاغه، خطبه193.

2. اصول کافي، ج2، ص1626 (باب من يُتّقي شره، حديث1).