LOGIN
بیانات
shirazi.ir
مرجع عالي قدر: غدير و عاشورا دو بال تشيّع هستند
کد 1510
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 25 آذر 1386 - 5 ذوالحجّة الحرام 1428

 

آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله شماري از نوجوانان را به غنيمت شمردن فرصت ها، احياي امر اهل بيت عليهم السلام واقامه هرچه نيکوي شعائر الهي فرا خواندند.

مرجع عالي قدر در ابتداي اين ديدار که روز جمعه 23 آذرماه 86 انجام شد ضمن تأکيد بر اهميت غنيمت شمردن فرصت ها به ويژه فرصت جواني اظهار داشتند: آينده هرکس وموفقيت وي در آينده چيزي است که به دست خود او ساخته مي شود. اين که شما نوجوانان عزيز در چهل يا پنجاه سال آينده در چه جايگاه اجتماعي، علمي، اقتصادي وحتي معنوي قرار داريد به فعاليت هاي امروزتان بستگي دارد؛ اين قبيل امور، خدادادي نيست وبايد با کوشش خود شخص به دست آيد. کسي که زحمت بکشد واز نيروها ومواهبي که خداي متعال در وجود او به وديعه نهاده است بهره برداري کند، بي شک موفق وکامياب خواهد شد.

ايشان در توضيح بيانات خويش افزودند: چه بسا کساني را پيرامون خود مشاهده مي کنيم که با وجود سن زياد در ازاي کارهاي خدماتي ساده مبلغي اندک مي گيرند تا با آن امور خود وزن وبچه خود را تأمين کنند. اين افراد همگي محترم وعزيزند ولي اين را بايد بدانيم که در سن جواني کاري نکرده اند که اکنون از مزاياي اقتصادي واجتماعي بهتري برخوردار باشند. اين مطلب در امور علمي ومعنوي نيز صادق است. هنگامي که بنده 12_13 ساله بودم در کربلا به مکتب خانه اي مي رفتم که يک اتاق بيشتر نداشت. آن مکتب خانه ساده امروز توسعه يافته وبه حوزه علميه علامه ابن فهد حلّي ـ که حوزه علميه کربلاست ـ تبديل شده است. پس از اتمام دروس متعارف مکتب خانه، بنده وارد حوزه شدم وتحصيلات حوزوي خود را به صورت مستمر ادامه دادم. اما يکي از همدرسان من در پي حرفه خياطي رفت وبه خياط خوبي مبدل گشت. ديگري وارد مدارس جديد شد وامروزه از کارمندان دولت است. شخص ديگري در پي وعظ ومنبر رفت وامروزه از خطباي تواناي تهران است. روشن است که اين افراد همگي شرايط يکسان ندارند ومعلوم نيست از وضعيت فعلي خود خشنود باشند. مهم آن است که پس از گذشت پنجاه يا شصت سال از عمر وقتي به گذشته مي نگريم راضي باشيم. بنده با اين که در مسير تحصيل سختي هاي بسيار تحمل کردم ولي از گذشته خود راضي ام واگر دوباره به گذشته باز گردم ان شاءالله همين راه را ادامه خواهم داد. در امور اخروي نيز تلاش وکوشش افراد نقش مهمي دارد وکساني که در اين جهان از خواهش هاي نفساني چشم مي پوشند ودشواري ها را بر خود هموار مي کنند در جهان آخرت خرسند وشاد خواهند بود. روشن است که هيچ کاري بدون سختي نيست ولي تصميم قطعي باعث مي شود تحمل سختي ها آسان تر گردد.

معظم له در بخش ديگري از سخنانشان با توجه به نزديک شدن ايام عيد غدير وپس از آن ماه محرم الحرام تأکيد کردند: غدير ومحرم دو بال تشيّع هستند. همان طور که پرنده براي پريدن به دو بال نياز دارد، گسترش آيين تشيّع در جها ن بستگي به «غدير» و«عاشورا» دارد که يکي تجسم «شادي»هاي اهل بيت وديگري نماد احزان واندوه هاي آن بزرگواران است. بکوشيد در عيد خجسته غدير که در آستانه آن قرار داريم، ونيز در ماه محرم با اندوه وشادي اهل بيت همنوا شويد وبه تعظيم شعائر الهي بپردازيد. در کتاب تاريخ آل بويه آمده که حدود هزار سال پيش شيعيان بغداد ـ که شايد ده درصد کل ساکنان اين شهر را تشکيل مي دادند و تحت حکومت عباسيان روزگار مي گذراندند ـ در عيد سعيد غدير ميزهاي بزرگي در کوي وبرزن قرار مي دادند وروي آن شيريني هاي فراوان مي نهادند تا هرکه دوست دارد از آن شيريني ها بخورد وبه خانه ببرد. در همان کتاب نيز آمده است در روز عاشورا در اين شهر هيچ کس غذا نمي پخت وهمه مردم بغداد ميهمان شيعيان شهر بودند. اين در حالي است که بغداد در آن زمان شهر بزرگي بود ويهود ونصارا وستاره پرستان نيز در آن زندگي مي کردند. ما که امروز با آزادي در حکومت و کشوري شيعي زندگي مي کنيم هنوز در غدير وعاشورا اين گونه عمل نمي کنيم وجا دارد در غدير دست کم همانند شيعيان هزار سال پيش فعاليت کنيم.

آيت الله العظمي شيرازي در پايان سفارش کردند:

1. در تحصيل علم جديت داشته باشيد تا ان شاءالله در آينده از اين راه به اهل بيت خدمت کنيد؛

2. تصميم بگيريد از غدير امسال تا آخر عمر در شادي هاي اهل بيت دلشاد ودر اندوه آنان اندوهگين باشيد وحق شعائر الهي از جمله عيد غدير را ادا نماييد؛

3. همچون پيامبران الهي وپيشوايان دين در پيمودن مسير حق به تمسخر مسخره کنندگان وپسند وناپسند آنان اعتنا نکنيد ودر راه خود ثابت قدم بمانيد؛ خداي متعال فرموده است: «يَا حَسْرَةً عَلَي الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ کَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون؛(1) افسوس بر اين بندگان که هر رسولي براي هدايتشان آمد جز مسخره کردن او کاري نکردند».

 

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. يس(36)، آيه30.