امروز همزمان با سالروز شهادت رسول خدا وامام حسن مجتبي عليهماالسلام همچون سال هاي گذشته جمع کثيري از سوگواران وفعالان مذهبي از سراسر کشور در بيت آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله اجتماع کردند وبه بيانات ارزشمند ايشان گوش سپردند.

مرجع عالي قدر در ابتداي بياناتشان فرمودند: قرآن در جاهاي بسياري از پيامبر سخن گفته وآن حضرت ويارانشان را ستوده است. يکي از اين موارد آخرين آيه سوره فتح است که خداي متعال مي فرمايد: «مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَي الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَي عَلَي سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا؛(1) محمد پيامبر الهي است وکساني که با او هستند بر کافران سختگير وبا خودشان مهربانند. آنان را راکع وساجد بيني که در طلب بخشش وخشنودي خدايند. نشانه آنان در چهره هايشان از اثر سجود نمايان است. اين، توصيف آنان در تورات وانجيل است. همانند نهالي که جوانه بزند وآن جوانه محکم شود وبر پاهاي خود بايستد وکشاورزان را به شگفتي وا دارد تا از ديدن ايشان کافران را به خشم آورد. خدا به کساني از ايشان که ايمان آورده وکارهاي شايسته کرده اند آمرزش وپاداش بزرگ وعده داده است».

اسلام يک کل مرکب است ومعارف، احکام، اخلاق وآداب فراواني در خود جاي داده که همگي جزء جدايي ناپذير آن است

مرجع عالي قدر افزودند: خداي متعال در اين آيه بيش از ده بار کساني را که همراه پيامبر بوده اند به انواع صفات ستوده وفرموده است: بر کافران سخت مي گيرند، با خود مهربانند، راکع وساجدند، در طلب خشنودي خدايند و... ولي در پايان اين آيه وپس از همه اين عبارات ستايش آميز فرموده است: خدا [فقط] به کساني از آنها که ايمان آورده واعمال صالح را به جا آورند آمرزش وپاداش عظيم وعده داده است.

تعبير «عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» به جاي « عَمِلُوا صالحاً» بدين معناست که همه کارهاي شايسته مرتبط با خود را انجام داده اند. اين که مي گوييم «مرتبط با خود» به دليل قاعده مشهور تقابل جمعين است. طبيعي است کسي که بيش از خورد وخوراک خود نداشته است خمس بر او واجب نيست وکسي که استطاعت ندارد، حج بر او واجب نخواهد بود. اما کسي که استطاعت داشته ولي به حج نرفته است از دايره «عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» بيرون است. غرض اين که از ميان همراهان پيامبر با آن همه خوبي ها، غفران الهي فقط از آنِ عده اي است که عقيده خوبي داشته باشند ونيکي هايي را که محل ابتلاي آنهاست انجام مي دهند. کلمه «مِنْهُم» در اين آيه شريفه بسيار شايان تأمل است وتدبر در همين کلمه به تنهايي تاکنون موجب هدايت بسياري از علما، به مکتب اهل بيت عليهم السلام شده است.

ايشان در بخش ديگري از بياناتشان تصريح کردند: همه مي دانيم هواپيمايي که دچار سانحه سقوط مي شود الزاماً تمام اجزاي آن خراب نيست. ممکن است صندلي ها، بال هواپيما، سيستم تهويه، برق و... همه اجزاي هواپيما سالم باشد وفقط وفقط يک عيب کوچک منجر به سقوط آن شده باشد. به عبارت ديگر براي آن که هواپيما به درستي کار کند ومسافرانش را به سلامت انتقال دهد هزاران جزء بايد کارشان به درستي انجام دهند ولي براي سقوط هواپيما خراب شدن يک جزء کافي است. بدن انسان نيز چنين است. کسي که بر اثر وجود يک لخته خوني دچار سکته ومرگ مي شود الزاماً کليه، معده، ريه ودستگاه هاي ديگر اندامش بيمار نيست. ممکن است تمام بدن اين شخص در سلامت کامل باشد ولي فقط همين يک لخته خوني موجب مرگ وي شود. براي اين که انساني بتواند راه برود، سخن بگويد وفعاليت هاي عاديِ روزانه اش را به درستي انجام دهد هزاران شرط لازم است ولي فقط يک شرط مثل وجود لخته کافي است تا منجر به مرگش شود. فقط يکي از اجزاي اساسي بدن که از کار بيفتد بقيه اجزا نظير کليه و... هم از کار خواهند افتاد. نظام هايي مثل هواپيما وبدن انسان که سلامت تک تک اعضا در آن شرط است اصطلاحاً مرکب ارتباطي ناميده مي شوند.

اسلام بدون علي بن ابي طالب اسلام نيست واسلام بدون شهادت ثالثه (أشهد أن عليّاً ولي الله) اسلام نيست؛ چراکه تمام زحمات پيامبر با ابلاغ ولايت علي بن ابي طالب تکميل شد. اسلام بدون علي بن ابي طالب حتي اسمش هم اسلام نيست. چنين اسلامي به هيچ دردي نمي خورد جز اين که «هَبَاء مَّنثُورًا» گردد

مرجع عالي قدر در ادامه فرمودند: دين نيز به نوعي، مرکب ارتباطي است. دين اسلام نيز چنين است وصرف گفتن لا اله الاّ الله يا نمازخواندن کافي نيست. بسياري از صحابه پيغمبر که پس از او به وصي ايشان پشت کردند وجزء خوارج شدند وعلي بن ابي طالب را کافر دانستند وبر او شمشير کشيدند اهل زهد وعبادت هاي شگفت وطاقت فرسا بودند. اين افراد نمازشب خوان بودند ونمازهاي شبانه آنان بسيار طولاني وتوأم با آداب بود ولي آيا اين عبادت ها سودي به حالشان داشت؟ در حقيقت اسلام فقط نماز شب نيست بلکه امور ديگري نيز لازم است تا اسلام تحقق يابد. همان طور که نماز وعبادت جزء اسلام است علي بن ابي طالب هم جزء اسلام است. فاطمه زهرا هم جزء لا ينفک اسلام است. شعائر حسيني نيز جزء اسلام است. اسلام بدون علي واسلام بدون فاطمه اسلام نيست. اسلام بدون سيدالشهدا اسلام نيست.

اسلام يک کل مرکب است ومعارف، احکام، اخلاق وآداب فراواني در خود جاي داده که همگي جزء جدايي ناپذير آن است. نمي توان بخشي از دين را برگرفت وبخش ديگر را وا نهاد. توجه به پاره اي از دين وبي اعتنايي به ديگر بخش هاي آن سودي دربر ندارد بلکه بايد همه اجزاي دين را با هم لحاظ کرد وبه همه عمل نمود.

اسلام بدون علي بن ابي طالب اسلام نيست واسلام بدون شهادت ثالثه (أشهد أن عليّاً ولي الله) اسلام نيست؛ چراکه تمام زحمات پيامبر با ابلاغ ولايت علي بن ابي طالب تکميل شد. اسلام بدون علي بن ابي طالب حتي اسمش هم اسلام نيست. چنين اسلامي به هيچ دردي نمي خورد جز اين که «هَبَاء مَّنثُورًا» گردد. خداي متعال مي فرمايد: «وَقَدِمْنَا إِلَي مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا؛(2) وما به اعمالي که انجام داده اند مي پردازيم وهمه را چون ذرات خاک بر باد خواهيم داد».

معظم له در بخش ديگري از بياناتشان افزودند: در گفتگو با يکي از فضلاي شبه قاره هند ايشان تأکيد داشت کشورش با داشتن جمعيتي يک هزار ميليون نفري، حتي يک پناهنده ندارد وبه اين مسئله افتخار مي کرد. به او گفتم اين مسئله در اصل مال اسلام ماست واگر جاي افتخار داشته باشد افتخار آن از آنِ سيره سياسي رسول خدا واميرمؤمنان ورفتار آن دو بزرگوار با مخالفانشان مي باشد.

شخصي چون صفوان بن اميه سيزده سال پيغمبر را آزار داد واز هيچ کوششي براي مبارزه با پيامبر ورسالت ايشان فروگذاري نکرد وثروت بسيارش را براي مبارزه با پيامبر هزينه کرد. اين شخص در حطيم (نقطه اي بين درِ کعبه وحجرالاسود) به غلامش عميربن وهب گفت: آيا مي تواني پيغمبر را بکشي؟ اگر موفق شوي او را بکشي هرچه بخواهي به تو مي دهم واگر کشته شدي زن وبچه ات را اداره خواهم کرد. عمير به مدينه رفت واظهار داشت براي مذاکره درخصوص اسرا آمده است. ولي نزديک رسول خدا که رسيد، حضرت به او فرمودند: شمشيرت را از زير عبايت بيرون بياور! او لحظه اي درنگ کرد ورسول خدا به او فرمودند: مي خواهي بگويم صفوان بن اميه فلان روز در حطيم به تو چه گفت وچه وعده هايي داد؟

از آن جا که اين شخص معاند نبود بلکه شستشوي مغزي شده بود، با شنيدن اين خبر غيبـي از سوي پيامبر بهت زده شد وگفت: گواهي مي دهم پروردگاري جز خداي يگانه نيست وتو فرستاده اويي.

پس از فتح مکه ومراجعت پيروزمندانه رسول خدا ومسلمانان به مکه، صفوان بن اميه از مکه گريخت وبا خود گفت: پيغمبر هرکه را عفو کند همچو مني را عفو نخواهد کرد. عفو عمومي پيامبر که توسط علي بن ابي طالب اعلام شد ونشان از رحمت واسعه پيامبر داشت، دل هاي مردم را به اسلام جذب کرد وسبب مسلمان شدن بسياري از مشرکان شد. قرآن مجيد مي فرمايد: «وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا؛ ومردم را مي بيني که گروه گروه به دين اسلام در مي آيند(3).

شخصي که اسلام را بيمه کرد امام حسين عليه السلام وشعائر حسيني است. ماه محرم وصفر تمام شد ولي امام حسين که مايه عزت اسلام است متعلق به دوره سال وتمام روزها وماه ها هستند

هنوز يک سال از فتح مکه نگذشته بود که 50درصد از مشرکان مکه مسلمان شدند. تنها کسي که فرار کرد صفوان بود وعلت فرار او هم نشنيدن فراخوان عفو عمومي پيامبر بود. عمير وقتي شنيد صفوان از ترس گريخته است نزد رسول خدا رفت وماجرا را بازگفت. رسول خدا به او فرمودند: برو به صفوان امان بده. وقتي عمير صفوان را پيدا کرد وماجراي امان رسول خدا را بازگفت، صفوان گفت: اگر بدانم پيامبر چنين چيزي گفته است مي آيم، چون او دروغ نمي گويد. ولي مطمئن نيستم تو راست بگويي! عمير دوباره نزد رسول خدا بازگشت وگفت: صفوان حرف مرا باور نکرد ونشانه اي تقاضا کرد. رسول خدا عمامه خود را که سحاب نام داشت وبعدها به سيدالشهدا رسيد ودر کربلا بر سر مبارک امام حسين عليه السلام بود به عمير داد وبه او گفت: صفوان اين عمامه را مي شناسد. وقتي صفوان عمامه پيامبر را ديد آن را شناخت وبا خيال آسوده به مکه بازگشت.

معظم له تأکيد کردند: چنين رفتارهاي والايي مصداق اسلام واقعي است، نه آنچه در برخي کشورهاي اسلامي به نام اسلام انجام مي شود. امروز هم اگر چنين تعاليم مهرورزانه اي اجرا شود سبب گسترش فوق العاده اسلام وجذب شدن دل هاي جهانيان خواهد شد.

آيت الله العظمي شيرازي در پايان سفارش کردند:

1. فضايي مساعد ودور از گناه وفساد براي جوانان ونوجوانان فراهم آوريد؛

2. مولاي متقيان در بستر بيماري که راوي درباره آن لحظه مي گويد: نمي دانم دستمال زردي که به سر بسته بودند زردتر بود يا چهره ايشان، نسبت به زن ها سفارش کردند. شايسته است مؤمنان در محيط خانواده نسبت به همسر خود اخلاق اسلامي را رعايت کنند؛

3. شخصي که اسلام را بيمه کرد امام حسين عليه السلام وشعائر حسيني است. ماه محرم وصفر تمام شد ولي امام حسين که مايه عزت اسلام است متعلق به دوره سال وتمام روزها وماه ها هستند. اگر ايشان نبودند ما امروزه نه نماز مي خوانديم ونه لا اله الاّ الله مي گفتيم. بکوشيد در تمام دوره سال با اقامه مجالس خانگي، شور حسيني را زنده نگاه داريد.

1. فتح(48)، آيه29.

2. فرقان(25)، آيه23.

3. نصر(110)، آيه2.