به مناسبت خجسته زاد روز رسول گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه وآله وناشر علوم اسلام، حضرت امام جعفر صادق عليه السلام جمعي از طلاب آفريقايي به همراه خانواده هاي خود در روز سه شنبه هفدهم ماه ربيع الاول سال جاري (1429 ق) مصادف با 6/ 1/1387 ش براي عرض تبريک وبهره مند شدن از رهنمودهاي مرجع عالي قدر حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي، در بيت معظم له با ايشان ديدار کردند.

آية الله العظمي شيرازي سخنان خود را اين گونه آغاز نمودند: «در حديث شريف آمده است که در شب معراج، خداي متعال چندين خطاب به رسولش، محمد مصطفي صلي الله عليه وآله کرده، از جمله اين روايت است که شخص رسول خدا بيان فرمودند که حضرت باري تعالي در شب إسراء به من فرمود: تو، علي، فاطمه، حسن، حسين وامامان از نسل او را از سنخ نور خود آفريدم، پس اگر بنده اي که منکر ولايت شما باشد و مرا آن قدر عبادت کند که از پاي درآيد، او را نخواهم آمرزيد، مگر آن که ولايت شما را بپذيرد وبدان اقرار کند»(1).

معظم له افزود: سروران ما رسول خدا صلي الله عليه وآله، فاطمه زهرا سلام الله عليها ودوازده امام ـ که درود خدا بر آنان باد ـ همگي از يک نور آفريده شده وهمه آنان، معصومند. آن پاکان هرچند در زمان هاي مختلف زندگي کردند، اما در اصل، خداي متعال همگي آنان را از يک نور آفريد. از اين رو، ميان سخنان امام حسن عسکري عليه السلام وآنچه از امام صادق عليه السلام روايت شده با مجموعه سخنان اميرمؤمنان علي عليه السلام که در نهج البلاغه گرد آمده است، هيچ اختلافي وجود ندارد. همچنين در کلام، سيره وتقرير امام کاظم عليه السلام وامام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف تفاوتي ديده نمي شود.

معظم له در ادامه فرمود: همزماني ميلاد رسول خدا صلي الله عليه وآله ومجدد اسلام، حضرت امام صادق عليه السلام در روز هفدهم ربيع الاول امري تصادفي نبود، بلکه خداي متعال چنين مقدر و اراده فرموده است. در روايات مي بينيم که از اعمال روز ميلاد ومبعث رسول خدا صلي الله عليه وآله زيارت اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام است [که اين نيز نشان دهنده ارتباط تنگاتنگ ميان معصومان عليه السلام است].

ايشان افزودند: بنابراين، هيچ اختلاف يا تفاوتي ميان اسلام سرورمان رسول خدا صلي الله عليه وآله واسلام علي، فاطمه زهرا، امام حسن مجتبي وديگر امامان معصوم عليهم السلام نمي بينيم اما کساني وارد اسلام شده اند و اصول، فروع واخلاق اسلام را دستخوش تحريف قرار دادند، در واقع اين اسلامي که اينان آوردند، اسلام پيامبر وخاندان پاک ومعصومش ـ که درود خدا بر آنان باد ـ نيست.

معظم له در باره يکي بودن سيره و اسلام چهارده معصوم عليهم السلام به بيان سه شاهد تاريخي پرداخته، فرمودند:

1. سهيل بن عمرو، شاعري زبان آور بود و با قدرت بيان خود، رسول خدا صلي الله عليه وآله را بسيار مي آزرد. وي پس از فتح مکه به اسارت سپاه رسول خدا در آمد وعمر بن خطاب به آن حضرت گفت: اي رسول خدا، دندان هاي پِشين اورا برکن [که آن گاه اگر بخواهد سخن گويد ] زبانش بيرون خواهد آمد ولذا ديگر نخواهد توانست بر ضد شما سخن گويد. پيامبر خدا صلي الله عليه وآله بدين کار رضايت نداده، فرمودند: لا اُمَثِّلُ به؛ او را مُثله نخواهم کرد، آن گاه او را بخشودند(2).

2. در روزگار حکومت سرورمان اميرمؤمنان علي بن ابي طالب عليه السلام که گستردگي دامنه حکومت شان بر اساس تقسيمات جغرافيايي امروز، پنجاه کشور را شامل مي شد، مردم در رفاه و آسايش زندگي مي کردند روزي حضرت، پيرمرد نابينائي را ديدند که در کوي و برزن از مردم درهمي کمک مي خواست. آن حضرت با ديدن وي فرمودند: ماهذا؛ اين [پديده] چيست؟ گفتند: اي اميرمؤمنان، وي مسيحي است.

حضرت فرمودند: [چون توانا بود] از او کار مي کشيديد و حال که فرتوت و از کار افتاده شده است او را محروم مي داريد! از بيت المال برايش مقرري تعيين کنيد(3).

3. روايتي از امام حسن عسکري عليه السلام به نقل از امام صادق عليه السلام نقل شده که آن حضرت فرمودند: هر کس از هواي نفس خود پيروي کرده وشيفته رأي خود شود، به کسي مي ماند که شنيدم: توده هاي تنگ مايه و نا آگاه جامعه با عظمت و ارجمندي از وي ياد مي کنند، لذا دوست مي داشتم به گونه اي که مرا نشناسد، او را ديده، ارج و قدرش را بسنجم. [روزي] او را ديد که جمعي از مردم کوچه و بازار وي را در ميان گرفته بودند. دور از آنان ايستاده، چهره ام را پوشاندم به او و آن جمع نگريستم. او همچنان آنان را فريب مي داد، سپس از آنان جدا شد و به راهي رفت که برخلاف مسير آنان بود مردم نيز به دنبال کار خويش شدند. او را دنبال کردم تا آن که به نانوايي رسيد و از غفلتش استفاده کرده، دو قرص نان از دکانش ربود. از او در شگفت شدم و با خود انديشيدم که شايد با وي داد وستد دارد.

آن گاه سراغ انار فروشي رفته، تا او را غافل يافت دو انار ربود و راه خود را پيش گرفت. باز شگفت زده شدم و با خود گفتم: شايد با وي معامله اي دارد، در آن لحظه با خود انديشيدم که چه نيازي به دزديدن اين کالاها دارد؟

او را دنبال کردم تا آن که به بيماري رسيد و آن دو قرص نان و دو انار را به او داد و به راه خود ادامه داد. در پي وي رفتم تا اين که در جايي از صحرا قرار گرفت. به او گفتم: اي بنده خدا، درباره تو سخنان نيک شنيدم و لذا دوست مي داشتم تو را ببينم و اکنون تو را ديدم، اما چيزي از تو ديدم که دلم را مشغول کرد و اکنون درباره آن از تو مي پرسم تا دلمشغولي ام برطرف شود.

پرسيد: آن چيست؟

گفتم: ديدم که از نانوا دو قرص نان و از انار فروش دو انار دزديدي. پيش از هر چيزي به من بگو که چه کسي هستي؟

گفت: از فرزندان آدم وامت محمد صلي الله عليه وآله.

گفتم: از کدام خانداني؟

گفت: از خاندان رسول خدا صلي الله عليه وآله.

گفتم: از کدام شهري؟

گفت: از مدينه.

گفتم: شايد جعفر بن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن ابي طالب عليه السلام باشي ؟

گفت: آري.

گفتم: باوجود جهلت نسبت به شرافتي که يافته اي ووانهادن علم جد وپدرت که [در نتيجه] آنچه را بايد بستايي وبه جا آورنده اش را مدح کني، اما بدان بي توجهي اصالت وخويشاوندي ات [باخاندان رسالت] توراچه سود ؟

گفت: جهل مي به چيست ؟

گفتم: به قرآن، کتاب خدا.

گفت: نسبت به چه چيزي از آن، جهل ورزيده ام ؟

گفتم: سخن خداي ـ عزوجل ـ را که مي فرمايد: «من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها ومن جاء بالسيئة فلا يجزي إلا مثلها.... ؛ هر کس کار نيکي به جاي آورد، ده برابر پاداش دارد وهر کس گناهي مرتکب شود به همانند آن،کيفرخواهد شد »

من چون دونان دزديدم، دو گناه وآن گاه که دو انار دزديدم، دو گناه ديگر مرتکب شدم که جمعاً چهار گناه است وچون آن ها را صدقه دادم از تمام آن، چهل پاداش به دست آودرم. پس از چهل حسنه چهارکم شود (چهار حسنه به ازاي چهار گناه) 36 حسنه برايم مي ماند.

امام صادق عليه السلام فرمودند که به او گفتم: مادرت به عزايت بنشيند، تو نسبت به کتاب خدا جاهلي. مگر سخن خدا را نشنيده اي که مي فرمايد: «... انما يتقبل الله من المتقين؛ به يقين خدا تنها از پرهيزگاران مي پذيرد ». [بدان] وقتي دونان دزديدي مرتکب دو گناه شدي وچون دو انار دزديدي مرتکب دو گناه [ديگر شدي، هنگامي که آن چهار نان وانار را بدون اجازه ي صاحبانش، به غير صاحبش دادي ، چهار گناه برچهار گناه دزدي، افزودي، نه آن که چهل حسنه به چهار گناه افزوده باشي. او همچنان مرا مي نگريست ومن اورا رها کرده، راه خودرا پيش گرفتم.

امام صادق عليه السلام فرمودند: با اين قبيل تأويل هاي زشت محکوم شده، گمراه مي شوند وگمراه مي کنند(4).

آية الله العظمي شيرازي تأکيد کردند: اگر اين نمونه هاي بي نظير از سيره ي چهارده معصوم عليهم السلام براي مردم جهان امروز بيان شود آنان با آن آشنا شوند، بي ترديد ده ها حتي صدها ميليون انسان مسلمان خواهند شد، چنان که در زمان سرورمان رسول خدا صلي الله عليه وآله اتفاق افتاد وخداي متعال دراين باره فرمود: «ورأيت الناس يدخلون في دين الله أفواجا ؛ وخواهي ديد که مردم، فوج فوج وارد دين خدا مي شوند».

کافران، مشرکان، يهوديان، مسيحيان ومجوسيان باديدن گفتار ورفتار رسول خدا صلي الله عليه وآله به اسلام گرويدند.

معظم له باتأکيد، ياد آوري کردند: شما طلاب عزيز بايد تاريخ چهارده معصوم عليهم السلام را بادقت وهمراه فهم وشناخت کامل مطالعه کنيد والبته در کنار آن، ديگر علوم را نيز فراگيريد، آن گاه کلام وسيره ي آن پاکان را به ديگر ملت ها، به ويژه مردم قاره افريقا منتقل کنيد.

روشن باشد که اين امر از طريق چاب ونشر کتاب ومجله، رسانه هاي ديداري وشنيداري، ماهواره واينترنت، بايد تحقق يابد وبدين ترتيب، ملت ها حقيقت اسلام را شناخته، آن را پذيرفته ودر نهايت، سعادتمندان دنيا ورستگاران آخرت خواهند شد. از خداي متعال مسئلت دارم شما را در اين راه موفق بدارد.

وصلي الله علي محمد وآله الطاهرين

1. النباطي البياضي، الصراط المستقيم، ج 3، ص 142، قطب اول، فصل دوم. در حديث ديگر که از رسول خدا صلي الله عليه وآله روايت شده، است، فرمودند: همانا خداي ـ عزوجل ـ من، علي، فاطمه، حسن وحسين را از يک نور آفريد.

2. ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، ج14، ص 172.

3. تهذيب الاحکام، ج6، ص 292، باب 93، حديث 18.

4. تفسير امام حسن عسکري عليه السلام، ص 44، حديث 20.