آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي روز پنج شنبه گذشته (24مرداد1387) در جمع شماري از زائران سعودي (اهالي قطيف و صفوا) عاقبت شوم تکبر را آتش دوزخ دانستند.
ايشان خاطر نشان کردند: در کتاب شريف کافي از امام صادق عليه السلام چنين روايت شده است: شخصي نزد پيامبر خدا صلي الله عليه و آله آمد و گفت: من فلاني فرزند فلاني هستم (و نُه تن از نياکان خود را بر شمرد). پيامبر خدا صلي الله عليه وآله به او فرمودند: و تو، دهمين آنان، در آتش دوزخ خواهي بود.(1)
ايشان افزودند: فخر فروشي بر ديگران نتيجه تکبر است و تکبر و غرور سرانجامي جز آتش دوزخ ندارد. نفس اماره انسان به غرور و فخر فروشي تمايل دارد و اگر انسان با عقل خود مهار نفس و غرور خواهش هاي آن را به دست نگيرد، به آتش دوزخ دچار مي گردد. در حالي که فروتني، انسان را به بهشت و رضوان الهي رهنمون مي شود. يکي از مصاديق تواضع اين است که انسان همه نيکي هايي که در خود و پيرامون خود مي بيند از خداي متعال و اسلام بداند. خداي متعال فرموده است: «مَّا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ؛(2) هر نيکي که به تو رسيد از سوي خداست». لذا آدمي بايد خود را به صفت فروتني آراسته و از غرور خودداري کند تا از آتش دوزخ برهد. بدين معنا که نبايد به ثروت، قدرت، خويشاوندان، علم و ديگر داشته هاي خود بنازد. حتي علم نيز به خودي خود فضيلت نيست بلکه ابزاري است که اگر انسان در راه نيک آن را به کار برد فضيلت است. اما اگر در راه شر مورد استفاده قرار گيرد ـ چنان که امروز در جهان غالبا چنين است ـ نه تنها فضيلت نيست بلکه ضد فضيلت، و شر است.
معظم له ضمن نکوهش فخر فروشي در ميان خويشاوندان يادآور شدند: اگر شخصي از خاندانِ سرشناس و برجسته اي برخاسته باشد نبايد به اين واسطه به خود ببالد و بر همسر خود فخر بفروشد. همين طور خويشاوندان و همکاران نبايد برجستگي خاندان خود را مايه غرور و فخر فروشي بر ديگران قرار دهند و آتش دوزخ را براي خود بخرند. بکوشيد ضمن مبارزه با نفس اماره، از همه انواع غرور، به هر شکل و در مقابل هر کس، خودداري ورزيد و خود را به صفت فروتني بياراييد و همه داشته هاي نيک خود را نتيجه لطف خدا بشماريد.
گفتني است در اين ديدار حجت الاسلام والمسلمين سيد جعفر شيرازي نيز در جمع زائران بياناتي ايراد داشت.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1) کافي، ج2، ص329 (باب الفخر والکبر، حديث 5).
2) نساء (4)، آيه 79.
