آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله امروز دوشنبه 26آذرماه1387 و در آستانه عيد سعيد غدير، با اشاره به اهميت اين عيد فرخنده فرمودند: بر اساس روايات، اين عيد، عيدالله الاکبر و عيدي است که از جانب خداست. تمام انبياء مأمور شده اند به اوصياي خود سفارش کنند اين روز را عيد بگيرند و بزرگ دارند. چنين چيزي در مورد عيد قربان و ديگر اعياد وجود ندارد و فقط ويژه عيد غدير است که اکبر و اعظم اعياد مي باشد.

اما ببينيم چرا بر اساس روايات شريفه اين عيد بزرگ ترين عيد و اعظم اعياد است؛ زيرا اگر اين عيد به راستي بر پا مي شد حق و عدل در همه جا و هر زمان تحقق مي يافت. اکنون که عيد غدير کنار نهاده شده است در بيشتر نقاط دنيا شاهد مرگ حق و فضيلت و عدل هستيم.

اين مطلب چندان نيازمند استدلال نيست. نمونه بسيار روشن و رساي آن دوره کوتاه حکومت اميرالمؤمنين علي عليه السلام که در آن حق و فضيلت قولاً و عملاً احيا گرديد. در مقابل، پس از ايشان، ديگران که به اسم اسلام بر سر کار آمدند، مثل معاويه ها و يزيد ها و هارون ها و مأمون ها، عکس چنين مسيري را پيمودند.

کتابي به نام موسوعة العذاب وجود دارد که خوب است فضلا آن را ببينند. در اين کتاب قدري از مظالم زمامداران خودسر را که به نام اسلام و رسول الله صلي الله عليه وآله بر سر کار آمدند و ستم هاي آنان را، بازگو کرده است. بخش هاي مربوط به حکومت اميرالمؤمنين علي عليه السلام را در کتاب بحارالانوار در کنار اين کتاب بگذاريد و مقايسه کنيد. اگر بتوانيم فقط همين دو نمونه را به درستي به جهانيان عرضه کنيم ديگر به تبليغ نيازي نداريم. همين که جهان و بشر امروز بتواند اين دو نمونه را در کنار هم بگذارد و مقايسه کند براي تشخيص دادن نيک و بد از يکديگر کافي است.

ايشان که در جلسه درس خارج فقه خود در مسجد امام زين العابدين عليه السلام واقع در شهر مقدس قم سخن مي گفتند خاطر نشان کردند: وقتي زنان مهاجر و انصار خدمت حضرت زهرا سلام الله عليها آمدند، حالِ آن مخدره و سلامتي ايشان را جويا شدند. حضرت صديقه کبري عليها السلام در پاسخ آنان از دردهاي جسمي خود چيزي نگفتند و فقط درباره چيزهايي سخن گفتند که مردان آنان مرتکب شده بودند. آن جناب که صديقه کبري و صاحب عصمت کبري هستند در آن جا فرمودند:

«يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا(1)» «أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ(2)؛ «مي پندارند که کار خوبي انجام مي دهند» «آگاه باشيد که مفسد و تبهکار اين افرادند».

چنان که مي دانيم تقديم ما حقه التأخير ظهور در حصر دارد. لذا معناي کلام حضرت اين است که مفسدان فقط و فقط همين افراد هستند.

کساني که غدير را کنار زدند به راستي که فساد در آنان محصور است. سرنخ همه فسادها و تباهي ها از اين جا آغاز شد و تا به امروز در معظم نقاط جهان ادامه دارد.

يکي از شعراي غدير قصيده زيبايي دارد که مرحوم علامه اميني در الغدير نقل آن را آورده اند. اين شاعر سيد محمد باقر هندي نام دارد که از علماي عراق و شاگردان سيد محمد کاظم يزدي بود. او در قصيده اش مي گويد:

«کل غدر وقول أفک و زور هو فرع عن جحد نص الغدير»

«هر چه نيرنگ و ناروا و نابساماني در تاريخ هست رهاورد پشت پا زدن به غدير است».

مرجع عالي قدر در ادامه به فرازهايي درخشان و نمونه هايي از تاريخ و سيره نوراني اميرمؤمنان علي عليه السلام اشاره و خاطر نشان کردند:

آورده اند که پس از جنگ افروزي عده اي از جنگ طلبان، حضرت امير در ميان عده پرشماري از مردم خطابه اي ايراد داشتند. در حين سخنراني مردي از قبيله «فزاره» برخاست و به آن حضرت توهين کرد. آن حضرت کم ترين واکنش تندي از خود نشان ندادند. ولي خود مردم آن شخص را کشتند. وقتي به حضرت خبر دادند که مردم او را کشتند آن جناب ديه او را از بيت المال پرداخت نمود. آيا امروزه اگر کسي به رئيس حکومتي سخن درشتي بزند زنده مي ماند؟ آيا مانند چنين رفتاري در جهان امروز نمونه و نظير دارد؟

همچنين نقل است وقتي جنگ بصره عليه اميرالمؤمنين عليه السلام به راه افتاد دشمنان امام شکست خوردند و فرار نمودند در حين فرار از کنار زن بارداري گذشتند و باعث شدند که آن زن جنينش را سقط کند. با اين که در اين کار سپاه بصره مقصر بود و ياران حضرت امير عليه السلام کم ترين نقشي در اين حادثه نداشتند، حضرت دستور فرمودند ديه کودک آن زن را پرداختند. اين رفتار حضرت بدان معناست که حاکم اسلامي در برابر هر ظلمي که در قلمرو حکومت او رخ مي دهد مسئول است و نبايد فقط در برابر ظلم هايي که خود مسبب آن بوده احساس مسئوليت کند. آيا در آزادترين کشورهاي دنيا که مدعي آزادي و حقوق بشر و حقوق حيوانات و جز آن هستند، مانند چنين چيزي را سراغ داريد؟ اگر فقط همين يک ماجرا را بتوانيم به درستي به گوش جهانيان برسانيم مي دانيد چقدر مردم را دگرگون و متحول مي کند؟

ايشان با اشاره به مواردي از سيره حاکمان ظالم و خودسر و دشمن اهل بيت عليهم السلام فرمودند: معاويه يک وکيل و والي به نام بسر بن ارطاة داشت که هشت هزار نفر را در بصره کشت و در پاسخ برخي کساني که نسبت به کارش اظهار شگفتي و اعتراض کردند گفت: اگر علاوه بر اين افراد، هشت هزار نفر ديگر را هم مي کشتم باکي نداشتم. اين ماجرا و مانند اين ماجراها همگي نتايج حذف غدير از صحنه اجتماع است.

بسر بن ارطاة در جاي ديگر سي هزار تن را کشت و به معاويه گفت: سي هزار تن از دشمنانت را کشتم. معاويه به او گفت: نه، بلکه خدا آنان را کشت. معاويه اين ستم بزرگ را به خدا نسبت داد، درست مثل ديگر ستمگراني که خود را به خدا و پيامبر منسوب مي کنند.

مرجع عالي قدر يکي از عوامل گسترش نيافتن اسلام را در جهان وجود سيره زشت حاکمان ظالم و منحرف از اهل بيت عليهم السلام قلمداد کرد و فرمود: اساساً يکي از دلايل ايمان نياوردن کفار آن است که گمان مي کنند به راستي اين حاکمان سرکش تجسم اسلام و نماينده بارز اين دين هستند. اسلام حقيقي به قدري جذاب است که وقتي در زمان رسول الله و اميرمؤمنان عليهما السلام به صورت واقعي و در مقام عمل نمايش داده شد مردم فوج فوج به آن گرويدند.

وجود مبارک مولاي متقيان علي عليه السلام درباره خوراک و پوشاک فقيرانه خود به شخصي فرمود: «إن الله تعالي فرض علي ائمة العدل أن يقدروا أنفسهم بضعفة الناس، کيلا يتبيغ بالفقير فقره(3)؛ خدا بر پيشوايان حق واجب کرده است که خود را با مردم ناتوان همسو کنند تا فقر و نداري، تنگدست را به هيجان نياورد و به طغيان نکشاند.»

در کل حکومت آن حضرت نقل نشده است که کسي از گرسنگي جان سپرده باشد ولي چنين چيزي درباره ديگر حاکمان نقل شده است. با اين حال آن جناب وقتي پيرمردي را ديدند که گدايي مي کرد ناراحت شدند و رسيدگي فرمودند؛ به ايشان عرض شد که نصراني است و ديگر نمي تواند کار کند. حضرت دستور فرمود براي ايشان از بيت المال مقرري تعيين کردند.

متأسفانه امروزه مشاهده مي شود که عده اي از سر فقر کليه و اندام بدن خود را مي فروشند و در جامعه اسلامي زندگي مي کنند. رسيدگي به اين امور مسئوليت چه شخصي است؟

آن حضرت بر نيمي از کره زمين حکم مي راند و قلمرو حکومت اسلامي در آن هنگام نزديک به پنجاه کشور امروز را شامل مي شد ولي در خوراک و پوشاک چنان مي زيست که فقيران با ديدن او تسلا يابند.

اکنون آن حضرت را به عنوان حاکم اسلامي با يکي از ديگر حاکمان يعني عثمان مقايسه کنيد. برخي از تواريخ نقل کرده اند که وقتي عثمان مُرد هيچکس به اندازه ايشان از خود ارث به جا نگذاشت. گفته اند وقتي مُرد چهار زن داشت که سهم هر کدام از همسرانش 250 هزار دينار طلا شد. با توجه به اين که کل سهم همسران يک هشتم کل ما ترک است معلوم مي شود که هشت ميليون دينار طلا (بيش از 26 ميليون تن طلا!!) از او به جا مانده بود.

مسيحيان با خواندن تاريخ اسلام در شگفت مي شوند که آيا امام المسلمين اين است؟! اگر پيشواي مسلمانان چنين است به راستي اسلام چيز خوبي نيست و اصلا جا ندارد که يهودي، مسيحي، بت پرست و... از دين خود دست بردارند و به چنين آييني بگرايند!

اين در حالي است که اميرمؤمنان عليه السلام مديون از دنيا رفتند و بنا به گفته صاحب بحار امام حسن مجتبي عليه السلام به زحمت قرض ايشان را ادا کردند.

در تاريخ آورده اند که مأمون عباسي که نام خود را خليفه رسول الله مي دانست و امام المسلمين بود قصري ساخت که ديوار آن سه فرسخ درازا داشت. وقتي قرار باشد غدير از صحنه جامعه کنار رود، شاهد امثال عثمان و مأمون عباسي خواهيم بود. مأمون عباسي در حالي در چنين قصري مي زيست که خود را خليفه رسول الله و امام المسلمين مي دانست. اکنون شما بگوييد کدام کافر عاقلي دين خود را کنار مي گذارد و به آييني مي گرايد که امثال مأمون عباسي پيشواي آن است؟!

اين که عيد غدير اعظم الاعياد است از آن روست که با ريشه و اساس اسلام مربوط است و کنار نهادن آن از اسلام به چنين نتايج ناگواري منجر مي شود.

متأسفانه تاريخ اسلامي آکنده از اين موارد است و معاويه ها و مأمون ها در تاريخ بسيار مطرح هستند. اين وظيفه ماست که در مقابل اين چهره منفي که از اسلام معرفي شده اميرمؤمنان علي عليه السلام و اسلام واقعي را به جهانيان معرفي کنيم. چرا که امام رضا عليه السلام فرمودند: «فإن الناس لو علموا محاسن کلامنا لأتبعونا؛ اگر مردم زيبايي هاي سخنانمان را در مي يافتند از ما پيروي مي کردند».

اين عيد سعيد را به پيروان واقعي غدير تبريک مي گويم و از خداي متعال توفيق معرفي آن را از درگاه باري تعالي براي خود و شما خواستارم.

1) کهف (8)، آيه 104.

2) بقره (2)، آيه 12.

3) نهج البلاغه، خطبه 209.