جمعي از خواهران و برادران تهراني و نيز بستگان شماري از زائران حسيني که در اثر حادثه رانندگي به هنگام بازگشت به ايران در عراق فوت نمودند، در بيت مرجع عالي قدر حضرت آيت الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله در قم با معظم له ديدار کردند.

آيت الله العظمي شيرازي در اين ديدار، ضمن رهنمودهايي فرمودند: «وادي ايمن» قبرستاني است در کربلا و «وادي السلام» در نجف قرار دارد و اين قبرستان، پيش از به شهادت رسيدن امير المؤمنين علي عليه السلام و دفن کردن حضرتش در آن جا (سرزمين نجف اشرف که وادي السلام نيز در آن قرار دارد) به اين نام خوانده مي شد. تقدير الهي چنين بود که اين دو قبرستان ميان دو حرم، يعني حرم ملکوتي امير المؤمنين علي عليه السلام و بارگاه قدسي امام حسين عليه السلام قرار گيرد، چرا که هر کس از کربلا به سوي نجف برود يا برعکس حرکت کند، در هر دو صورت دو قبرستان ياد شده بر سر راه او قرار دارد؛ يکي در مدخل شهر نجف و ديگري در مدخل شهر کربلا.

معظم له ضمن بيان داستاني درباره فضيلت دفن شدن در وادي السلام و وادي ايمن خاطر نشان کردند: يکي از عالمان بزرگ درباره يکي از دفن شدگان در وادي ايمن در کربلا گفت: امير المؤمنين علي عليه السلام هر شب جمعه براي زيارت فرزندش حضرت سيدالشهدا عليه السلام به کربلا مي آيند و چون به وادي ايمن مي رسند، حمد و سوره اي خوانده، ثواب آن را نثار روح خفتگان در اين وادي مي کنند و در بازگشت از زيارت، همين عمل را تکرار مي نمايند. همچنين به هنگام گذشتن از وادي السلام به قصد رفتن به کربلا و بازگشت به نجف نيز حمد و سوره اي خوانده ثواب آن را به خفتگان در اين وادي، هديه مي کنند.

آن عالم از زبان شخص مدفون در وادي ايمن مي گفت: پس از قرائت حمد و سوره از سوي امام عليه السلام فرشتگان، ثواب آن را ميان مدفونين در اين قبرستان تقسيم مي کنند و ثوابي که سهم من مي شود، تا شب جمعه بعدي مرا از خيرات همگان و هر ثوابي بي نياز مي کند.

ايشان افزود: راستي چه منزلت و مقامي از بهره اي که خفتگانِ در وادي ايمن مي برند بالاتر و ارزشمندتر است؟ هر انساني براي رسيدن به رفاه و آسايش دنيا و کسب مقام اجتماعي، مانند داشتن حرفه اي معتبر همچون پزشکي، مهندسي و جز آن بايد سال هاي سال سخت بکوشد، به يک سخن، به دست آوردن مال و اعتبار و مقام، از هر نوع که باشد مستلزم تحمل سختي و کوشش فراوان است، اما کساني که در وادي ايمن آرميده اند، صرفاً به همين جهت که در آن جا دفن شده اند مقامات عالي کسب مي کنند.

آيت الله العظمي شيرازي در ادامه افزودند: آنان که بدرود زندگي گفتند و از اين جهان رخت بربستند، داغ فراق بر دل بستگان خود نهادند که سخت است، اما مي شود بازماندگانشان دل مشغول آنان نباشند، بلکه از عزيزان از دسته رفته شان که توفيق دفن شدن در وادي ايمن يا وادي السلام را يافته اند، بخواهند تا براي يافتن چنين توفيقي بازماندگان خويش را دعا کنند.

معظم له ضمن نقل سخني از امير المؤمنين علي عليه السلام که درباره مؤمنان و صالحان بدرود زندگي گفته اند، فرمودند: «ولأن يکونوا عبراً أحقّ من أن يکونوا مفتخراً؛(1) اگر آنان مايه عبرت باشند، بهتر از آن است که بدان ها افتخار شود (از مردگان و فرجام شان افتخار کنيد)» آن گاه تأکيد کردند: اين دنيا گذرگاه خوانده شده است که انسان با طي کردن آن، به جان حقيقت و جاودانگي مي رسد.

بنابراين زنان و مردان مؤمن، به ويژه جوانان و نوباوگان بايد در پي چيزي باشند که در سراي باقي و منزل جاوداني، يعني آخرت از آن سود برند. روشن باشد، هر قدر که انسان در دنيا زندگي کند، ناچار بايد براي آخرت توشه بر گيرد و آماده کوچ باشد و بداند که هر چه در اين جهان مي افشاند، در آن جهان درو خواهد کرد.

معظم له ادامه داد: قرآن کريم مي فرمايد: «فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ؛(2) هر کس مثقال ذره اي نيکي کند [پاداش] آن را مي بيند، و هر کس مثقال ذره اي بدي کند [کيفر] آن را مي بيند».

بنابراين، شايسته و بايسته است انسان در دنيا به گونه اي رفتار کند که در آخرت به بهشت برسد و از هر کاري که پاداشي جز بهشت داشته باشد، بپرهيزد.

مرجع عالي قدر در پايان سخنان خود خطاب به بستگان قربانيان حادثه رانندگي که به فوت شماري از زائران ايران در عراق انجاميد فرمود: تسليت و تعزيت مرا بپذيريد و از خداي متعال براي شما صبر و براي درگذشتگانتان اجر فراوان مسئلت دارم و بدانيد که زيارت مولايمان حضرت سيدالشهدا عليه السلام اجر بزرگ و فراواني از سوي خداي منّان در پي دارد و هر چه سختي، ترس و رنج سفر، براي زائر آن حضرت بيشتر باشد، پاداش الهي نيز به همان نسبت افزون تر خواهد بود.

1) نهج البلاغة، ص 338 (باب الخطب، الخطبة 221).

2) سوره زلزله (99)، آيه 7و8.