جمعي از شيوخ و معتمدان عشاير عراق و نيز اعضاي هيئت خادمان آل محمد صلي الله عليه وآله ساکن در نجف اشرف در شهر مقدس قم با مرجع عالي قدر حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله ديدار کردند.

معظم له ضمن رهنمودهايي، سخن خود را با اين حديث رسول خدا صلي الله عليه وآله آغاز کرد که فرمودند: «کلّکم راع وکلّکم مسؤول عن رعيّته؛(1) همگي تان سرپرستانيد و همگي تان در قبال رعيت خود مسئوليد».

آن گاه در توضيح اين روايت فرمودند: پدر، مادر، فرزند، همسر، برادر، خواهر، استاد دانشگاه، معلم، مدرس و حتي کارپرداز مدرسه يا اداره نسبت به يکديگر مسئوليت دارند. همين قاعده، خويشاوندان و افراد عشاير را نيز در بر مي گيرد. شهر و روستا و تمام لايه هاي اجتماعي از اين قاعده مستثنا نيستند و بسا که مسئوليتِ خادم و پيشکار از مسئوليت ما فوق سنگين تر باشد، چرا که ممکن است، توان يا درک بيشتري داشته باشد. اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي فرمايند: «المرء بأصغريه بقلبه ولسانه؛(2) [جايگاه و] مسئوليت انسان، به دو [عضو] کوچکش بستگي دارد، به قلب [خيرخواه] و به زبانِ [کارگشا و اصلاح گر] او».

معظم له افزودند: عراقِ خونين پيکر و ملت بلند همت و مظلومِ آن، طي تاريخ بلندش، به ويژه در دوران گذشته، مخصوصاً در سه دهه ي اخير، سختي ها و تلخ کامي هاي فراواني را به خود ديده و ستم هاي فراوان و بحران هاي بزرگي را تحمل کرده است. حال سؤال اين است که چه کسي بايد اين مظالم و مشکلات و محنت ها را از ملت عراق دفع کند و مسئوليت اين اقدام بر عهده ي کيست؟

آيت الله العظمي شيرازي با اشاره به اهميت توجه به جوانان فرمود: در يکي از آمارهاي غرب درباره عراقِ قبل از سقوط صدام خواندم که آمار جوانان شيعه ي عراق را نه ميليون نفر اعلام کرده بود. راستي چه کسي وظيفه گردآوري و سامان دادن اين جمعيت بزرگ از جوانان عراقي را دارد؟ مسلّم اين که خود جوانان و ديگر شهروندان عراقي در اين زمينه مسئول هستند. به ديگر بيان، هر فرد عراقي در حد توان و امکاناتي که در اختيار دارد، نسبت به ديگر هموطنان خود مسئول است و در صورت بي توجهي بايد در برابر خدا، پيامبر، امامان و بالخصوص امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و در برابر تاريخ پاسخگو باشد.

ايشان افزود: در اين موقعيت حساسي که عراق در آن قرار دارد، صاحبانِ نقود، عالمان، شيوخِ عشاير، ريش سفيدان، جوانان، کارمندان، بازرگانان، کسبه و تمام مردم عراق، دو چيز را وجهه ي همت خود قرار دهند:

1. يکايک ملت عراق، با ياد گرفتن آموزه هاي اهل بيت عليهم السلام و آنچه قرآن کريم و چهارده معصوم عليهم السلام از انسان خواسته اند، خود را به الگوئي مقبول بدل کند. به عنوان مثال، هرگاه يکي از شما به زيارت حضرت سيدالشهدا عليه السلام مي رود بکوشد که بفهمد امام حسين عليه السلام از او چه مي خواهد و بر آن باشد که امام عليه السلام را با جان و دل ببيند. مسلّم اين است که اگر امام عليه السلام را با ديدگان مي ديديم، تنها سفارش آن حضرت اين بود که :«کونوا لنا زيناً ولا تکونوا علينا شيناً؛(3) مايه ي زينت ما باشد و مبادا [با رفتار نکوهيده ي خود] ما را خدشه دار کنيد.» بنابراين هر يک خود را در تمام عرصه هاي عبادي و کاري، با خواسته ي قرآن همسو و منطبق کند.

2. هر يک به عنوان مسئول شرعي با بهره گيري از آنچه در توان دارد، در راه سامان دادن اين ملت و پر کردن خلأهاي بزرگ و فراواني که در عراق وجود دارد بکوشد.

اين امر با تأسيس هيئت ها و کميته هاي حداقل سه نفره از مردان و زنان، در سراسر عراق و در تمام عرصه هاي علمي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، عشايري، خانوادگي و حوزوي ممکن خواهد بود.

اين کميته ها و هيئت ها حل مشکلات ازدواج جوانان، ايجاد اشتغال، رفع نيازمندي ها و خدمات رسانيِ در مناطق خود را بر عهده خواهند داشت تا به خواست خداي متعال، ملت مظلوم عراق از وضعيت محنت بار خود رهايي يابد و در شاهراه هدايت قرار گيرد و چنان باشد که خدا و پيامبر و اهل بيت عليهم السلام او خواسته اند.

معظم له در ادامه ي بيانات خود فرمودند: در آينده که امنيت بر عراق حاکم مي شود و ان شاء الله اين امر هر چه زودتر تحقق خواهد يافت، مليون ها انسان از سراسر جهان به عراق خواهند آمد تا عتبات مقدس آن سامان را زيارت کنند، اما همه ي هدف، زيارت نيست که زيارت بخشي از هدف و مقدمه اي براي هدف بزرگ تر است و آن، بهره گيري از انواع هدايت اهل بيت عليهم السلام است.

مولاي مان امام صادق عليه السلام در بخشي از زيارت امام حسين عليه السلام، با اشاره ي به جدش، به درگاه الهي عرضه مي دارد: «وبذل مهجته فيک ليستنقذ عبادک من الضلالة والجهالة والعمي والشکّ والارتياب؛(4) جان خود را در راه تو داد تا بندگانت را از گمراهي، ناداني، کوردلي و شک و ترديد برهاند.»

بي ترديد کافران و بت پرستان همگي در گمراهي اند. در اين صورت، چه کسي مي بايست اين سخن امام صادق عليه السلام را در راه نجات هموطنان کم آگاه خود و ديگران عملي کند؟ تک تک مردم عراق هر يک به اندازه ي شناخت، توان، قلم، بيان و تشويق خود بايد اين رسالت را به انجام برسانند.

آيت الله العظمي شيرازي، خطاب به ميهمانان خود فرمود: ان شاء الله با اندوخته اي بزرگ از برکات زيارت حضرت معصومه و امام رضا عليهما السلام به کشور، شهر و کاشانه ي خود باز مي گرديد، پس ـ انشاء الله ـ به قدر توانمندي خود، در اين راه فعاليت کنيد و از محل زندگي، روستا، شهر و محل کارتان شروع کنيد و بدانيد که مي توانيد کارهاي بزرگي را به انجام برسانيد.

ايشان افزود: در يکي از شهرهاي بزرگ اسلام حسينيه اي بزرگ ديدم. يکي از اهالي آن شهر به من گفت: اين حسينيه ي بزرگ را يک باربر ساخته است، بدين ترتيب که درآمد خود را با حضرت سيدالشهدا عليه السلام تقسيم مي کرد و از سهم آن حضرت، زمين اين حسينيه را که در محلي دور از شهر و در بيابان قرار داشت، خريد و به تدريج آن را ساخت و امروزه اين حسينيه در مرکز شهر قرار گرفته است.

آيت الله العظمي شيرازي در پايان سخنان خود فرمود: سرورمان حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها در خطبه ي خود، قيامت را توصيف کرده و مي فرمايند: «والزعيم محمّد؛(5) وبزرگ و مهمتر، محمد است».

ايشان با اين بيان، روشن مي کنند که بزرگ ترين مسئول در اين روز، سرورمان پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله هستند. بي ترديد يکايک ما در روز قيامت محضر ايشان برده خواهيم شد، در آن هنگام اگر از ما بپرسند: «چه چيزي براي اين روز اندوخته ايد؟» در صورتي که کاري نکرده باشيم، چه پاسخي خواهيم داشت؟

بنابراين، همگي و به صورت دائم بايد به اين مسئله بينديشند، به ديده ي اهميت به آن بنگرند و به مسئوليت خويش عمل کنند.

از خداي بزرگ، براي مؤمنان سراسر جهان، به ويژه مؤمنان عراق، علي الخصوص در شرايط فعلي، توفيق خدمت روز افزون مسئلت دارم.

1) جامع الاخبار، ص119.

2) غرر الحکم، ص66، حديث 881.

3) وسائل الشيعه، ج21، ص8، ح15502.

4) الکامل في الزيارات، ص228.

5) الاحتجاج، ج1 (احتجاج حضرت فاطمه عليها السلام با مردم) ص102.