طبق سنوات گذشته بیت بزرگ مرجع جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در روز 28 ماه صفر سالروز شهادت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله و شهادت مظلومانه ی امام حسن علیه السلام (بقولی)، میزبان سوگواران و دوستداران خاندان پاک رسول خدا صلی الله علیه وآله بود و معظم له به این مناسبت، در جمع حاضران بیاناتی ارزشمند ایراد نمودند.

 

ایشان ضمن عرض تسلیت و تعزیت به میهمانان و دیگر عزاداران حسینی در سراسر جهان، یک نکته ی تاریخی که بعضی ها آن را اشتباه می گیرند را تصحیح نمودند و آن این است که تاریخ معتبر شهادت امام حسن علیه السلام در هفتم ماه صفر بوده و تولد حضرت امام کاظم علیه السلام که بعضی ها در هفتم ماه صفر می دانند، در ماه ذی الحجه رخ داده است.

 

آن گاه قبولی اعمال و عزاداری همگان را از خدای متعال مسئلت نمودند و درباره ی جایگاه بلند و بی مانند رسول خدا صلی الله علیه وآله سخن بمیان آوردند و فرمودند:

 

خدای متعال با تمام قدرت کامله ای که دارد، احدی را هم رتبه و همانند پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نه آفریده و نه می آفریند. البته خدای متعال امیرمؤمنان حضرت علی بن ابی طالب علیهماالسلام را آفرید و در قرآن کریم او را نفس و جان پیامبر صلی الله علیه وآله خواند، و رسول خدا صلی الله علیه وآله در تبیین جایگاه آن حضرت فرمودند: جز در مقام نبوت که به من اختصاص دارد من و علی (علیه السلام) همسنگ و یکسان هستیم.

 

ایشان افزودند: بله در روایتی آمده است که از امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام پرسیدند: شما برترید یا پیامبران الهی؟

 

حضرت در پاسخ فرمودند: من از آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی علی نبینا وآله وعلیهم السلام افضل هستم. وقتی از ایشان پرسیده شد که شما برترید یا رسول اکرم صلی الله علیه وآله؟ آن وجود نازنین از برتری پیامبر صلی الله علیه وآله سخن نگفتند، بلکه فرمودند:

 

«أنا عبد من عبید محمد؛ من غلامی از غلامان حضرت محمد هستم».

 

ایشان افزودند: این بیان، مختصر اشاره ای به مقام بلند و بی مانند رسول خدا صلی الله علیه وآله است و اگر تمام اندیشمندان و سخنوران، خاصه باشند یا عامه، مسلمان باشند یا غیر مسلمان توان فکری و شناخت خود را یک جا گرد آورند و همه ی عمر بکوشند، نه عقلاً و نه وقوع خارجی ـ هرگز نخواهند توانست حقیقت مقام والای آن حضرت را درک کنند، چراکه به فرموده ی شخص رسول خدا صلی الله علیه وآله چنین امری برای غیر خدا و امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام ممکن نیست، آن جا که فرمودند: «یا علی، ما عرفنی إلا الله وأنت؛ ای علی، جز خدا و تو احدی مرا نشناخته است».

 

معظم له در ادامه فرمودند: البته بنابر روایات متواتری که در اختیار داریم، دیگر امامان معصوم علیهم السلام نیز در شناخت مقام آن حضرت شریک هستند.

 

این بیان برای روشن شدن جایگاه والا و بی مانند رسول خدا صلی الله علیه وآله است، اما همین بزرگوار طبق احادیث معتبره بدست افراد درون خانه ی خود مسموم و شهید شدند.

این مصیبت بر امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام بسیار سنگین بود. خود ایشان در این باره فرموده اند: «اگر تمام کوه های دنیا را بر قلب من می گذاشتند به سنگینی غم از دست دادن رسول خدا صلی الله علیه وآله نبود».

 

نباید غافل بود که امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام همانند مردم معمولی اهل اغراق و مبالغه گویی نبودند و هرچه می فرمودند عین حقیقت بود.

 

مرجع عالیقدر در ادامه سخنان خود فرمودند: حضرت زهرا سلام الله علیها نیز در فقدان پدر گرامی شان تعبیرهای مشابه تعبیر امیرمؤمنان علیه السلام دارند.

 

به جوانان تحصیل کرده و فرهیختگان سفارش می کنم درباره ی رسول خدا صلی الله علیه وآله به کتاب شریف بحارالانوار جلدهای مختص به آن حضرت را مراجعه کنید، علی الخصوص جلد بیست و دوم آن که درباره ی رویدادهای ایام و لحظات آخر زندگی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است و آن را کلمه به کلمه با دقت کامل مطالعه نموده و بخوانید و اگر شخصی یک در میلیون از خصلت های رسول خدا صلی الله علیه وآله را در اثر مطالعه و فراگیری در خود پدید آورد قطعاً در دنیا و آخرت از آبرو و مقام پسندیده برخوردار خواهد شد، لذا باید خواند (تحقیق کرد) و تنها به شنیده ها اکتفا نکرد، چراکه شنیده ها یک هزارم نوشته ها نیست.

 

آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه سخنان خود درباره ی تأثیر سخن حق و آموزه های آسمانی اهل بیت علیهم السلام در افراد روشن ضمیر فرمودند:

 

حدود دویست سال پیش نوجوانی مسیحی از مسیحیان ساکن در ایران (ارومیه) به دلیل شایستگی اش به مقام کشیشی رسید. ماجرا از این قرار بود که این جوان خوش ذهن از ایران به واتیکان برده شد و در آن جا تحت آموزه های لازم و فشرده ی کاردینال ها و حتی شخص پاپ قرار گرفت و پس از مدتی با رتبه کشیشی به ایران بازگشت و در مشهد سکونت نمود و رئیس کلیساهای ایران شد.

 

روزگاری گذشت و عده ای از جوانان درس خوانده یا طلاب علوم دینی با او وارد گفتگو شدند و سرانجام او به حقانیت اسلام و تشیع پی برد و شیعه شد و نام خویش را به نام محمد صادق تبدیل و سپس به فخرالاسلام ملقب شد. مهم این است که او با تمام وجود مسلمانی را پذیرفت. او چندین جلد کتاب نوشت تحت عنوان «بیان الحق» که جلد چهارم آن را به رسول خدا صلی الله علیه وآله اختصاص داد و در بخشی از این کتاب معجزات رسول خدا صلی الله علیه وآله را از مصادر اسلامی مانند بحارالانوار و غیره را به اضافه آن معجزاتی که در منابع مسیحیان و یهودیان آمده، نقل کرده است.

 

معظم له در بخش دیگری از سخنان خود با تشریح عظمت شهادت رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: عظمت مصیبت شهادت رسول خدا صلی الله علیه وآله همانند عظمت شخصیت حضرت بزرگ و سنگین است، لذا نه تنها مسلمانان که همه ی طوایف دینی و مذهبی بلکه همه جهان بشریت سزاوار است شهادت آن حضرت را ماتم گرفته و به عزا و سوگواری بنشینند، چرا که به فرموده ی خدای متعال حضرت «رحمة للعالمین؛ رحمتی برای جهانیان» است و برکت رسالت آن حضرت سراسر جهان را در بر گرفته است.

 

ایشان درباره ی حوادث پس از شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: بعد از شهادت رسول خدا صلی الله علیه وآله عده ای اسلام را از مسیر واقعی آن منحرف کردند و چیزی دیگر را به عنوان اسلام به مردم ارائه دادند، درحالی که اسلام با ولایت و جانشینی امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در روز غدیر خم کمال یافت و دین مورد پسند خدا شد، به این معنی که اسلام منهای ولایت امیرمؤمنان ناقص بوده و دین ناقص اسلام نیست.

 

ایشان در بیان پیامدهای منحرف ساختن اسلام از مسیر واقعی خود به گوشه ای از خطبه ی حضرت زهرا سلام الله علیها اشاره نموده که حضرت فرمودند: «ثم احتلبوا ملأ القعب دماً عبیطاً؛ به جای شیر سراسر پیمانه را خون تازه خواهید دوشید»، و همین گونه نیز شد.

 

مرجع عالیقدر شهادت مظلومانه ی حضرت صدیقه ی کبری، حضرت محسن، شهادت امیرمؤمنان، شهادت امام حسن علیه السلام و فجایع پس از آن که بر جنازه ی ایشان رفت و نیز حوادث کربلا و اسارت اهل بیت علیهم السلام، با آن ماجراهای جانکاه و غیر از آن، تمام نتیجه ی انحراف از اسلام رسول خدا صلی الله علیه وآله و کنار زدن امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام دانستند.

 

وقایع حَرّه، قتل عام مردم مدینه و به منجنیق بستن خانه ی خدا (کعبه) همگی پیامد انحراف اسلام از مسیر واقعی آن و حاکم شدن افرادی مانند معاویه، یزید و حجّاج به جای اهل بیت علیهم السلام بود.

 

ایشان افزودند: در تاریخ نوشته اند که به دستور یزید چنان خونریزی و کشتاری از خرد و کلان و زن و مرد مدینه به راه افتاد که به تعبیر تاریخ: «حتی ساوی الدم قبر رسول الله؛ تا آن که خون با [برجستگی] قبر رسول خدا صلی الله علیه وآله مساوی شد».

 

پس از حوادث خونین یادشده، شهادت ائمه ی اطهار علیهم السلام رخ داد.

 

معظم له افزودند: تاریخ مرتّب از همان هنگام که اسلام را از مسیر واقعی خود منحرف کردند، خونین بوده و هست، گفته می شود: روزگاری حاکم سبزوار در پی یک اختلاف شخصی، دستور داد در ماه مبارک رمضان دو هزار نفر را زنده به گور کنند و دستورش عملی شد.

 

امروز نیز رهپویان همان راه انحرافی که بنی امیه و بنی عباس بنیان نهادند، با انواع سلاح ها و تله های انفجاری زائران حضرت سیدالشهدا علیه السلام و دوستداران و شیعیان اهل بیت علیهم السلام را قتل عام می کنند و خون آنان را می ریزند.

 

معظم له در بخش دیگری از بیانات مهمشان فرمودند: تمام این خونریزی ها، بدکاری ها و کج رفتاری ها که پیامد منحرف ساختن اسلام از مسیر واقعی خود بود، روزی به دست امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف پایان خواهد یافت، اما امروزه تکلیف بر عهده ما علما است . بنا به فرموده ی رسول خدا صلی الله علیه وآله بدترین و سخت ترین عذاب ها برای عالمانی است که به وظیفه ی خود عمل نمی کنند و مرتبه ی دوم عذاب الهی برای حاکمان اسلامی است که به جای انجام وظیفه و مردم داری ظلم می کنند. و سپس دیگران را شامل می شود، بنابراین همگی موظفیم مسیری را طی کنیم که رسول خدا صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام پیش روی ما نهاده اند.

 

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی آن گاه به صحنه های زیبای مناسبت زیارت اربعین امام حسین علیه السلام و پیاده روی زائران حسینی اشاره نموده و فرمودند: یکی از مؤمنین که ایام اربعین در کربلا بود داستانی را که خود آن را دیده بود برایم نقل کرد.

 

او از زائری که پیاده به کربلا رفته نقل کرده بود که می گفت: من شش فرزند داشتم که پنج تن از آنان در همین مسیر به شهادت رسیدند. اینک این آخرین فرزندم را نیز آورده ام و آماده ام که تقدیم امام حسین علیه السلام کنم.

 

مرجع عالیقدر درباره ی کج فکری و بدسلیقگی برخی عالم نماها فرمودند: حدود پنجاه سال قبل در روز عاشورا عده ای از سوگواران در عزای طویریج در اثر ناهمواری خاکریزی پله های صحن مقدس امام حسین علیه السلام و ازدحام شدید به شهادت رسیدند، آنگاه عده ای عکس و شرح حال این شهیدان را در کتابی گردآوری نموده و قرار بود نام آن را: «شهداء عزاء طویریج» بگذارند. که یک عالم نما با این بیان که چه اطمینانی وجود دارد که اینان شهید باشند، با این امر مخالفت نمود. و مرحوم اخوی (شهید آیت الله سید حسن شیرازی قدس سره) نام آن را به «ضحایا عزاء طویریج» تبدیل کردند، چراکه بیم آن می رفت سخن آن عالم نما، ایجاد تفرقه و دو دستگی کند.

 

این عالم نمایان غافلند که «هر مسلمانی که بر محبت آل محمد بمیرد شهید است» و اگر این شهیدان که در عزای امام حسین علیه السلام جان خود را از دست دادند شهید نباشند، پس چه کسی شهید است؟

 

مرجع عالیقدر در ادامه فرمودند: این اولین مقوله بود نسبت به علماء و دومین مقوله نسبت به حاکمان اسلامی است. نویسندگان مسیحی نیز نوشته اند که امیرمؤمنان علیه السلام بر فراز منبر در کوفه دست بر جامه ی خود نهاده و فرمودند: «این همان پیراهنی است که به هنگام آمدنم از مدینه بر تن داشتم و اگر با پیراهن اضافه ای از نزد شما بروم به شما خیانت کرده ام».

 

امیرمؤمنان علیه السلام در آن روز بر پنجاه کشور بر اساس تقسیمات جغرافیایی امروز حکومت داشتند. آیا امروز چنین حاکمی یافت می شود؟

 

با مرگ یک حاکم کشوری اسلامی یا سقوط او میلیاردها دلار از او بر جای می ماند. به راستی آیا چنین حاکمی مسلمان است؟

 

ایشان با اشاره به سخن معصوم علیه السلام که فرمودند: «إن الله فرض علی ائمة العدل أن یقدّروا أنفسهم بضعفة الناس، کی لا یتبیّغ بالفقیر فقره؛ خدای متعال بر پیشوایان عدل واجب گردانیده است [از نظر زندگی و معیشت] خود را با مردم ضعیف الحال و ناتوان جامعه همسو کنند تا تنگدستی، فقیر را به هیجان نیاورده و از راه مستقیم او را منحرف نگرداند» یادآوری کردند که پیشوایان عدل، عالمان غیر معصوم را نیز شامل می شود. بنابراین اگر حاکم یا عالمی مسیری جز این برود به بیراهه رفته است.

 

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در بخشی دیگر از سخنان خود فرمودند: شما حاضران و دیگر عزیزانی که صدای مرا می شنوند، این قدرت را دارید که با فعالیت خود یک «قمر» ماهواره ی شیعی و اختصاصی در اختیار داشته باشید و بی پروای از کارشکنی دیگران، رسول خدا صلی الله علیه وآله و خاندان پاکش، به ویژه حضرت سیدالشهدا علیه السلام و شعائر مقدس حضرتش را به جهانیان معرفی کنید.

 

باید اهداف حضرت سیدالشهدا علیه السلام از قیام مقدسش به گوش جهانیان رسانده شود که این، جز با تلاش شما و از طریق ماهواره ای فراگیر ممکن نیست.

 

معظم له در ادامه تشریح وظائف علما فرمودند: یکصدم فقه شیعی که امروزه در اختیار داریم از مرحوم کاشف الغطاء و فرزندان ایشان است. مرحوم کاشف الغطاء از اعاظم فقهای شیعه بودند. ایشان در کتاب معروف و مفید خود «کشف الغطاء» می نویسند: حاکم وقت ایران (برای پادشاهی اش) از من تأییدیه خواست. به او گفتم: باید از نزدیک اوضاع را بسنجم. از این رو به ایران و به شهرهای مختلف آن رفتم.

 

ایشان می نویسد که: پس از سفر به شهرهای ایران «فلم أر شاکیاً وشاکیةً، وباکیاً وباکیةً؛ هیچ مرد و زنی را شاکی از وضع موجود و گریان از دست حاکم ندیدم» لذا به او تأییدیه دادم.

 

عالمان این گونه بودند، حال اگر عالم نمایی خطا کند و بیراهه برود جوانان عزیز، نباید کار آن را به حساب عالمان وارسته گذاشت.

 

معظم له در ادامه افزودند: امام حسین علیه السلام و شعائر مقدس آن حضرت مهمترین تمدّن و عالی ترین فرهنگ امروز دنیاست که باید همگان را با آن آشنا کرد.

 

امروز ـ بحمدالله ـ امکانات پیشرفت فراوانی در دسترس است و بدین وسیله می توان جمعیت های میلیونی را با آرمان های امام حسین علیه السلام و اسلام آشنا و آنان را جذب مذهب اهل بیت علیهم السلام کرد تا سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت نصیب آنان گردد.

 

بنابراین شما جوانان شیعه به یاری خدا، عنایت اهل بیت علیهم السلام و همدلی و همراهی دیگر مؤمنان دست به کار شده با تهیه ی یک «قمر» ماهواره ی اختصاصی، مردم جهان را با آنچه رسول خدا صلی الله علیه وآله و اهل بیت پاکش درصدد تحقق آن بوده اند آشنا کنید و بدانید کارتان ثمر خواهد داد و نزد خدا مأجور خواهید بود.

 

آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در پایان یادآوری کردند: ماه محرم به پایان رسید و ماه صفر در آستانه ی پایان یافتن است. اعمال و زحمات تان مقبول باشد و ما و شما بکوشیم وظیفه ی خود را به بهترین وجه انجام دهیم، وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین.