شامگاه روز جمعه 21 ماه مبارک رمضان 1433ق (20/5/1391) همزمان با شام غريبان اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام که او را رسول خدا به نام: فاروق بين حق و باطل، وصدّيق بالله و رسوله به امر خدا معرفي فرمودند، بيت بزرگ مرجع جهان تشيع حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي مدظله العالي در شهر مقدس قم ميزبان جمع کثيري از بانوان عزادار و سوگوار بود که طبق معمول سال هاي گذشته براي بهره گيري از رهنمودهاي معظم له گرد آمده بودند.

در اين ديدار مرجع عاليقدر ابتدا شهادت سرور پرهيزگاران اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام را به حاضران تسليت گفتند و براي تمام فعالان عرصه ي شعائر مقدس علوي، حسيني و اهل بيت عليهم السلام دعا کردند و مقبوليت خدماتشان در پيشگاه خدا، رسول و امام زمان عجّل الله تعالي فرجه الشريف و برخورداري شان از عنايات خاصّه ي آن حضرت را مسئلت نمودند و فرمودند: چنان که در کتاب شريف و گرانسنگ کافي آمده است، اميرمؤمنان عليه السلام در لحظات آخر حيات خود وصيتي بسيار والا و ارزشمند نمودند، سپس با تکرار جمله ي «لا إله إلا الله وسلام و درود بر فرشتگان فرستاده پروردگار خود» جان به جان آفرين تسليم کردند. از جمله آن وصيتِ ارزشمند اين بود که: «لا تترکوا الأمر بالمعروف والنهي عن المنکر، فيولي عليکم أشرارکم، ثم تدعون فلا يستجاب لکم؛ امر به نيکي و معروف و بازداشتن از منکر و بدي را واننهيد که در آن صورت، اشرار و فرومايگان تان بر شما سلطه خواهند يافت، آن گاه دعا مي کنيد، اما دعاهايتان مستجاب نخواهد شد».

ايشان در تبيين جمله مذکور از فرمايش اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام افزودند: همگي از زن و مرد بايد بکوشيم اين بخش از آخرين وصيت حضرت را تحت هر شرايطي خصوصاً در باقي مانده ي ماه مبارک رمضان و البته با حُسن خلق، بردباري و شکيبايي عملي کنيم و در آخرين شب قدر اين ماه با عظمت، اين وظيفه را بر عهده بگيريم و خود را نسبت به انجام آن مکلف بدانيم.

روشن باشد که امر به معروف و نهي از منکر هم وظيفه ي زنان بوده و هم وظيفه مردان است و بسا که زنان در اين امر موفق تر هستند و فقط بايد تصميم گرفت و عزمي جدي به کار بست.

معظم له در ادامه سخنان خود افزودند: مبادا امر به معروف و نهي از منکر با بداخلاقي و خشونت صورت پذيرد که در اين صورت از منکري با منکري ديگر نهي شده است، زيرا بداخلاقي خود منکر و ناپسند است و البته نتيجه ي معکوس مي دهد. ارزش آن است که با رفتارهاي اخلاقي از بدي منع کنيم و به نيکي فرا خوانيم.

ايشان درباره ي جايگاه و اثرگذاري زنان در جامعه فرمودند: هنر زن مسلمان اين است که هرجا زندگي مي کند براي ساکنان آن خانه، اطرافيان و خويشان همانند چراغي فرا راه باشد که در تاريکي ها راه را نشان دهد و همگان را به نور جذب کند. تصور نشود که زن مسلمان تنها در شرايط عادي مي تواند امر به معروف يا نهي از منکر کند، نه چنين نيست، بلکه در شرايط سخت نيز مي تواند اطرافيان را به خوبي ها دعوت کند.

شما حاضران و آناني که صداي مرا مي شنويد و يا بعدها خواهند شنيد بجاست که نگاهي به تاريخ کنيد و اثرگذاري رهنمودهاي زنان را در اطرافيانشان ببينند.

به عنوان مثال مي توان به «زهير بن قين» و تأثير همسرش در او اشاره کرد. هرچند زهير شخصيتي سالم و بنيادي خوب داشت، اما عثماني مذهب بود و اعتقاد داشت که عثمان مظلومانه کشته شده و اميرمؤمنان عليه السلام را مسئول کشته شدن او مي دانست. اگر اين معني نسبت به او درست باشد، اين مساوي با ناصبي بودن يعني دشمن بودن او با حضرت را مي رساند. او در مسير حجاز به عراق و همزمان با سفر امام حسين عليه السلام و خاندانش به کربلا در حرکت بود و هرجا که امام حسين عليه السلام منزل مي کردند زهير در آنجا منزل نمي کرد و در منزل ديگري منزل مي نمود تا با امام حسين عليه السلام روبرو نشود. او تا واپسين روزهاي زندگي اش که به عاشورا ختم شد همين روحيه را داشت. در يکي از اين منازل که زهير به ناچاري در آن فرود آمد زيرا منزلي قبل و بعد از آن نبود و با امام حسين عليه السلام هم منزل شد، امام حسين عليه السلام او را نزد خود خواندند. زهير در امر رفتن يا نرفتن نزد امام دچار ترديد شد و شايد هم ملاحظه ي همراهان خود که برخي شان ناصبي بودند را مي کرد يا اين که آنان از رفتن زهير نزد امام ممانعت مي کردند، لذا زهير زماني را به فکر فرو رفته و به فرستاده ي امام حسين عليه السلام پاسخي نداد. در اين هنگام همسرش او را ندا سر داد و گفت: زهير فرزند رسول خدا تو را مي خواند و او را لبيک نمي گوئي، برخيز و نزد حضرتش برو و ببين با تو چکار دارد.

مهم اين است که همسر زهير هنر خود را بروز داد و با گذشت و فداکاري و نصيحت و خيرخواهي زهير را به يکي از ياران وفادار و فداکار حضرت سيدالشهدا عليه السلام تبديل کرد تا جايي که او يکي از افرادي شد که سخن امام حسين عليه السلام در شب عاشورا شامل حال او شد که فرمودند: «ما رأيت أصحاباً أو في من أصحابي؛ اصحابي وفادارتر از اصحاب خود نديده ام».

از ديگر سو زهير که سابقاً عثماني مذهب بود به مقامي رسيد که روزانه ميليون ها انسان پرهيزگار و با تقوا، عالمان بزرگ، عابدان، زاهدان و مردم عادي، از زن و مرد خطاب به شهداي کربلا که زهير نيز از جمله ي آنان است خالصانه مي گويند: «بأبي أنتم و أمي؛ پدر و مادرم فداي شما باد».

زهير از برکت گذشت، فداکاري و تشويق همسرش به چنين مقامي دست يافت.

مرجع عاليقدر در ادامه سخنان خود در بيان اين معنا فرمودند: مورد ديگر، ماجراي وهب و مادرش است که هر دو مسيحي بودند. بنا به نقل علامه مجلسي در بحارالانوار، وهب و مادرش هر دو به دست امام حسين عليه السلام مسلمان شدند.

همين وهب که در شمار شهداي عاشورا قرار دارد، به تشويق يک زن يعني مادرش به ميدان جنگ با دشمنان حضرت سيدالشهدا عليه السلام رفت و جنگيد و نزد مادرش بازگشت و گفت: اين مقدار کافي است؟

مادرش گفت: تا زماني که در ياري امام حسين عليه السلام به شهادت نرسي از تو راضي نخواهم بود. و اين گذشت و همت والاي مادر وهب به عنوان يک زن با ايمان چنان حماسه اي آفريد.

مرجع عاليقدر افزودند: ممکن است جنگي در کار نباشد، اما يک زن در مقام مادر مي تواند فرزندان خود را نجات داده، به رستگاري برساند، ولي مستلزم يک تصميم جدي است که بايد در اين ماه پربرکت گرفته شود. البته مشکلاتي نيز در ميان است مثلاً مادري که فرزند خود را به جنگ با دشمنان امام حسين عليه السلام فرستاد و در نهايت جز به شهادت فرزندش در رکاب و ياري آن حضرت رضايت نداد، در واقع فرزند خود را مقام بالا و عظمت بخشيد که اين نيز مرهون تلاش مادر بود و خود نزد حضرت زهرا سلام الله عليها عزت و آبرو يافت.

ايشان همچنين در تبيين نقش زنان در هدايت جامعه، شواهد ديگري از تاريخ آوردند و فرمودند: زراره، حمران و بُکَير فرزندان اعين از مسير اهل بيت عليهم السلام منحرف و از آن پاکان رويگردان بودند. بنا به روايت تاريخ، اينان توسط يک زن که خواهر آنان بود هدايت شدند، ايشان خواهري داشتند که به اهل بيت عليهم السلام گرويد و اعتقادي پاک پيدا کرد. او با بحث هاي طولاني با برادران خود و در دوران خفقاني که پس از شهادت امام حسين عليه السلام و براي مدتي طولاني بر جامعه حاکم بود توانست برادران خود را يکي پس از ديگري به مذهب حق، مذهب اهل بيت عليهم السلام هدايت کند.

با همت والا و پشتکار اين خواهر، نه فقط اين سه برادر، بلکه فرزندان و نوادگان اين سه برادر نيز روايات و احاديث موجود از امام باقر عليه السلام به بعد را نقل کردند و البته شمار احاديث نقل شده توسط آنان به هزارها مي رسد.

مرجع عاليقدر در ادامه سخنان خود فرمودند: همت يک بانوي خواهر سبب شد تا اين برادران در شمار اصحاب امامان معصوم شوند و فرزندان و نوادگانشان نيز تا زمان امام حسن عسکري عليه السلام و تا زمان غيبت امام زمان عجّل الله تعالي فرجه الشريف از اصحاب ائمه شوند.

شما بانوان و ديگران در مقام همسر، مادر و خواهر و در هر شرايطي مي توانيد در خانه و جمع خويشان و جامعه نور هدايت باشيد و چنان که در مقدمه بيان شد دو چيز لازمه ي اين امر است: حُسن اعتقاد و حُسن اخلاق. براي رسيدن به اين امر بايد در اين روزهاي نوراني تصميم گرفت و از طريق مطالعه و مباحثه بنياد اعتقادات خود را به اهل بيت عليهم السلام محکم کنيد.

توجه کنيد که اعتقادات مطلوب و سالم بايد از معارف اهل بيت عليهم السلام که همسنگ قرآن هستند گرفته شود، نه از کساني که به نام اسلام، اما بر خلاف آموزه هاي اسلام عقيده سازي مي کنند.

بدانيد با اعتقادات سالم برگرفته از معارف اهل بيت عليهم السلام مي توانيد بر مردان محرم خانواده تأثير بگذاريد و البته تأثير شما بر زنان به مراتب بيشتر خواهد بود.

مورد ديگر که نبايد از آن غافل بود اخلاق خوب است، چراکه اگر هدايت با حُسن خلق همراه باشد اثري فوق العاده داشته، طرف را جذب مي کند، اما اگر ـ خداي ناکرده ـ با درشتي و بداخلاقي توأم گردد، طرف مقابل را براي هميشه گريزان مي کند.

حضرت آيت الله العظمي شيرازي مدظله العالي در خاتمه با اشاره به وظيفه ي زنان در امر مديريت کارهاي خانه که پاره اي واجب و پاره اي مستحب است، يادآوري کردند که امر به معروف و نهي از منکر از جمله وصيت هاي اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام در لحظه هاي پاياني زندگي دنيايي شان بود.بنابراين خوب است اين وصيت امام را شما بانوان محترم با اعتقاد پاک و سالم و اخلاق خوب، عملي کنيد.

اميدوارم به برکت ماه مبارک رمضان، خداي متعال توفيق روزافزون به شما بانوان عنايت فرمايد.

وصلي الله علي محمد وآله الطاهرين