اين ايام ، ايام شهادت جانگداز حضرت صديقه شهيده فاطمه زهرا سلام الله عليها است. آن مخدره، محور اهل بيت عليهم السلام ، مادر يازده امام معصوم و همسر پدر ائمه عليهم السلام يعني اميرالمؤمنين علي عليه السلام و يگانه دختر رسول خدا صلي الله عليه وآله هستند؛ شخصيتي که رسول خدا صلي الله عليه وآله از ايشان با عنوان «ام» ياد کردند.

پيامبر عظيم الشأني که خداي متعال درباره آن حضرت مي فرمايد: وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَي* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَي؛[1] از سر هوي چيزي نمي گويد، بلکه وحي ايست که وحي مي شود.

اين مضمون در واقع وحي الهي است.

اگر فاطمه زهرا سلام الله عليها از ما راضي باشند، اميرالمؤمنين عليه السلام نيز که قسمت کننده ي بهشت و جهنم هستند و همه معصومين عليهم السلام از ما راضي خواهند بود.

در حديث متواتر است که خداي ـ تبارک و تعالي ـ براي خشنودي حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها خشنود مي شود و با غضب او خشمگين مي شود.

رسول خدا صلي الله عليه وآله نيز حضرت فاطمة زهرا عليها السلام را سيدة نساء العالمين؛ سرور زنان دو جهان ملقب ساخته کنية «ام أبيها؛ مادر پدرش» را به ايشان بخشيدند.

پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله آن بزرگ بانو را بسيار دوست داشته و ارج مي نهادند تا آن جا که وقتي حضرت فاطمة زهرا عليها السلام بر آن حضرت وارد مي شدند، پيامبر خدا صلي الله عليه وآله به پاس احترام ايشان از جاي برخاسته، حضرتش را بر جاي خويش مي نشاندند و بسا دست دختر خود را مي بوسيدند و هماره مي فرمودند: «إن الله يرضي لرضي فاطمة، ويغضب لغضبها[2]؛ به يقين خدا با خشنودي فاطمه خشنود و براي خشم او خشمگين مي شود».

مقام و منزلت حضرت زهرا سلام الله عليها به قدري والا وبالا است که فقط خداي متعال، پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله، اميرالمؤمنين علي عليه السلام و فرزندان معصوم ايشان عليهم السلام از آن آگاهند و جز آنان از درک منزلت حضرتش عاجز و ناتوانند.

سخنان و بيانات حضرت زهرا سلام الله عليها را مي بايست سرلوحه زندگي خود قرار دهيم و در مسير آن حضرت حرکت نماييم.

توصيه مي کنم خطبه ي حضرت زهرا سلام الله عليها را بخوانيد و کم کم آن را حفظ کنيد. اين خطبه خلاصه ي اسلام، خلاصه ي اصول دين و خلاصه ي اخلاق، آداب و مفاهيم اسلام است. در اين خطبه علت آن همه ناگواري ها و سختي هايي که آن بانوي عظيم الشان متحمل گشتند ظاهر مي شود. آن صديقه سلام الله عليها براي اسلام و قرآن به همراه فرزندشان حضرت محسن عليه السلام، شهيد شدند.

ابوالصلت حديثي از حضرت علي بن موسي الرضا عليهما السلام نقل مي کند که فرمودند: رحم الله عبداً أحيا أمرنا؛[3] خداي رحمت کند بنده اي را که امر ما را احياء کند .

آن گاه حضرت در پاسخ چگونگي آن، فرمودند: يتعلم علومنا و يعلمها الناس فإن الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتبعونا؛ علوم ما اهل بيت را فرا گيرد و به ديگران بياموزد، چه اين که اگر مردم زيبايي هاي سخن ما را بدانند، قطعاً از ما پيروي خواهند کرد. اين علوم هماني است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها و فرزندشان حضرت محسن عليه السلام براي آن فدا شدند.

از اين رو شايسته است که زن و مرد به مقدار توان خود در اين زمينه فعاليت کنند، خواه از طريق مجالس، حسينيه ها، مساجد و خانه ها باشد يا از طريق رسانه هاي نوشتاري، ديدار و شنيداري و البته اين کار حضرت فاطمه زهرا صلوات الله عليها و در نتيجه همه ي معصومين عليهم السلام را راضي مي کند و در نهايت خداي عزوجل راضي مي شود.

حضرت صديقه کبري فاطمه زهرا سلام الله عليها در خطبه ي خويش، خطاب به زنان مدينه فرمودند: مردان شما خلافت را به کدام سو پيش راندند؟ جرياني را که جبرئيل آورده بود به ديگر سو گرداندند و آن را از دست کسي که بدان آگاه بود بيرون آوردند .

حضرت زهرا سلام الله عليها در اين جملات از امامت و ائمه عليهم السلام به روايتي پايه رسالت و قواعد نبوت تعبير و تأکيد نمودند که مردان شما مخاطبان نبوت و رسالت را از مسير اصلي آن خارج ساختند. آن حضرت در شرايطي امر به معروف کردند که مي دانستند در حال حاضر اثري نخواهد داشت و در ضمن به قيمت جان شان تمام خواهد شد، اما با اين احوال به وظيفه امر به معروف عمل کردند و اين به آن جهت بود که حضرت مي خواستند عملاً يک مسأله ي شرعي را بيان سازند.

برخي از مراجع تقليد نيز بر همين اساس فتوا داده اند. بدين صورت که گاهي امر به معروف و نهي از منکر در شرايطي خاص واجب مي شود و آن هنگامي است که اصل دين در حال از بين رفتن باشد و در آن صورت براي انجام آن شرايطي وجود ندارد. حضرت زهرا سلام الله عليها با علم به تمام اين مسائل و خطرها چنين عملي را انجام دادند.

بايد به حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها تأسي نموده و هرچه از آن حضرت به ما مي رسد، بايد به آن عمل کنيم و در مقام بيان احکام الهي نيز خسته نشويم، زيرا اين اقدام حضرت سلام الله عليها درسي براي تمام تاريخ است. بايد توجه داشت که آنچه از زبان حضرت زهرا سلام الله عليها صادر گرديده و آنچه شخصاً عمل نموده يا تقرير فرموده اند، در حجيت مانند قرآن بوده و عمل به آن واجب است.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. سوره نجم، آيه 3و4.

[2]. مستدرک سفينة البحار، ج4، ص147.

[3]. شيخ صدوق، عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص275.