جمعی از شیعیان و ارادتمندان اهل بیت علیهم السلام از کشور کویت با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم دیدار کردند.

در این دیدار مرجع عالیقدر ضمن بیاناتی، آثار مثبت و ثمره ی تعامل با اخلاق نیکو را برشمردند.

ایشان افزودند: در روایات آمده است : «ان حَسَن الخلق قریب من الله ومن الناس ومن الجنّة، وأن سیئ الخلق بعید من الله والناس وقریب من النار؛ به تحقیق که انسان خوش اخلاق به خدا و مردم و بهشت نزدیک است و به تحقیق که انسان بداخلاق از خدا و مردم دور است و به دوزخ نزدیک است».

مرجع عالیقدر فرمودند: آراستگی به اخلاق نیکو، به عزم و اراده نیاز دارد چراکه خواستن مساوی با توانستن است و هر انسانی، زن باشد یا مرد، جوان باشد یا سالخورده و در هر موقعیت اجتماعی و علمی که قرار گرفته باشد در برخورد با دیگران چه از نزدیکان باشند یا بیگانه، دوست یا دشمن، عالم و جاهل باید اخلاق نیکو در پیش گرفته و تصمیم بگیرد با همگان حتی افراد بد اخلاق، خوش خلق و هرگز بد اخلاقی نکند و همیشه بر این باشد که از این گونه رفتارهای بد دوری گزیند.

معظم له افزودند: خدای متعال در این معنا می فرماید: «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ؛(مؤمنون/96) بدی را به شیوه ای نیکو دفع کن (پاسخ بدی را به نیکی ده)».

بنابراین، اگر انسان بخواهد و تصمیم بگیرد قطعاً باذن خدای متعال موفق خواهد شد. پر واضح است که انسان برای هر چیزی تصمیم بگیرد بی تردید به آن دست خواهد یافت ان شاء الله تعالی، کم باشد یا زیاد.

ایشان تأکید کردند: تعامل با اخلاق خوب، سیره ی مولایمان رسول خدا صلی الله علیه وآله و سیره ی اهل بیت و سیره سرورمان حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است. البته تنها یک مورد استثنایی در تمام زندگی صدیقه ی کبری حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها وجود دارد و آن پاسخ ندادن جواب سلامِ اولی و دومی و اظهار برائت از آنان است که این امر برای تثبیت عقاید مردم و اصول و اساس دین بوده است، چنان که خود ایشان در خطبه ی مهمّ خویش یادآوری کردند که این موضعگیری، جهت تثبیت اساس دین است، وگرنه، سیره ی آن حضرت همان سیره ی رسول خدا صلی الله علیه وآله بوده است.

معظم له افزودند: سیره ی امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام نیز در تعامل با همه ی مردم بر پایه ی حُسن خلق و دفع بدی به نیکی استوار بود. به عنوان مثال وقتی آن حضرت بر سرزمین های اسلامی ـ که بنابر تقسیمات جغرافیایی امروزی پنجاه کشور را شامل می شد ـ حکومت ظاهری داشتند، روزی در میان اصحاب خود نشسته بودند، آنان را موعظه می کردند. مردی از خوارج برخاسته، فریاد برآورد و گفت: خدایش بکشد، این کافر چه دانشمند است! پس از آن حاضران خواستند به سویش یورش ببرند تا وی را کیفر کنند، اما امام علیه السلام مانع شده و فرمودند: «آرام گیرید، دشنامی داده که پاسخ آن، دشنام، یا چشم پوشی از گناه است».

بدین ترتیب آن حضرت آن خارجی را به حال خود وانهاده، متعرض او نشدند، این رفتار در حالی و وقتی بوده که حضرتش عالی ترین مقام حکومتی را حائز بوده و قدرت انتقام گیری را داشتند.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه فرمودند: دیگر امامان معصوم علیهم السلام نیز همین رفتار را داشتند. در روایات شریفه درباره ی اخلاق مولایمان حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام آمده است: روزی مردی شامی ایشان را سوار دید و زبان به دشنام و بدگویی حضرتش گشود و آن حضرت همچنان ساکت بودند و پاسخی نمی دادند تا آن که مرد شامی از دشنام و بدگویی باز ایستاد. آن گاه امام حسن علیه السلام به او سلام داده، لبخند زدند و به وی فرمودند: ای شیخ ( یعنی: مرد سالخورده)، گمان کنم در این شهر غریب هستی یا این که اشتباه گرفته ای. پس، اگر گلایه داری، به گلایه ات تن می دهیم، اگر درخواستی داری عطایت می کنیم، راه بخواهی راهنمایی ات می کنیم، باری داشته باشی، بارت را بر می داریم، گرسنه باشی سیرت می کنیم، عریان باشی پوشاکت می دهیم، مستمند باشی بی نیازت می کنیم، رانده شده باشی پناهت می دهیم و حاجتی داشته باشی آن را برآورده می سازیم، اما اگر نزد ما بیایی و تا وقت بازگشت میهمان ما باشی برای تو سود و بهره ای بیشتر خواهد داشت، چراکه جایگاهی فراخ و اعتبار و مال فراوان داریم.

مرد شامی وقتی سخن امام حسن علیه السلام را شنید گریست و گفت: گواهی می دهم که تو خلیفه ی خدا در زمین هستی و «اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ؛(انعام/124) خدا آگاه تر است که رسالت خود را در چه افرادی قرار داده و بسپارد» پیش از این تو و پدرت مبغوض ترین خلق خدا نزد من بودید و اکنون محبوب ترین خلق خدا نزد من هستید.

آن گاه به خانه ی امام علیه السلام رفت و همچنان میهمان حضرتش بود و زمانی که آن را به قصد شهر و کاشانه ی خود ترک کرده، ایمان و اعتقاد کامل به حضرتش داشت و محبت آن خاندان را با خود به ارمغان برد.

ایشان تأکید کردند: بنابراین، شایسته و بایسته آن است که انسان با حُسن خلق به خدا و بهشت نزدیک شود. در مقابل، بسیار اسفبار این است که انسان با بد اخلاقی، خود را از خدا و بهشت دور و به آتش دوزخ نزدیک نماید.

مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در خاتمه فرمودند: ما در ایام فاطمیه و روزهای شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها قرار داریم، لذا شایسته است در این ایام بر آراستگی به اخلاق نیکو تصمیم بگیریم، خصلتی که قرآن کریم بارها به آن فرمان داده است و رسول خدا صلی الله علیه وآله، حضرت فاطمه سلام الله علیها و دیگر ائمه ی اطهار از خاندان رسالت به این آموزه ی قرآن عمل کرده اند، باشد که از سعادت دنیا و آخرت برخوردار شویم، ان شاء الله تعالی.