در آستانه ی ماه محرم الحرام، و در شامگاه روز چهارشنبه 23 ماه ذی الحجة الحرام 1436ق (15/7/1394)، گردهمایی سالانه ی مبلغان و طلاب علوم دینی، با بیانات ارزشمند مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر علم و فقاهت قم و در بیت معظم له برگزار شد.
در این گردهمایی که جمع کثیری از علما و فضلا و مبلغان حوزه های علمیه از سراسر کشور و بعضی دیگر از کشورهای اسلامی و غیر اسلامی أیضاً حضور بهم رسانیدند، مرجع عالیقدر در بیانات ارزشمند و راهگشایی فرمودند: «الاسلام محمدی الوجود، و حسینی البقاء؛ اسلام رهاورد حضرت محمد صلی الله علیه وآله بوده و ماندگاری اش به [سبب فداکاری] امام حسین علیه السلام است»، اسلام به وسیله پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وجود خارجی و تحقق یافت، اما از آن جا که حضرت احدیت این جهان را جایگاه امتحان مقرر داشت و این که همگان باید از بوته ی امتحان برآیند، عده ای نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله رفته اظهار مسلمانی کردند، ولی نفاق می ورزیدند و به حقیقت، ایمان نیاورده بودند.
ایشان افزودند: عده ای از اصحاب آن حضرت منافق بودند، چنان که در قرآن کریم چند جا به منافق بودن شماری از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه وآله اشاره شده و حتی سوره ای به همین نام (المنافقون) در قرآن کریم وجود دارد. در این سوره خدای متعال خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید: «هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ؛ آنها تنها دشمنان واقعی تو هستند از آنان برحذر باش، خداوند آنها را بکشد»(منافقون/4).
این بخش سه کلمه ای از آیه ی قرآن کریم چنان تند و قاطع است که مانند آن در قرآن کمتر می توان یافت و حتی شاید بی مانند است. بنا به فرموده ی قرآن کریم کفار در دشمنی به پایه ی منافقان نمی رسند، چراکه عبارت: «هُمُ الْعَدُوُّ؛ آنها تنها دشمنان واقعی تو هستند» افاده ی حصر می کند و در ادامه ی آیه می فرماید: «فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ؛ از آنان برحذر باش، خداوند آنها را بکشد».
مرجع عالیقدر در ادامه فرمودند: چنان که بنابر امتحان بود این جماعت نفاق زده بعد از رسول خدا صلی الله علیه وآله میدان دار شدند و مردم را که به فرموده ی قرآن کریم: «أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ؛ بیشترشان خردورزی نمی کنند» و به فرموده ی امیرالمؤمنین علیه السلام غالب آنان «همج رعاء؛ بی ثبات و پیرو هر بانگ برآورنده ای» هستند از مسیر دور و منحرف کردند و این روند از دیرباز تا به امروز بوده و هست. این ها به نام اسلام چیزی را پیاده کردند که نمی توان آن را حتی کفر خواند، بلکه باید بدتر از کفر دانست. مطلبی را برای جهانیان از طبقه ی دانشمندان و فرهیختگان تا دیگر لایه های اجتماعی می گویم و آن این است که تاریخ را با دقت و تأمل مطالعه کنند.
فرعون ها و نمرودها و شدادها و حتی ابوسفیان ها و ابوجهل ها در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله قوانین ظالمانه داشتند و البته ظلم هایی بسیار هم کردند، ولی ظلم آنان به پایه ی ظلم کسانی که به نام اسلام حکومت کردند، همانند بنی امیه، بنی مروان و بنی عباس نمی رسد. حاکمان کفر هرگز در چند روز بیش از سی هزار مرد و زن و کودک را سر نبریدند و آتش نزدند، اما چنان که در منابع تاریخی عامه و خاصه آمده است، معاویه که خود را خلیفه ی مسلمانان می خواند و به نام اسلام حکومت می کرد در چند روز بیش از سی هزار نفر از مسلمانان شیعه را با فجیع ترین جنایات نابود کرد.
ایشان افزودند: «عمر بن عبدالعزیز»(1) حاکم مروانی می گوید: اگر در روز قیامت پیروان تمام ادیان ستمکاران دین خود را بیاورند و مسلمانان فقط حجاج را بیاورند دست بالا را دارند(2)، به راستی حجاج که بود؟ او نماینده ی ـ باصطلاح ـ خلیفه ی مسلمانان، یعنی عبدالملک بن مروان بود که به نام اسلام حکومت می کرد و پر واضح است که به ظاهرِ مسلمانی رعایت کرده، نماز می خواند، روزه می گرفت و به حج می رفت. دیگر خلفای قبل و بعد از او نیز همین گونه عمل می کردند، اما بی پروا به نام اسلام ظلم می کردند.
معظم له ادامه دادند: در صدد بازگویی تاریخ نیستم، چراکه شما علما و فضلا اهل تحقیق و بر تاریخ کم و بیش مسلط، بلکه هدف از بیان این نکات تاریخی آن است که کسانی که گفتارم را خواهند شنید بدانند که اسلام این جماعت ظالم و پیروانشان تا به امروز اسلام حقیقی که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله آن را آورده است نیست. لذا شما علما برای نجات جهان از ستم هایی که گریبان تمام مردم حتی آن هایی که در جهان غربی که خود، آن را آزاد و مهد آزادی می دانند اقدام کنید و حقیقت اسلام اصیل را برای آنان بیان کنید. فرهیختگان و دانش پژوهان نیز با مطالعه ی تاریخ برای آینده ی جهانیان راه چاره ای بیندیشند، البته هر کس در حدّ توان خود و ما امیدواریم که خدای متعال با حکمت بالغه ی خود عنایتی استثنایی کرده، در فرج بقیة الله حضرت مهدی موعود تعجیل فرماید تا تمام مشکلات جامعه ی بشری حل شود. روشن باشد که زمان ظهور بر همگان پوشیده است و ما نمی دانیم این رخداد رهایی بخش چه هنگامی به وقوع خواهد پیوست.
مرجع عالیقدر در بخش دیگر سخنان خود فرمودند: امروز صدها میلیون مسلمان از کتاب هایی استفاده می کنند که مسائل شرعیِ آن به گفته ی خالد بن ولید، هارون الرشید، متوکل عباسی و امثال آنان استناد می کند. باید به اطلاع جهانیان رساند که اسلام اینان با اسلام رسول اکرم صلی الله علیه وآله بسیار.. بسیار.. متفاوت و در تضاد است، فراتر این که اسلامشان نه تنها اسلام نبود، بلکه از کفر و عمل کفار هم بدتر بود.
حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی درباره ی اهمیت وظیفه ی حفظ اسلام از مخدوش شدن به فرهنگ بدخواهان و نا اهلان فرمودند: ماندگاری اسلام به قیمت ریخته شدن خون حضرت سیدالشهدا علیه السلام بود. درباره ی اهمیت و ارزش خون آن حضرت همین بس که خون حضرت امام حسین علیه السلام از خون هفت میلیارد جمعیت فعلی جهان و اولین و آخرین انسانها، به جز حضرات معصومین علیهم السلام بالاتر و برتر است، بدین معنا که اگر خون تمام انسان های همه ی تاریخ ریخته شود باز به پای خون امام حسین علیه السلام نخواهد رسید.(3) جان سخن این که به اقتضای حکمت الهی اسلام می بایست از پیرایه ها پاکسازی می شد و این امر تنها با به شهادت رسیدن و ریخته شدن خون حضرت سیدالشهدا علیه السلام ممکن بود آن هم با آن شرایط؛ خونی که ارجمندتر و ارزشمندتر از آن وجود نداشت.
ایشان افزودند: در روایت آمده است که پس از پرواز روح حضرت سیدالشهدا علیه السلام به عالم بالا، فرشتگان دچار لرزشی شدند که تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.(4) غالباً دیده یا شنیده ایم که خبر ناگوار، انسان را برای چند روز دچار آشفتگی روحی می کند، حال ریخته شدن خون امام حسین علیه السلام چه اندازه سنگین بود و فرشتگان چه دیدند که تا روز قیامت از شدت ناراحتی بر خود می لرزند. توجه داشته باشیم، نمازی که می خوانیم و اعتقاداتی که داریم و نیز فضایل اخلاقی که از آن برخورداریم تماماً مدیون خون حضرت سیدالشهدا علیه السلام هستیم، چراکه آن حضرت با جانبازی خود اسلام واقعی را جان و ماندگاری بخشید. دیگر هدف امام حسین علیه السلام از آن راهی که انتخاب کردند این بود که اسلام اصیل را به تمام جهانیان تا آخرین نفر برسانند و البته برای پذیرش آن الزامی نیست چه این که قرآن کریم می فرماید: «فَمَن شَاء فَلْیُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْیَکْفُرْ؛ هر کس می خواهد ایمان بیاورد (و این حقیقت را پذیرا شود) و هر کس می خواهد کافر گردد»(کهف/29).
ایشان ادامه دادند: بنا به این آموزه ی رسول خدا صلی الله علیه وآله که فرمودند: «کلکم راع وکلکم مسئول عن رعیته؛ همگی تان سرپرستانید و همگی تان نسبت به زیر دستان مسئولید» تردیدی نیست که رساندن آموزه های اسلام اصیل که خون امام حسین علیه السلام آن را نجات داد و آبیاری کرد وظیفه ی علما و حوزه های علمیه است و از آن جا که روحانیون توانمندی بیشتری در این زمینه دارند وظیفه شان سنگین تر است. فرهیختگان و فرهنگیان نیز در این زمینه مسئولیتی سنگین دارند که اسلام اصیل را به جهانیان بشناسانند که همگی دریابند که اسلام، اسلام رسول خدا، اسلام امیرالمؤمنین، اسلام امام حسین علیه السلام و اسلام سایر معصومان علیهم السلام است، نه اسلام یزید و معاویه تا از این رهگذر برای همگان روشن شود که اسلام اصیل ارمغان خون امام حسین علیه السلام برای جهانیان است.
مرجع عالیقدر در تبیین راهکارهای رساندن اسلام و آموزه های آن به جهانیان فرمودند: همه ی دنیا زبان عربی و فارسی را نمی دانند، لذا باید در این راه از تمام امکانات و تا آنجا که در توان باشد برای این هدف که به عنوان وظیفه به ما محول شده است استفاده کرد.
ایشان افزودند: به عنوان مثال دو کتابِ «الهدی إلی دین المصطفی» و «الرحلة المدرسیة أو المدرسة السیارة» علامه جلیل القدر شیخ محمد جواد بلاغی قدس سره به تمام زبان ها ترجمه شود و در اختیار جمعیت دنیا قرار گیرد، حتماً موج جمعیت به سوی مذهب و مکتب اهل بیت علیهم السلام به حرکت درخواهد آمد. علامه محمد جواد بلاغی در این آثار خود جنگ های رسول خدا صلی الله علیه وآله را ذکر و ثابت کرده است که هیچ یک از جنگ های رسول خدا صلی الله علیه وآله ابتدائی نبوده، بلکه تماماً دفاعی بوده است. این را باید به اطلاع جهانیان رساند تا اسلام رسول خدا صلی الله علیه وآله را بشناسند و اسلام معاویه ها را دلیل اسلام ندانند؛ هموکه در طی چند روز بیش از سی هزار زن و مرد و خردسال و سالخورده را کشت و آتش زد.(5) متأسفانه امروز بیش از آن که اسلام اصیل رسول خدا صلی الله علیه وآله و اهل بیت شناخته شود، اسلام معاویه ها و حجاج ها و... مطرح است. به عنوان مثال در زمانی که اسلام حجاج حاکم بود، عطیه تحت تعقیب حجاج قرار گرفت و او سالها آواره ی سرزمین ها بود و کسانش از زنده یا مرده اش خبری نداشتند و سرانجام نیروهای حجاج او را در اطراف شیراز پیدا کردند و به دست زندانبان و شکنجه گر سپردند.
متأسفانه امروزه جهانیان چندان شناختی از اسلام اصیل حسینی ندارند و آنچه می شناسند اسلام سفاکان است و لذا از اسلام گریزانند.
معظم له در این بخش از سخنان خود درباره ی رفتار مسلمانانِ شرکت کننده در جنگ حنین با پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: شرکت کنندگان در این جنگ که خود را از اصحاب پیامبر صلی الله علیه وآله می دانستند، هشت هزار نفر بودند که هفت هزار و نهصد و چند نفرشان فرار کردند و جنگ با دفاع جانانه ی امیرالمؤمنین علیه السلام و رهبری رسول خدا صلی الله علیه وآله و با نتیجه ی پیروزی مسلمانان پایان یافت. غنایم را گرد آوردند تا تقسیم کنند. رسول مکرم اسلام در میان جمع برخاستند و یک رشته کرک از کوهان یک شترِ غنیمتی را کنده، به مردم نشان دادند و فرمودند: «مسلمانان، من از این غنائم این رشته کرک را حق ندارم».
چنان که در روایت آمده است عده ای از مسلمانان چیزهایی که اضافه برده بودند به حضرتش بازگرداندند. امام حسین علیه السلام برای حفظ این اسلام شهید شدند. اگر این داستان و هزاران مانند آن را به جهانیان برسانیم تحول بزرگی در کل جهان در پی خواهد داشت و البته باید این اسلام و آموزه هایش و نیز اهداف مقدس امام حسین علیه السلام که همان اهداف اسلام اصیل است به همگان برسد.
البته باید به گونه ای عمل و رفتار شود که مردم جهانیان به راستگویی ما اطمینان حاصل کنند (البلاغ المبین) باشد، چراکه به نام اسلام در سراسر جهان دروغ های بی شماری گفته شده است. زمانی در یکی از روزنامه های رسمی داخلی تیتر کردند «چهار هزار دروغ و زیر آن نوشتند: فلان مسئول چهار هزار دروغ گفته است».
پس، برای ابلاغ و انجام درست مأموریت، رفتارمان باید به گونه ای باشد که صداقتمان برای جهانیان محرز باشد.
ایشان ادامه دادند: مطلبی را باید بگویم که باز هم به جنگ حنین مرتبط است. در این جنگ نمونه هایی وجود دارد که بسیار جالب است و باید به دنیا عرضه شود؛ نمونه هایی که در هیچ برهه ی تاریخی مانندی نداشته و ندارد و پیروان هیچ یک از ادیان مانند آن را سراغ ندارند. همه ی افراد گسیل شده برای دفاع در جنگ حنین، جز امیرالمؤمنین علیه السلام و اندک افرادی گریختند. در مقابل، مشرکانِ شرکت کننده در جنگ بر ضد رسول خدا صلی الله علیه وآله و مسلمانان، بنا به نقل کتاب شریف بحارالانوار بیست و چهار هزار نفر سر تا پا مسلح بودند.(6)
چنان که در روایات و منابع تاریخی شیعه و عامه و حتی غیر مسلمانان آمده است، پیامبر مکرم اسلام از آن همه غنایم به دست آمده حتی یک گوسفند برای خود برنداشتند و تمام آنچه که به دست مسلمانان افتاد میان آن ها تقسیم کردند. یک تن از فراریان که اوضاع را مناسب دیده بود بازگشت تا از غنائم به دست آمده سهم و بهره ای بگیرد. این فرد در مقابل پیامبر صلی الله علیه وآله ایستاد و گستاخانه جمله ای زشت و ناروا به آن حضرت گفت. اصحاب از ایشان اجازه خواستند تا او را مجازات و به قتل برسانند، ولی آن حضرت اجازه ندادند.
از نظر اسلام این حق را داشتند، ولی از آن استفاده نکردند، هرچند در اسلام حکم قتل بسیار بسیار کم است حتی از جنبه ی نظامی این حق محفوظ بود. در جهان امروز و در غرب که داعیه ی آزادی دارد به کمتر از این مورد عکس العمل شدیدی نشان می دهد.
حضرت رسول صلی الله علیه وآله در برخورد با فرد فراری از جبهه ی جنگ که برگشته بود تا سهم خواهی کند هیچ برخوردی نکردند، بلکه همان طور که باید برای جهانیان الگو باشند رفتاری کاملاً انسانی با وی داشته، او را با جمله ی «من نه یک شتر، نه یک گاو و نه حتی یک گوسفند برای خود برنداشتم»(7) پاسخ دادند. ممکن است که سهم او را نیز داده باشند و او بیشتر می خواسته است. حداقل اینکه می توانستند مقابله به مثل کرده، گستاخی او را با جمله ای مشابه پاسخ دهند و از نظر قرآن کریم چنین چیزی حق هر فردی است، آن جا که می فرماید: «فَمَنِ اعْتَدَی عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَی عَلَیْکُمْ؛ و (به طور کلی) هر که به شما تعدی کرد، شما هم حق دارید مقابل به مثل نموده و همانند آن با او رفتار کنید!»(بقره/194).
معظم له افزودند: از این موارد بسیار وجود دارد که باید به دنیا معرفی کرد و حال که این دین ماندگاری اش مدیون جانفشانی امام حسین علیه السلام است، نباید بگذاریم هدف امام حسین علیه السلام پایمال شود و وظیفه ی خود را در این مقام انجام دهیم. در این زمینه داشتن اخلاقِ خوب ضرورت دارد و باید به رسول خدا صلی الله علیه وآله اقتدا کنیم، چنان که قرآن کریم بدان دستور داده، می فرماید: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛ برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکوئی بود»(احزاب/21) دقت کنیم که مبادا افراد ضعیف الایمان به سبب ما از اسلام زده و گریزان شوند.
نمی دانم که در آن جنگ، رسول خدا صلی الله علیه وآله چیزی از غنایم به امیرالمؤمنین علیه السلام دادند یا نه، اما آن قدر هست که امیرالمؤمنین علیه السلام گاهی در خطبه ها و بیانات خود در مقام بیان زحمات رسول خدا صلی الله علیه وآله می پرداختند، چنان که در خصال و غیره(8) نیز آمده است. آن حضرت می فرمودند که رسول خدا صلی الله علیه وآله از وضع داخل خانه ی ما مطلع بودند، ولی به همه، پول و مال می دادند، اما به ما نمی دادند.
پر واضح است که امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها نیازی نداشتند، اما رفتار رسول خدا صلی الله علیه وآله با نزدیکان خود، آموزه ای است جهانی.
مرجع عالیقدر ادامه دادند: خطاب من به فرهیختگان و دانش آموختگان جهان از هر دین و مذهب که باشند و نیز مسلمانان ساکن کشورهای غیر اسلامی، هیئت های اسلامی، متولیان مساجد، حسینیه ها، جمعیت های اسلامی، مؤسسه های فرهنگی و جز آن است که آنچه در تاریخ درباره ی اسلام اصیل ـ که پایندگی اش به سبب فداکاری امام حسین علیه السلام است ـ در منابع تاریخی آمده است باید به جهانیان برسانید تا دنیا با شیوه حکومت رسول اکرم صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه السلام آشنا شود.
امروزه با وجود این همه منابع خدادادی زیرزمینی، اما همه روزه شاهد مرگ بسیاری از مردم به سبب گرسنگی هستیم، در حالی که در هیچ منبع تاریخی، حتی آثاری که از سوی دشمنان و مخالفان رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه السلام نوشته شده است یک مورد مرگ مسلمان یا غیر مسلمانی در حکومت ده ساله ی رسول خدا و پنج ساله ی امیرالمؤمنین علیه السلام که بر اثر گرسنگی مرده باشد ثبت نشده است. گفتنی است که امیرالمؤمنین علیه السلام بر گستره ای به وسعت پنجاه کشور امروزی حکومت می کردند. در مقابل می بینیم که در حکومت قبل، یک صحابی جلیل القدری مثل جناب ابوذر غفاری از گرسنگی جان سپرد(9).
وجود این همه گرسنه در دنیا از چه حکایت دارد؟ چرا بیشترین ستم ها در کشورهای اسلامی روا داشته می شود؟ هر روز میان دو کشور اسلامی یا در میان مردم یک کشور اسلامی آتش جنگ برافروخته شده، جان هزاران انسان بی گناه گرفته می شود.
حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه از تاریخ معاصر سخن گفته، و فرمودند: از زمان کودتای جمال عبدالناصر در مصر در سال 1952میلادی ـ 1372 قمری که رخ داد تا به امروز در کشورهای اسلامی کودتا شده و خونریزی در پی داشته است. دو کشور همسایه و مسلمان درگیر جنگ شده و می شوند. غربی ها مسلمانان را به جان یکدیگر می اندازند و مسلمانان بازی خورده تاوان آن را می دهند و پس از پایان یافتن جنگ یا حاکم شدن آتش بس، انبوه بیوه زنان و یتیمان و ویرانه ها برجای می ماند و هیچ کس جز ویرانی و کشتار، حاصلی نداشته است.
در یکی از کشورهای اسلامیِ 50ـ40 سال قبل، طی ده سال نُه بار در آن کودتا شده و کشته و زخمی و معلول و خرابی های فراوانی بر جای نهاده است. متأسفانه امروزه این اسلام را به جهان معرفی می کنند؛ اسلامی سراسر خونریزی و خشونت و ویرانی، و غربی های جنگ افروز در آسایش و رفاه زندگی می کنند.
جان سخن این که ما باید اسلام اصیل محمدی را که امام حسین علیه السلام جاودانگی و ماندگاری اش بخشید به جهانیان معرفی کنیم. در سیزده و نیم قرن امکاناتی برای رساندن اسلام اصیل و بی پیرایه به جهانیان وجود نداشت، اما امروزه با وجود تمام امکانات و آزادی نسبی در سراسر جهان، باید اسلام سراسر رحمت محمدی و حسینی را در دنیا بگسترانیم تا «لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللّهِ حُجَّةٌ؛ تا برای مردم بر خدا حجتی باقی نماند (و بر همه اتمام حجت شود)»(نساء/165).
همان طور که قرآن کریم و در پی آن رسول خدا صلی الله علیه وآله در خطبه ی غدیریه خطابِ «یَا أَیُّهَا النَّاسُ؛ ای مردم» سر داده اند، مخاطبان ما نیز باید مردم حدود دویست کشور جهان باشند، چراکه غدیر برای تمام مردم است. تنها ایران و عراق مخاطب ما نیست، بلکه باید جهان را دربرگیرد. نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله به سران امپراتوری های آن روز نامه نوشتند و آنان را به پذیرش اسلام فراخواندند، اما هرگز اجبار در کار نبود، چنان که قرآن کریم می فرماید: «لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ؛ در قبول دین، اکراهی نیست»(بقره/256).
صحابه ی رسول خدا صلی الله علیه وآله نیز از اطراف آمدند. همان طور که بیان شد در اروپا و نیمی از آفریقا و شاید 80 درصد کشورهای جهان، یعنی کشورهای غیر اسلامی از آزادی نسبی برخوردار است، از این رو باید از فرصت، برای نشر اسلام که محمدی الوجود و حسینی البقاء است کوشید.
معظم له افزودند: در این راستا لازم است از فناوری جدید رسانه ی تصویری استفاده کرد و ندای اسلام سرتاسر حقیقت را به جای جای این دنیا رساند.
چندی قبل آماری ارائه شد که بر پایه ی آن دوازده هزار شبکه ی تلویزیونی ماهواره ای در جهانی با جمعیت هفت میلیارد نفری فعالیت دارد. اگر سهم شیعیان از این جمعیت را ده درصد بدانیم باید 1200 شبکه ی فعال ماهواره ای داشته باشیم.
حالا باید دید که مشکل کار چیست؟ ممکن است تصور شود که برای تحقق این کار افرادی با دارایی بسیار باید دست به کار شده، چنین امکاناتی برای شیعیان فراهم آورند، ولی اصل و اساس، این نیست، بلکه باید خود دست به کار شویم و اگر مالی و پولی نداریم قرض کنیم. توجه داشته باشیم که رسول خدا صلی الله علیه وآله، امیرالمؤمنین علیه السلام و دیگر پیشوایان معصوم علیهم السلام برای رفع نیاز مالی دیگران همین کار را می کردند. حاج شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه ی علمیه ی قم با دست خالی و از طریق گرفتن قرض حوزه هایی در سراسر کشور تأسیس کردند.
مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی رضوان الله علیه تا آخر عمر خانه نداشت و مدتی خانواده ی ایشان در مسجد سهله زندگی می کردند، اما او صدها مدرسه و حسینیه در عراق، ایران، پاکستان و دیگر جاها ساخت.
ایشان فقط در نجف اشرف صدها خانه برای فقرا خرید. یکی از آنان برایم نقل کرد که مرحوم اصفهانی از من پرسید: خانه ی شخصی داری؟
گفتم: نه. او یک بسته پول به من داد و فرمود: با این پول خانه بخرید.
مرحوم میرزا محمد تقی شیرازی، رهبر انقلاب و قیام مردم عراق بر ضد اشغالگران انگلیس نیز خانه ی شخصی نداشت تا شهید شد.
یکی از شاگردان مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری برایم نقل کرد که روزی شیخ را پریشان احوال دیدم و چون علتش را پرسیدم، گفت: به علت عدم توان در ادای بدهی، دیگر کسی به من قرض هم نمی دهد. این بدان معناست که او تا وقتی که می توانسته برای حل مشکلات مردم و جامعه قرض می کرده است.
اینان رفتار اهل بیت علیهم السلام در این زمینه را الگوی خود قرار دادند. حال که این امکانات وجود دارد باید همت کرد و آبرو گرو گذاشت و حتی با قرض کردن این بار سنگین امانت الهی را به مقصد رساند. بدانیم که غالب مؤسسه ها و مساجدی که در عراق و ایران وجود دارد با همت مردم کم درآمد و از طبقه ی ضعیف جامعه ساخته شده است، بدین معنا که اندک پولی که داشتند یا این که آبرو گرو گذاشتند و مبالغی جمع و در نهایت مسجد و مؤسسه ی مورد نظر ساخته شد و به بهره برداری رسید.
مرجع عالیقدر در ادامه فرمودند: مرحوم آیت الله العظمی بروجردی رضوان الله علیه تنها در تهران چهارصد مسجد احداث یا تعمیر و بازسازی کردند. گفته می شود ایشان از درآمدشان از محل ملک موروثی زندگیِ خود را می گذراندند.
مرجع عالیقدر تأکید نمودند: جوانان، بزرگترها همه و همه باید هرچه در توان دارند در این راه و برای رساندن اسلام که محمدی الوجود و حسینی البقاء است به جهان و جهانیان به کار گیرند. روشن است که این کار سختی و زحمت دارد، اما نزد خدا محفوظ است و بدانیم که بزرگانی چون علامه بحرالعلوم کتابی را برای چاپ با تمام سختی های موجود در روزگار خود، به هندوستان می فرستادند و چند نسخه ای از آن چاپ می شد تا در حدّ توان، اسلام پیراسته از هر کژی و نادرستی را به مردم معرفی کنند.
بنابراین تحمل در این راه، امری شایسته و بایسته است که نباید از آن غافل شد و کوتاهی در این قضیه از ما پذیرفته نخواهد بود.
آیت الله العظمی شیرازی در خاتمه ضمن دعا برای ظهور امام عصر ارواحنافداه خطاب به روحانیون، فرهیختگان، دانش پژوهان و دیگر طبقه های اجتماعی فرمودند: امیدوارم بیش از پیش در دو ماه محرم و صفر و فرصت های پیش رو در زمینه ی تأسیس و راه اندازی شبکه های ماهواره ای شیعی و تهیه ی برنامه های پربار که به معرفی اسلامِ محمدی الوجود و حسینی البقاء به جهانیان کمک کند و اسلام واقعی را که در اهل بیت علیهم السلام تبلور یافته گسترش دهد، موفق باشید.
گفتنی است در پایان این گردهمایی، حجت الاسلام زهری در محضر مرجع عالیقدر به ذکر مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام پرداخت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. عمر بن عبدالعزیز بن مروان بن الحکم.
2. البدایة والنهایة، ج9، ص139.
3. کامل الزیارات، ص135، حدیث157.
4. کامل الزیارات، ص154، حدیث190.
5. اعیان الشیعه، ج1، ص115.
6. بحارالانوار، ج41، ص66.
7. بحارالانوار، ج21، ص164.
8. کان الناس فی الکر والفرار والشبع والری، واللباس والوطاء والدثار و نحن أهل بیت محمد (صلی الله علیه وآله) لا سقوف لبیوتنا، ولا أبواب ولا ستور إلا الجرائد، وما أشبهها ولا وطاء لنا ولا دثار علینا، یتداول الثوب الواحد فی الصلاة أکثرنا، ونطوی اللیالی والایام عامتنا، وربما أتانا الشئ مما أفاءه الله علینا وصیره لنا خاصة دون غیرنا ونحن علی ما وصفت من حالنا فیؤثر به رسول الله (صلی الله علیه وآله) أرباب النعم والاموال تألفا منه لهم، (الخصال، ص373 و374).
9. فأصاب أبا ذر وابنته الجوع وماتت أهله فقالت ابنته أصابنا الجوع وبقینا ثلاثة أیام لم نأکل شیئاً... فلما مات مددت الکساء علی وجهه ثم قعدت علی طریق العراق، فجاء نفر فقلت لهم یا معشر المسلمین هذا أبو ذر صاحب رسول الله صلی الله علیه وآله قد توفی!... (اعیان الشیعة، ج4، ص242).
