در روز پنج شنبه دهم ماه ربیع الثانی 1437ق (1/11/1394) هیئتی متشکل از مسئولان آستان مقدس امام حسین علیه السلام از جمله آقای سید ریاض نعمه سلمان (مسئول واحد هیئت های حسینیِ این آستان مقدس) و عده ای از شخصیت ها و مسئولان هیئت های حسینی در کربلای معلی، در بیت مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم حضور یافته، با معظم له دیدار کردند و از سوی ایشان مورد استقبال قرار گرفتند. در این دیدار مرجع عالیقدر بیاناتی به شرح زیر ایراد نمودند.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

خدای متعال در قرآن کریم فرموده است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید هنگامی که با گروهی (در میدان نبرد) روبرو می شوید ثابت قدم باشید»(انفال/45).

اساس اسلام

مرادِ این آیه ی کریمه، ثبات، پایداری و مقابله بر پایه ی ارزش ها و رعایت فضیلت هاست که این امر، اساس اسلام است و ضمن تأکید قرآن کریم بر این مطلب، رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله به بهترین وجه آن را عینیت و وجود خارجی بخشید و پس از ایشان جان رسول خدا صلی الله علیه وآله یعنی سید الأوصیاء امیرمؤمنان علی علیه السلام همانند او عمل کرد و این آموزه ی الهی را در جامعه عملی نمود.

ایستادگی تا پیروزی

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله در آغاز بعثت و مأموریت به ابلاغ رسالت، مورد تعرض بی حساب و آزار و اذیت مشرکان قرار گرفت و همه گونه آزار و شکنجه ی آنان را بر خود هموار کرد، اما با این حال هماره استوار ماند و مقاومت ورزید و با پایبندی کامل به فضایل، به مبارزه با مشکلات پرداخت.

آن حضرت با وجود تمام مشکلاتی که با آن دست به گریبان بودند، هرگز دیده و جایی ثبت نشده است که در برخورد با کسی خشونتی هرچند خرد و ناچیز به کار برند. در تاریخ آمده است به دلیل برخورد نیکوی ایشان در برابر رفتارهای خشن مشرکان و دشمنان، آنان نزد حضرت ابوطالب علیه السلام رفتند و ایشان را با این پیام نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله فرستادند که از آن حضرت بخواهد دست از تبلیغ رسالت خود بردارد و به ازای آن، هرچه از مال و مقام دنیایی بخواهند به ایشان خواهند داد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به عموی خود سخنی فرمودند که در گوش تاریخ طنین انداز شد و در هر زمان و مکان مجاهدانی مؤمن و استوار و مبارز با در نظر داشتن فضیلت ها و ارزش های اسلامی می پروراند و آن سخن این بود: «ای عمو، به خدا سوگند اگر خورشید را در دست راستم و ماه را در دست چپم قرار دهند که از تبلیغ رسالت الهی خود دست بردارم به خواسته ی آنان تن نخواهم داد».

این رفتار رسول خدا صلی الله علیه وآله نمودِ عینی رویارویی و استواری بی مانند و بزرگ ایشان در چهارچوب رعایت فضیلت ها بود.

چنان که در تاریخ آمده است، تمام جنگ های رسول خدا صلی الله علیه وآله جنگ دفاعی بود و هیچ گاه ایشان آغازگر جنگ نبودند. به گواهی تاریخ، مشرکان برای کشتن پیامبر صلی الله علیه وآله همدست و همدل شدند و آن حضرت به فرمان خدای سبحان، از مکه ی مکرمه به مدینه ی منوره هجرت کردند. مشرکان، صدها کیلومتر تا مدینه آن حضرت را دنبال کردند تا با کشتن حضرتش، اسلام را از ریشه برکنند، ولی موفق نشدند.

بعدها حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله در ماجرای فتح مکه پیروزمندانه وارد مکه شد؛ شهری که هزاران تن از مشرکان ساکن آن دستشان به خون مؤمنانی آلوده بود که یا زیر شکنجه و یا در جنگ هایی که بر رسول خدا صلی الله علیه وآله و مسلمانان تحمیل می کردند به شهادت رسیده بودند. با این حال رسول خدا صلی الله علیه وآله از موضع اقتدارِ همراه با فضیلت، عفو عمومی صادر کردند و خطاب به آنان فرمودند: «إذهبوا أنتم الطلقاء؛ بروید که شما آزاد شدگانید».

اگر کسی غیر از آن حضرت مورد آزار و شکنجه ی مشرکان، مسیحیان و یهودیان مکه ـ که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله سال های سال آن را تجربه کرده بودند ـ قرار می گرفت، آن هنگام که به قدرت می رسید بی تردید صدها چوبه ی دار بر می افراشت و هزاران تن از آنان را می کشت، اما ایشان کسی را نکشتند، چراکه می خواستند بنیان فضایل را پی نهند و نخستین وصیّ ایشان، یعنی امیرمؤمنان علی علیه السلام همان راه را پیمودند. سه جنگ ظالمانه و سنگین جمل، صفین و نهروان بر ایشان تحمیل شد و آن حضرت در هر سه جنگ پیروز میدان بودند اما پس از پایان یافتن جنگ، امام علیه السلام با این که قدرت داشتند هر چه می خواهند با جنگ افروزان و سپاه دشمن انجام دهند، ولی به دلیل پایبندی به فضائلی که رسول خدا بدان متعهد بودند، متعرّض بازماندگان جنگ نشدند.

مسلماً اگر کسی غیر از امیرمؤمنان علی علیه السلام بر دشمن خود پیروز می شد، فارغ از رعایت نمادهای اخلاقی اسلام، هزاران تن را قتل عام می کرد.

دو حکومت بی بدیل

با نگاهی به تاریخ می بینیم که دشمنان رسول خدا صلی الله علیه وآله مطالبی دروغین بر ضد حضرتش پرداخته و ثبت کرده اند تا آن جا که ایشان فرمودند: «کثرت علیَّ الکذابة وستکثر من بعدی؛ دروغ پردازان بر ضد من بسیار شده اند و پس از من نیز فزونی خواهند یافت».

اما با وجود این، نمی توان در تاریخ درخشان آن حضرت حتی یک مورد کشته ی سیاسی یافت و امیرمؤمنان نیز همان گونه بودند، چندان که حتی دشمنانش یک اعدام سیاسی را در تاریخ ایشان ثبت نکرده اند. جدای از این موضوع در تاریخ درخشان حکومت آن دو بزرگوار چه در حکومت ده ساله ی رسول خدا صلی الله علیه وآله و چه در حکومت [کمتر از پنج ساله ی] حضرت علی علیه السلام که بر پایه ی تقسیمات جغرافیایی امروز حدود پنجاه کشور فعلی را دربر می گرفت، حتی یک زندانی سیاسی وجود نداشت.

بی تردید چنین فضیلتی فراتر از هر امتیازی است، چراکه ایشان علی رغم ایستادگی و پایمردی، در هر شرایطی در چهارچوب فضیلت ها عمل می کردند.

در مقابل آن دو بزرگوار، حاکمانی بوده اند که اگر تاریخ بخواهد قربانیان آنان را برشمرد آمارشان به چندین میلیون زندانی و کشته سیاسی خواهد رسید.

به عنوان مثال می توان از معاویة بن ابی سفیان نام برد. تاریخ درباره اش نوشته و ثبت کرده است که او فقط در طی چند روز بیش از سی هزار نفر از مخالفان خود که حتی بر ضد وی شورش نکرده بودند را به وسیله شمشیر و یا سوزاندن در آتش به کام مرگ فرستاد که تنها جرم آنان نپذیرفتن خلافت او بود.

بنیان گذار تشیع

شخص نبی مکرم اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه وآله آئین تشیع را بنیان نهاد و شیعیان حقیقی و مخلص، پیرو ایشان و امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام بودند. از دیگر سو بنی امیه، بنی مروان و بنی عباس که نام اسلام را یدک می کشیدند و به ناحق و به دروغ خود را جانشین رسول الله صلی الله علیه وآله می خواندند با اعمال نکوهیده و زشت خود صفحات تاریخ را سیاه کردند.

نمونه ی استواری و رویارویی

جناب ابوذر رضوان الله تعالی علیه قهرمان رویارویی و نماد استواری بود که از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه وآله و از شیعیان امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام به شمار می رفت.

جناب ابوذر آماج ستم های فراوانی قرار گرفت و چنان که در تاریخ ثبت شده است او را بر شتری بی جهاز سوار کردند و هر دو پایش را از زیر شکم شتر به یکدیگر بستند تنها به این علت که او شیعه و پیرو علی بن ابی طالب علیهما السلام بود. او را با چنان شرایطی بیش از سه هزار کیلومتر جابجا کردند و هنگامی که از شتر به زیر آمد، گوشت ران های او از شدت فرسایش از بین رفته بود، اما هیچ تزلزلی در او پدید نیامد و همچنان استوار و مبارز باقی ماند.

در تاریخ آمده است که جناب ابوذر رضوان الله تعالی علیه سخت مستمند و نیازمند بود. مقداری سیم و زر برایش بردند، ولی او نپذیرفت.

سپس از روی حیله آن مبلغ را به برده ای داده به سوی ابوذر روانه کردند و به او گفتند: اگر ابوذر این مال را بپذیرد تو آزاد خواهی شد.

آن برده نزد ابوذر رفت بر گرفتن مال از سوی ابوذر اصرار فراوانی داشت و به او می گفت: اگر این مال را بگیری آزادی ام را به من ارزانی داشته ای، چراکه آزادی من در گرو پذیرفتن این مال توسط توست و البته پاداش آزاد کردن برده را نیز به تو خواهند داد.

ابوذر به او فرمود: با گرفتن این مال تو آزاد خواهی شد اما من گرفتار بند بردگی خواهم بود.

به راستی این توجه، چه رویارویی بزرگ، عمیق و با شکوهیست.

شیعه، یعنی تسلیم ناپذیری

شیعیان حضرت علی علیه السلام در فراز و فرود تاریخ، مشکلات فراوانی را با استواری و پایمردی تحمل کرده اند و هرگز از پای درنیامدند و سر تسلیم فرود نیاوردند. امروز نیز شیعیان در جای جای این جهان در معرض شکنجه، سوزاندن، کشته و قتل عام شدن قرار دارند و در برابر تمام مشکلات موجود صبوری می ورزند، در عین حال در رویارویی ها قهرمانانه می ایستند و دست تعدی و ستمکاری به سوی هیچ کس دراز نمی کنند. این خط و فرهنگ را قرآن کریم رقم زده و مشخص نموده و رسول خدا صلی الله علیه وآله و خاندان پاکش همین راه را پیموده اند.

رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله در وصیت خود فرمودند: «إنی مُخلف فیکم الثقلین: کتاب الله وعترتی أهل بیتی، ما إن تمسکتم بهما، لن تضلّوا بعدی أبداً؛ من در میان شما دو [امانت] سنگین بر جای می نهم: کتاب خدا (قرآن) و عترتم، (خاندانم). هرگاه به این دو تمسک جویید، پس از من هرگز گمراه نخواهید شد».

در این حدیث از رسول خدا صلی الله علیه وآله می بینیم که ایشان تنها به پایبندی به دو چیز سفارش کردند که سومی ندارد و آن دو «کتاب خدا و عترت پاک» ایشان است. باید توجه داشت که شیعیان به این آموزه ی رسول خدا صلی الله علیه وآله سخت پایبند هستند و در این راه و در قبال عمل به سفارش رسول خدا صلی الله علیه وآله بزرگ ترین و گران ترین بها را داده اند.

مجوز حکومت در اسلام

مرحوم آیت الله شیخ جعفر کاشف الغطاء رضوان الله تعالی علیه که بیش از دویست سال قبل می زیست از فقهای بزرگ شیعه ی زمان خود بود که حاکم وقت ایران از او درخواست اجازه ی حکومت کرد. مرحوم شیخ در پاسخ فرمود که چنین اجازه ای نخواهم داد مگر این که به ایران بیایم و چگونگی حکومتت و این که آیا با مردم به عدالت رفتار می کنی را از نزدیک ببینیم و در این صورت به تو اجازه خواهم داد.

مرحوم کاشف الغطاء می گوید: به ایران رفتم و به شهرهایی سفر کردم. ولی کسی را که از اعمال حکومت شاکی یا به رفتار حاکم معترض و از ستم او گریان باشد نیافتم.

پس از این بود که ایشان به حاکم ایران اجازه ی حکومت داد. چنین منشی را در طول تاریخ جز نزد شیعیان نمی توان یافت. این مطلب را مرحوم شیخ جعفر کاشف الغطاء رضوان الله تعالی علیه در کتاب خود به نام «کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغرّاء» که چندین بار به چاپ رسیده، نگاشته است.

گذشت، خصلت معصومان علیهم السلام

شما حاضران طی سه دهه که عراق را اشک و خون فرا گرفته شاهد ستمکاری های زیادی بوده اید. بدانید و توجه داشته باشید که خط امیرمؤمنان علیه السلام خط رویارویی و پایمردی در چهارچوب فضیلت ها و خط دیگران خط ستمکاری، زندان، بازداشت، شکنجه، کشتار، سوزاندن در آتش و خط مشکلات است.

باید دانست که پایمردی و استواری شعار و منش شیعیان در طول تاریخ است که باید به آن ملتزم بود، چنان که خدای متعال در قرآن کریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید هنگامی که با گروهی (در میدان نبرد) روبرو می شوید ثابت قدم باشید».

این آیه ی کریمه شعار عملی رسول خدا صلی الله علیه وآله و حضرت علی علیه السلام بود و شعار دیگرشان گذشت بود که فرموده اند:

 

 

«چون ما قدرت یافتیم گذشت را پیشه کردیم؛ و چون شما به قدرت رسیدید بیابان ها بستر خون شد».

امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام نیز با پیروی از همین روش و شیوه ی والای اخلاقی رسول خدا صلی الله علیه وآله پس از پایان جنگ جمل فرمودند: «مننت علیهم کما منّ رسول الله صلی الله علیه وآله علی أهل مکّة؛ بر اینان منت نهادم [و از کارشان چشم پوشیدم]، چنان که رسول خدا صلی الله علیه وآله بر اهل مکه منت نهاد [و کارهایشان را بر آنها بخشید]».

امام علی علیه السلام پس از اتمام جنگ جمل هیچ یک از آتش افروزان جنگ بر ضد خود را نه کشت، نه شکنجه کرد و نه به بند کشید.

مسئولیت امروز شیعیان

امروزه شیعیان امیرمؤمنان علیه السلام با آمار میلیونی در پنج قاره ی جهان پراکنده اند که به لطف خدای منان هزاران دانشمند، اندیشمند، سخنور، پزشک و مهندس در میان آنان حضور دارند. اینان باید به پیروی از سیره ی رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام ملتزم باشند. بلکه باید به گونه ای عمل کنند تا به عنوان قهرمانان ایستادگی و مردان فضیلت ها در جهان شناخته شوند و باید مردان رویارویی باشند و در برابر هیچ مشکلی قامت خم نکنند و در عین حال از حد و مرز فضیلت ها خارج نشوند و در حق هیچ کس ستم روا ندارند.

باید توجه داشت که رهایی جهان از مشکلات فراوان موجود ـ که متأسفانه جهان اسلام را نیز فراگرفته است ـ در گرو پایمردی و رویاروییِ همراه با فضیلت هاست.

مسئولیت بزرگان شیعیان

جوانان شیعه در سراسر جهان مسئولیت سنگینی دارند، چراکه امیرمؤمنان علیه السلام از آنان با لفظ و صفتِ «جَلَد به معنای: نیرومند، صبور، بردبار، شکیبا، استوار، پایدار و ثابت قدم» یاد فرموده اند. این گروه اجتماعی، باید تاریخ را بخوانند و بر آنچه که رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام بر آن استوار بوده اند، پایدار باشند.

بزرگان شیعه که وارثان تشیع، قهرمانان رویارویی ها و مردان فضیلت ها هستند باید جوانان را گرد آورده، راهنمایی کنند و مسیر را به آنان بنمایانند تا جهان آینده، آن گونه شود که رسول خدا صلی الله علیه وآله پایه ی آن را بنا نهادند، یعنی جهانی باشد که در آن با انگیزه ها و بهانه های سیاسی کسی زندانی نشود، تحت شکنجه و آزار قرار نگیرد و اعدام نگردد و این امر محقق نخواهد شد مگر آن که راه و روش رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان علیه السلام در پیش گرفته شود.

تاریخ، بسیاری از آثار منفی کودتاها را آزموده است. به عنوان مثال در نیمه ی دوم قرن گذشته، ما و شما شاهد ده ها کودتا در کشورهای اسلامی بودیم که پس از هر کودتایی چوبه های دار بر پا شد و هزاران تن به دار آویخته و اعدام شدند. در مقابل علی رغم این که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و حضرت علی علیه السلام با مشکلات فراوانی از سوی مشرکان و دشمنان رو به رو بودند، در تاریخ آن بزرگواران حتی یک مورد اعدام سیاسی وجود نداشت؛ شیوه ای که باید دگربار به جامعه بازگردد و جهان از آن پیروی کند. چنین امری به فرهنگ سازی و نشر فرهنگ انسانی، فرهنگ فضیلت ها، فرهنگ رویارویی تا آخرین وحله و پایداری قوی در چارچوب فضیلت ها نیاز دارد.

اگر این فرهنگ در جهان گسترش یابد خواهید دید جمعیت های میلیونی به مذهب تشیع خواهند گروید، چنان که در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله مردم دسته دسته و فوج فوج به دین اسلام روی می آوردند و قرآن کریم در این باره فرموده است: «وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا؛ و مردم را ببینی که گروه گروه وارد دین خدا می شوند»(نصر/2).

این نحوه ی گرایش مردم به اسلام در زمان پیامبر رحمت، به دلیل اعمال سیاست انسانیِ همراه با فضیلت بود. اگر این فرهنگ در شرایط زمانی و با شیوه های مناسب و خوب به زبان های مختلف و پوشش وسیع به جهانیان معرفی شود و گسترش یابد مطمئناً جهان از شیوه ی حکومتیِ والایی برخوردار خواهد شد که مردم معاصر رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان علیه السلام از آن برخوردار بودند.

تاریخ هرگز به یاد نیاورده و ثبت نکرده است که کسی در حکومت آن دو بزرگوار، شب را با ترس و هراس از حاکم به صبح رسانده باشد، اما متأسفانه در جهان امروز ده ها و صدها میلیون انسان با نگرانی و ترس لحظات زندگی خود را سپری می کنند. به راستی چرا اوضاع این گونه است؟

امروزه همگان، به ویژه شیعیان که با این فرهنگ، یعنی فرهنگ پایداری و ثباتِ در چهارچوب فضیلت ها آشنا هستند، مسئولیت دارند و باید شرایط را برای نشر آن فراهم کنند تا به عنوان یک مقدمه ی جهانی و گسترده، زمینه ی ظهور مولایمان حضرت امام زمان مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف مهیا شود.

از خدای سبحان می خواهم شیعیان سراسر گیتی را برای کوشش و تلاش در این راه موفق بدارد تا بتوانند زمینه ی نجات جهان و جهانیان از مشکلاتی که با آن دست به گریبان هستند را فراهم آورند.

 

وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین

 

شایان ذکر است، مجموعه ای از شبکه های ماهواره ای شیعه همزمان، به زبان های فارسی، عربی و انگلیسی بیانات ارزشمند و مهم مرجعیت عظیم الشأن شیعه را تحت پوشش قرار دادند که بدین شرح می باشد:

ـ شبکه جهانی مرجعیت 1، 2، 3، 4؛

ـ شبکه جهانی امام حسین 1، 2، 3؛

ـ شبکه جهانی المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف؛

ـ شبکه جهانی امام حسن علیه السلام؛

ـ شبکه جهانی الأنوار؛

ـ شبکه جهانی الشعائر؛

و دیگر شبکه ها.