در روز جمعه هفتم ماه رجب 1437ق (27/1/1395) جمعی از فضلا، از جمله فعال و سخنور مذهبی جناب حجت الاسلام والمسلمین سید مصطفی قزوینی از آمریکا و آقای دکتر مصباح الدرینی که به تازگی به مذهب تشیع گرویده است، در شهر مقدس قم با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی دیدار کردند.

در این دیدار، آقای الدرینی چگونگی گرویدن خود به مذهب تشیع را برای معظم له توضیح داد و درباره ضرورت تبلیغ تشیع و آشنا کردن جامعه بشری، به ویژه مسلمانان با آن و با سیره و تعالیم و فرهنگ چهارده معصوم علیهم السلام مطالبی میان میزبان و میهمان، مورد گفتگو قرار گرفت.

آن گاه معظم له فرمودند: در تاریخ آمده است که در دوره سیزده ساله آغاز تبلیغ اسلام در مکه مکرمه حدود دویست تن مسلمان شدند که البته در میان این تعداد، منافقانی نیز وجود داشتند، ولی در مدینه منوره، خصوصاً در «عام الوفود» (سالی که نمایندگان قبایل خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله می رسیدند) روزانه حدود دویست نفر مسلمان می شدند و این شرایط از آن جهت بود که رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله در مدینه منوره با محدودیت، آزار و سرکوب مواجه نبودند.

ایشان افزودند: امروز که در دنیا آزادی نسبی وجود دارد باید از آن برای تبلیغ اسلام حقیقی که ارمغان و دستاورد رسول خدا صلی الله علیه وآله است بهره جوییم و این فرصت را غنیمت شمریم و تبلیغ اسلام باید با آنچه خدای متعال در قرآن کریم بدان امر فرموده همراه باشد، و آن «البلاغ المبین؛ ابلاغ آشکار» است. به عبارت دیگر ابلاغ آشکار در کنار وجود آزادی، نتیجه مطلوب می دهد و مردم را در مسیر هدایت و مستبصر شدن به نور اهل بیت علیهم السلام قرار می دهد.

مرجع عالیقدر در بخش دیگری از سخنان خود، خطاب به دکتر مصباح الدرینی فرمودند: در زندگی و منش جناب ابوذر غفاری تأمل و اندیشه کنید و بکوشید مانند او باشید و ان شاء الله وضعیتی همانند وضعیتِ او را نخواهید یافت، چراکه دنیایِ امروز مانند روزگار جناب ابوذر نیست.

تاریخ درباره او نوشته است که ابوذر را به شام و از آن جا به جبل عاملِ لبنان، که در آن روزگار روستایی کوچک و دورافتاده بود تبعید کردند تا در آن روستا خاموش شود و از پای درآید. چون زبان مردم آن سامان را نمی دانست و مردم نیز زبان او را نمی فهمیدند. افزون بر این حالت، او که مورد خشم حاکم زمانش قرار گرفته بود، بدون زن و فرزند و همزبانی به این سفر اجباری فرستاده شد، ولی با تمام این احوال و شرایط، برای نشر اسلام و تبلیغ حق، دست به کار شد؛ همان کاری که پس از به شهادت رسیدن رسول خدا صلی الله علیه وآله در مدینه منوره انجام می داد.

مردم شام و جبل عامل به تدریج به ابوذر روی آوردند. عوامل عثمان نامه ای به او نوشتند که در آن آمده بود: «اگر به سرزمین شام [و حاکمیت خود بر آن] نیاز داری، ابوذر را از شام خارج کن».

این مطلب گستره اثرگذاری جناب ابوذر در آن سامان را روشن می کند. به هر حال ابوذر را بر شتری بی جهاز و پالان سوار کرده، هر دو پایش را از زیر شکم شتر به یکدیگر بستند و بیش از هزار کیلومتر یکسره و بدون توقف او را تا مدینه منوره بردند در حالیکه او پیوسته بر شتر سوار بود و چون او را در مدینه پیاده کردند گوشت ران او جدا شده، می ریخت.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی تأکید کردند: با این که حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله ارجمندترین آفریدگان و برترین همه رسولان و گرامی ترین انسان نزد خدای متعال بودند، اما خدای متعال او را رهای از آزار و اذیت و سختی قرار نداد و نزدیکان آن حضرت نیز با او ضدیت و مخالفت داشتند.

ایشان در پایان این گفتگو خطاب به دکتر مصباح الدرینی فرمودند: شیرینی این اقدام خداپسندانه شما گوارایتان باد که اقدامی است بسیار ارزشمند و البته سختی های آن را نیز باید تحمل کنید.

گفتنی است که دکتر مصباح الدرینی استاد شماری از علمای معروف و برجسته اهل تسنن و شماری از رهبران و سیاستمداران کشورهای اسلامی و از بزرگان تشکیلات «إخوان المسلمین» بوده است و چندین مسجد و مرکز اسلامی در آمریکا و دیگر کشورها تأسیس کرده است. وی پژوهشگر، نویسنده و سخنور نامیِ جهان اسلام و از علما و استادان دانشگاه الأزهر مصر است.

ایشان چند سال قبل به مذهب تشیع گروید، اما آن را پنهان می داشت. سرانجام حدود دو هفته قبل و پس از مشرف شدن به زیارت حرم مطهر حضرت امام حسین علیه السلام در کربلای معلی اعلان تشیع نمود.