ايشان در آغاز بيانات ارزشمندي که بدين مناسبت ايراد فرمودند، به جايگاه والاي پيامبر اکرم و خاندان پاک ايشان صلوات الله عليهم اجمعين و نيز الطاف حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف اشاره کردند و آرزوي قبولي طاعات و عبادات و برآورده شدن حاجات همه مؤمنان را از درگاه ايزد منان خواستار شدند.

ايشان هم چنين در ضرورت تأسي به رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به عنوان اسوه اي حسنه اظهار داشتند: «بايد آن بزرگوار را به ويژه از نظر صبر و تحمل آزار مخالفان، سرمشق خود قرار دهيم. آن حضرت طي تبليغ دين و نشر عقايد در محيط مکه، فراوان مورد تعرض و آزار مشرکان قرار مي گرفت و در اداي وظيفه مقدس خود جانب فداکاري و شجاعت و صبر را فرو نمي نهاد».

ايشان درادامه، از اخلاق رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم سخن گفتند و يکي از مصاديق بارز خلق خوش محمدي را دعا در حق اهل مکه و درخواست هدايت براي آنان، از درگاه خدا دانستند. اين در حالي بود که آنان از هيچ گونه آزاري در حق آن بزرگوار دريغ نمي کردند و هميشه در پي فرصتي بودند تا آن حضرت و ديگر مؤمنان را به باد دشنام و بدگويي بگيرند ... اين مطلب از عمق تحمل و صبر عظيم ايشان حکايت دارد که بايد نمونه بارز و سرمشق روشني براي مؤمنان و نيز بانوان گردد.

 بر زنان مؤمن نيز لازم است که در برخورد با مشکلات و اختلافاتي که درون خانواده رخ مي دهد، نهايت حکمت و بردباري را به کار برند و اين کار را مايه تقرب به خدا، پاک شدن دل از کينه ها، قبولي اعمال، و موفقيت در زندگي بشمارند. ايشان افزودند: «رسول خدا صلي الله عليه وآله و سلم براي همگي ما اسوه اي نيکوست؛ چرا که حتي مشرکان جفاپيشه مکه نيز مجذوب خلق خوش آن بزرگوار شدند و به آيين الهي و پرمهر ايشان ايمان آوردند».

لازم به ذکر است اين ديدار در مورخ 3/شوال/1425 ق. انجام شد.