در آستانه سالگرد فاجعه دلخراش زلزله بم، جمعي از مردان و زنان شريف اين شهرستان با مرجع عالي قدر حضرت آية الله العظمي حاج سيد صادق حسنيي شيرازي ديدار کردند. معظم له ضمن خوشامدگويي و آرزوي رحمت بر آن قربانيان حادثه دهشتناک بم و صبر و اجر براي بازماندگان آنان، فرمود: عده اي از مردم _ چه در مصيبت ها و چه در رفاه و خوشي_ هماره در راه نزديک شدن به خدا مي کوشند، اما دسته اي ديگر اگر دنيا را به کام داشته باشند به خدا نزديک شده و اگر گرفتار مصيبت و بلا شوند _متأسفانه_ از خدا فاصله مي گيرند.

معظم له افزود: مردم نيکوکار باشند يا بدکردار، در اين دنيا در کنار يکديگر زندگي مي کنند، اما در آخرت وضع به گونه ديگري است، به اين معنا که ممکن است کساني در دنيا نزديک يکديگر زندگي کنند، اما در آخرت فاصله هزاران فرسنگي داشته باشند، يکي در بهشت و ديگري در دوزخ و البته افراد يک خانواده نيز ممکن است چنين باشند. در مقابل، کساني هستند که در اين دنيا بيگانه اند و به دور از يکديگر زندگي مي کنند، اما در آن دنيا دوستان يکديگرند و در کنار هم زندگي مي کنند که اين نزديکي و آن جدايي و فاصله، تنها و تنها بر اساس ايمان و عمل صالح مي باشند.

ايشان در ادامه فرمودند: در روايت آمده است: «روزي حضرت موسي عليه السلام به درگاه حضرت احديت عرضه داشت: بار خدايا، همسايه من در بهشت کيست؟ خطاب رسيد: پيرزني است که در فلان روستان زندگي مي کند».

آن گاه معظم له با استشهاد به آيه: «ويوم تقوم الساعة يومئذ يتفرقون؛(1) روزي که رستاخيز برپا گردد، آن روز [مردم] پراکنده مي شوند» فرمود: هر کس در هر سني و در بدترين شرايط زندگي مي تواند انساني صالح باشد. در مقابل همين انسان اگر چه در بهترين شرايط قرار داشته باشد مي تواند خود را در پرتگاه هاي تباهي فرو اندازد؛ چيزي که از ديد قرآن کريم و تاريخ دور نمانده و براي هر دو دسته نمونه هايي را بر شمرده است.

بنابراين، همان گونه که دانش فراوان دليلي بر دستيابي به مراتب عالي کمال نيست، عدم نيل به مدارج بالاي علمي نيز، دليل بدکاري و شقاوت پيشگي انسان نيست.

حضرت آية الله العظمي شيرازي در فراز ديگري از سخنان خود فرمود: خداي متعال انسان را آفريد و زن و مرد را به يک اندازه از تمايلات و خواسته ها و نيز عقل برخوردار کرد تا از آن در باز شناختن درست از نادرست کمک گيرند. لذا هر کس از هواي نفس و باورهاي [نادرست] خود پيروي کرد، به تدريج به عنصري نامطلوب مبدل خواهد شد و اگر فرمان عقل را بر هواي نفس خود مقدم بدارد، فرجامي ستوده و نيکو خواهد داشت.

آن گاه معظم له حاضران را به پاي بندي به سه اصل: کوشش، اخلاص و اخلاق فراخوانده، فرمود: هر يک از شما بکوشد تا مثلث ياد شده را در خود نهادينه کند يا بر مقدار آن بيفزايد، چرا که برخورداران از اين اصول، در دنيا و آخرت موفق خواهند بود.

آية الله العظمي شيرازي در پايان از ميهمانان بمي خواست تا مصيبت سنگيني را که بر آنان وارد شده است به ابزاري کارآمد براي خودسازي بدل کنند و بدين وسيله به خداي مهربان نزديک شوند، زيرا اين عمل، عزيزان از دست رفته شان را شادمان مي کند، اما اگر تن به نوميدي بدهند، همچنان در تارهاي نامرئي غم و درد و مصيبت گرفتار خواهند ماند. 

1) روم (30)، آيه 14.