حضرت آية الله العظمي سيد صادق شيرازي در جمع صدها تن از عزاداران عاشق حسيني که در مراسم شام غريبان حضرت ابا عبدالله الحسين در بيت مرجعيت و فقاهت شيرازي حضور يافته بودند، با تسليت شهادت آن سالار شهيدان و نيز قبولي سوگواري تمام عزادارن حسيني اظهار داشتند: ولي خون امام حسين عليه السلام امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف هستند که اکنون قريب به 1400 سال مي باشد که گرفته نشده است.

ايشان تصريح کردند: امامان معصوم فرموده اند: دعا کنيد تا در زمان ظهور امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف زنده باشيد و يا اگر مرديد، دوباره زنده شويد تا در مطالبه خون امام حسين عليه السلام شريک گرديد.

ايشان ادامه دادند: اين عزاداري هاي ما به هيچ عنوان جبران کننده خون سيدالشهدا نيست، لکن در پرونده تمام عزاداران ضبط و ثبت خواهد شد.

آية الله العظمي شيرازي خاطرنشان کردند: جريان امام حسين عليه السلام، جريان منحصر به فردي در تاريخ بشريت است که پيش از آن وجود نداشته و پس از اين نيز وجود نخواهد داشت.

معظم له افزودند: در اين عالم چهار نفر برتر از امام حسين عليه السلام هستند که جد گراميشان رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم، پدر، مادر و برادر مظلومشان امام حسن عليهم السلام مي باشند که همه اين بزرگواران معصوم و مظلوم بوده و شهادت آنان فاجعه بزرگي در عالم بوده است اما خود آنها نيز در مورد شهادت امام حسين عليه السلام مي فرمايند: «لا يوم کيومک يا اباعبدالله؛ هيچ روزي مانند روز شما (عاشورا) نيست يا اباعبدالله».

مرجع تقليد شيعيان جهان در بخش ديگري از سخنان خود فرمودند: کعبه نخستين مکاني از زمين مي باشد که خلق گرديده است که پس از آن نيز زمين کربلا بوجود آمده است؛ لذا کعبه خواست بدين جهت نسبت به کربلا افتخار کند که به او خطاب شد: ساکت باش، چرا که زمين کربلا مدفن امام حسين عليه السلام است.

ايشان ادامه دادند: اولين روضه امام حسين عليه السلام به امر خداي متعال، توسط جبرئيل براي حضرت آدم عليه السلام در بهشت خوانده شده است که در روايت است، وقتي جبرئيل اين روضه کوتاه را خواند، با وجود آنکه خود ملک است و عواطف بشري ندارد، همراه با آدم عليه السلام مانند مادر فرزند از دست داده گريه کرد.

معظم له افزودند: هر امري که مرتبط با امام حسين عليه السلام گردد، منحصر به فرد است که در اين ميان برخي از معاندين هر چه بخواهند دستگاه امام حسين عليه السلام را بکوبند و مانع ايجاد کنند، بر عکس آن شور و عظمتش بيشتر خواهد شد.

ايشان تصريح کردند: امروزه به قدري دستگاه امام حسين عليه السلام گسترش يافته است که در اقصي نقاط دنيا حسينيه ها ساخته شده و مجالس عزاداري براي سيدالشهدا عليه السلام بر پا مي گردد و اين خواست خداي متعال است که مي خواهد دستگاه امام حسين عليه السلام رونق و گسترش يابد.

آية الله العظمي سيد صادق شيرازي خاطرنشان کردند: امام رضا عليه السلام که خود نيز درگرداب مصائب و سختي هاي فراواني بوده اند، در مصيبت جدشان مي فرمايند: مژه هاي چشم ما از شدت مصائب امام حسين عليه السلام مجروح گرديده است.

ايشان تأکيد کردند: خوشا به حال کسي که در دستگاه امام حسين عليه السلام بيشتر خدمت کرده و در راه او نيز سختي هاي بيشتري متحمل گردد.

معظم له در ادامه با نقل حادثه اي افزودند: نوه ابوحمزه ثمالي که شخصي به نام «حسين» مي باشد نقل مي کند که در اواخر حکومت بني اميه با وجود تمامي خطرات براي زيارت قبر امام حسين عليه السلام به سمت کربلا حرکت کرديم. وقتي به آنجا رسيديم در يکي از روستاهاي اطراف مخفي شدم، وقتي که شب شد براي پيدا کردن قبر و زيارت امام عليه السلام حرکت کردم امّا هنگامي که نزديک شدم، شخصي نزديکم آمد و گفت: برگرد. پرسيدم چرا؟ گفت: اکنون نمي تواني زيارت کني، برگرد و بعداً بيا. وي مي گويد: از اين سخن فهميدم که آن شخص از دشمنان نيست؛ لذا سؤال کردم، چرا نمي توانم امام عليه السلام را زيارت کنم که در پاسخ گفت: به خاطر آنکه امشب نوبت موسي بن عمران عليه السلام است که با هفتاد هزار ملک براي زيارت امام حسين عليه السلام آمده است.

عرض کردم که من از راه دوري آمده ام؛ نمي توانم در روز براي زيارت بيايم. چه کنم؟ که فرمودند: آنها تا نزديکي فجر هستند، برو و آن موقع برگرد. پرسيدم تو که هستي؟ گفت: من از ملائکه هستم که از جانب خدا مأمور به حضور و مراقبت در اين مکان مي باشم.

آية الله العظمي شيرازي در بخش ديگري از سخنان خود خطاب به عزاداران توصيه کردند: در برپايي هرچه با شکوه تر دستگاه امام حسين عليه السلام همّت کنيد که اين استثنايي مي باشد که خداي متعال با آن معامله مي کند.

ايشان ادامه دادند: در بخش از زيارت عاشورا که از زيارات معتبر شيعه و سروده خداي متعال مي باشد آمده است: خدايا زنده و مرده ما را، زندگي و مردن پيغمبر و آل پيغمبر صلي الله عليه وآله وسلم قرار بده؛ لذا از خدا بخواهيم که اين توفيق را نصيب همگي ما گرداند و البته اين نکته ضروري است که هر دعايي بايستي همراه با همت باشد.

معظم له در پايان سخنان خود با تأکيد هر چه بيشتر بر سه امر اخلاص، کوشش و اخلاق خوب افزودند: اينها سه اصل مهم براي رسيدن به چنين هدفي است که روش تمامي معصومين عليهم السلام نيز چنين بوده است.