جمعي از طلاب و استادان حوزه علميه اصفهان با مرجع عالي قدر حضرت آية الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي در بيت معظم له در قم ديدار کردند. آية الله العظمي شيرازي ضمن خوشامدگويي و آرزوي برخورداري آنان از الطاف الهي، عنايات امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و شفاعت کريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه عليها السلام، سخنان خود را با تلاوت آيه: «وأن ليس للإنسان إلا ما سعي. وأن سعيه سوف يري؛(1) واين که براي انسان جز حاصل تلاش او نيست. و [ نتيجه] کوشش او به زودي ديده خواهد شد» آغاز نمود.

آن گاه به مناسبت، به داستاني از زندگي مرحوم صاحب جواهر اشاره کرده، فرمود: آورده اند که صدها طلبه از محضر علمي مرحوم صاحب جواهر بهره مي بردند و ايشان، طلاب را به طرح هر اشکال، نقد و پيشنهادي که به ذهن شان مي رسيد، تشويق مي کرد تا مطالب علمي با مناقشه علمي پرورش و پختگي يابد.

در يکي از روزهاي گرم تابستان، شرکت کنندگان در درس صاحب جواهر تا پايان درس خاموش ماندند و چون استاد با عبارت «مگر درس من وحي منزل است؟» به خموشي شاگردان اعتراض کرد، آنان گفتند: از آن جاکه شب گذشته به دليل گرما پشه فراوان و مخل آسايش ما شده بود نتوانستيم درس امروز را مطالعه کنيم.

استاد به آنان گفت: من نيز با همين مشکل روبه رو شدم، اما از آن جاکه مي بايست درس امروز را حاضر کنم، به اتاقي که در بام خانه قرار داشت رفتم و پيراهن از تن برگرفته، بي توجه به خزيدن حشرات بر روي تنم، به مطالعه پرداختم.

آن گاه مرجع بزرگوار افزود: صاحب جواهر با تحمل اين سختي به آن مقام والاي علمي رسيد، چه اين که «جوينده يابنده است» و «هرکس بکارد، بدرَوَد».

معظم له در ادامه افزود: اگر طلاب دنبال موفقيت باشند، افزون بر تحصيل مجدّانه، بايد به زيور اخلاص و توجه به خدا و اهل بيت عليهم السلام آراسته گردند. در خور توجه است که در ميان هزاران شاگرد مرحوم کاشف الغطا، کمتر کسي چونان مرحوم صاحب جواهر نام آوري يافت و آثارش ماندگار شد.

ايشان در پايان ضمن سفارش هايي به طلاب فرمود: فراگيري دانش اهل بيت عليهم السلام بسيار پسنديده است، اما رسيدن به مراتب عالي دانش آن بزرگان، مستلزم همت و عزمي بزرگ و خستگي ناپذير است.

همچنين حجة الاسلام والمسلمين سيد حسين شيرازي (فرزند آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي) در جمع طلاب و استادان حوزه علميه اصفهان، سخناني با مضمون ارزش دانش اندوزي و اين که دانش، موهبتي الهي است سخناني ايراد نمود.

 

 

1) نجم (53)، آيه 39-40 .