جمعي از شهروندان اصفهاني با آية الله العظمي سيد صادق شيرازي شامگاه چهارشنبه 30 آذرماه 1384 ديدار وبه رهنمودهاي شان گوش فرا دادند.

ايشان در ابتدا فرمودند: «انسان در هرجا که باشد اعم از خانه، محل کار، دانشگاه، بازار و... دو راه ودو در به سوي آخرت دارد که يکي به بهشت وديگري به جهنم ختم مي شود. براي مثال همان طور که يک شخص بازاري، يا زن خانه دار و... مي تواند به بهشت برود، يک شخص بازاري، يا زن خانه دار ديگر ممکن است با اعمال بدي که انجام مي دهد خود را جهنمي کند».

آية الله العظمي شيرازي افزودند: «اين امر بستگي به انسان دارد که از ميان اين دو راه کدام را برگزيند».

ايشان تأکيد کردند: «خداي متعال به همگان درک وفهم عطا کرده وهر کس به اندازه خودش مي تواند خوب وبد را از هم تشخيص دهد. ملاک بهشتي يا جهنمي شدن انسان در اين است که عملي را که خوب مي داند انجام دهد واز ارتکاب کارهايي که آنها را ناپسند مي دارد خودداري نمايد».

ايشان بهشتي شدن وپيمودن راه سعادت را منوط به يک تصميم قاطع وجزمي دانسته، گفتند: «انسان هاي خوب که به درجات والاي معنوي دست يافته اند کساني هستند که جداً تصميم گرفته اند سفارش هاي معصومين عليهم السلام واوامر آنان را به دقت اجرا کنند. اگر انسان از جواني ونوجواني جداً تصميم بگيرد از گفتارها وکردارهايي که به نظر او ناپسند است اجتناب کند، از نظر معنوي رشد فراواني خواهد کرد.

ايشان در ادامه افزودند: «يکي از اموري که هر کس با هر مقدار درک وفهمي که دارد، به درستي آن واقف است خوش اخلاقي وخوش برخوردي با همگان است؛ بدين معنا که انسان تلاش کند با پدر، مادر، همکار، بستگان، بيگانگان وحتي کساني که برخورد نامناسبي با او دارند، به نيکي وگشادگي رفتار کند.

در روايتي از امام صادق عليه السلام آمده است که فرمودند: «فَمَنْ قالَ لَکَ إنْ قُلتَ واحدةً سَمِعْتَ عشراً [فقلْ لهُ] إنْ قلتَ عشراً لمْ تسمعْ واحدةً؛(1) وقتي شخص نابردباري به تو گفت: اگر يک دشنام يا سخن تند به من بگويي ده تا خواهي شنيد به او بگو: اگر ده سخن ناروا به من بگويي يک سخن ناروا از من نخواهي شنيد».

ايشان خاطرنشان کردند: شخصي عليه اخوي اعلي الله مقامه سخنان ناروايي زده وجسارت کرده بود. يک روز نزد ايشان آمد واظهار پشيماني ومعذرت خواهي کرد وگفت: من شما را نمي شناختم واز سر ناداني آن سخنان را گفتم. مرحوم اخوي تبسم کردند وفرمودند: گذشته را بخشيدم، اگر در آينده هم چنين سخناني بگويي از هم اکنون آن سخنان را بخشيده ام!».

ايشان در پايان تأکيد کردند: چنين کساني هيچ گاه در زندگي ناراحتي شخصي نخواهند داشت وناراحتي آنان فقط براي خدا ودين است. از اين رو حتي در اوج مشکلات ومحروميت ها خُرد نمي شوند ونخواهند شکست».

پس از ايشان حجة الاسلام والمسلمين سيد جعفر شيرازي ضن اشاره به آيه: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ؛(2) اي مؤمنان، چنان که سزاوار است از خدا بترسيد وجز در مسلماني نميريد» اظهار داشت: «پرهيزکاري ونگه داشتن نفس از اموري که خدا نمي پسندد مسأله اي است که هر مسلمان آن را مي داند. اما انسان غير از عقل که اجتنباب از محرمات را کار نيکي مي داند، چيزهاي ديگر نظير احساسات وشهوات نيز دارد. اين احساسات وخواهش هاي نفساني چه بسا عقل را تحت الشعاع خود قرار مي دهد داده، باعث شود انسان حکم عقل را زير پا بگذارد. از همين رو بسياري از بزهکاران واهل فسوق وفجور... از نظر عقلي قبول دارند که پاکدامني ودرستکاري امر پسنديده وخوبي است ولي از نظر عملي خلاف آن رفتار مي کنند. البته گاهي نيز انسان امور موافق شهوات نفساني خود را توجيه مي کند وحتي لباس ديني نيز بر آن مي پوشاند».

وي افزود: «بسياري از افراد با اين بهانه که خدا ارحم الراحمين است وائمه عليهم السلام ما را شفاعت مي کنند نسبت به ارتکاب معاصي بي باک وبي مبالات مي شوند، غافل از اين که رحمت خدا شامل کساني مي گردد که شروط آن را داشته باشند. شفاعت نيز شامل کساني که شروط واستحقاق آن را دارا باشند مي شود. خداي متعال مي فرمايد: «وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَي?؛(3) آنها جز براي کسي که خدا از او خشنود باشد شفاعت نمي کنند».

همه ما حق مسائل دنيوي را به خوبي ادا مي کنيم ومصالح دنيوي وخواسته هاي طبيعي خود را با تکيه بر رحمانيت خدا رها نمي کنيم؛ ولي برخي از ما با بهانه قرار دادن رحمانيت خدا، حق تقوا ومسائل اخروي را ادا نمي کنيم».

وي تأکيد کرد: «ادا کردن حق تقوا بدين معناست که انسان تمام کارهايش را به قصد پرهيزگاري وتقرب به خدا انجام دهد، ودر اين زمينه باکي نداشته باشد که مردم کار او را مي پسندند يا نمي پسندند.

وي يادآور شد: «از فقره پاياني آيه يادشده (وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ)؛(4) روشن مي شود که نتيجه اداي حق تقوا اين است که به جا آوردن حق تقوا باعث مي شود شخص با ايمان کامل از دنيا برود».

او در بخش ديگري از سخنانش گفت: «امروزه در جامعه اسلامي، غير از مشکلات گذشته، مشکل شياطين انس واعوان شياطين نيز افزوده شده است. همچنان که در سوره ناس نيز اشاره شده علاوه بر شياطين جن، شياطين انسان نما نيز وجود دارند که به شکل ناپيدا انسان ها را وسوسه مي کنند وگناه وغفلت را در چشم انسان تزئين مي نمايند وافراد سست ايمان را به کارهاي شيطاني فرا مي خوانند.

امروزه جامعه ما روزبه روز بدتر مي شود وپدران ومادران قدرت کنترل فرزندان را ندارند. ايمان افراد سست شده ونفوذ کلام روحانيت به دلايل متعدد کم شده است. در چنين وضعيتي انسان مسلمان بايد بيش از گذشته هوشيار باشد وبه خدا پناه ببرد.

وي تأکيد کرد: محيط بد وپر از معصيت مي تواند تأثير بسياري روي افراد بگذارد ولي کساني که حق تقوا را ادا مي کنند دامان شان به گناه آلوده نمي شود وبا سلامت دين وايمان کامل از دنيا مي روند.

وي در پايان يادآوري کرد: اگر هرکدام از ما خودمان را اصلاح کنيم ومواظب خود وخانواده وفرزندانمان باشيم تمام جامعه اصلاح خواهد شد وگناه وغفلت جاي خود را به درستي وصلاح خواهد داد».

1. بحارالانوار، ج1، ص226 (باب 7 ـ آداب طلب العلم واحکام...، حديث14).

2. آل عمران(3)، آيه102.

3. انبياء(21)، آيه28.

4. آل عمران(3)، آيه102.