مرجع عالي قدر روز چهارشنبه 27/ربيع الأول/1427 ق (6/2/85) خطيب توانا جناب حجة الاسلام والمسلمين مهدي دانشمند و نيز جمعي از شهروندان اصفهاني را که به ديدار ايشان آمده بودند به حضور پذيرفتند.

ايشان طي اين ديدار فرمودند: نقل شده که مرحوم سيد بحرالعلوم رضوان الله تعالي عليه روزي از نجف اشرف به حله ـ يکي از شهرهاي عراق ـ سفر نمودند. ايشان در آن زمان از مراجع مهم تقليد بودند. ماجراهاي ديدار ايشان با حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف معروف است. هنگام ورودشان به شهر حله، مردم به استقبال ايشان آمدند وهر کدام از آنها مي خواستند سيد بحرالعلوم به خانه او بيايد. ايشان نام يکي از کسبه معمولي شهر را برد ونشان خانه او را جويا شد، اما بسياري از مردم نام آن کاسب عادي را نمي شناختند. پس از جستجو معلوم شد که اين شخص در يکي از محله ها مغازه اي ساده دارد. نزد او فرستادند وپيغام دادند که سيد بحرالعلوم با شما کار دارد. آن مرد ـ که گويا از مقلدان مرحوم بحرالعلوم بود ـ با خوشحالي ودر عين حال شگفتي نزد ايشان آمد. مرحوم بحرالعلوم به او گفت: اجازه مي دهي من به خانه شما بيايم. کاسب ساده گفت: به ديده منت، ولي خانه محقر من به قدري کوچک است که اگر مردم بخواهند براي ديدار شما بيايند گنجايش ندارد. سيد بحرالعلوم گفت: من به تنهايي به خانه ات مي آيم وديدوبازديدهايم را در جاي ديگري انجام مي دهم. آن مرد، هم تعجب کرد وهم ذوق زده شد.

مردم اعتراض کردند که اين مکان مناسب شما که مرجع تقليد هستيد نيست. مرحوم بحرالعلوم پاسخ داد: اگر جايي را براي ديدوبازديد تعيين کنيد من حرفي ندارم وصبح وبعدازظهر وهر وقت ديگر که بخواهيد براي ملاقات با ديگران حضور خواهم يافت.

در نهايت، با کمال شگفتي ايشان در منزل همان کاسب معمولي رحل اقامت افکند ومکان مناسب ديگري را براي ملاقات هاي ايشان اختصاص دادند.

بعدها از ايشان پرسيدند: علت اصرار شما براي حضور در خانه ساده آن مرد کاسب چه بود؟ ايشان به برخي از خواص گفتند: حضرت حجّت عجل الله تعالي فرجه الشريف به من امر کرده بودند که به خانه آن مرد کاسب بروم. پرسيدند: علت اين دستور حضرت چه بود؟ گفت: من از حضرت دليل نمي پرسم وفقط امر ايشان را اطاعت مي کنم. گفتند: بي شک اهل بيت عليهم السلام سخن بي دليل نمي فرمايند، برداشت شخصي خودتان از اين امر حضرت چيست؟ سيد بحرالعلوم گفت: من در آن چند روزي که مهمان او بودم خيلي دوست داشتم بدانم که اين مرد چه ويژگي وصفتي دارد که مورد نظر حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف قرار گرفته، ديدم زندگي او عادي است وهرچند مؤمن متقي وعادلي مي باشد، عباداتش کاملاً معمولي است. نماز وروزه معمولي اش را به جا مي آورد وبيش از اين چيزي ندارد. لذا از خودش دراين باره پرسيدم. وقتي به او گفتم که از ناحيه حضرت مأمورم که در اين سفر در خانه ات سکونت کنم، آن مرد در عين خوشحالي، از اين مطلب بسيار تعجب کرد وبه گريه افتاد. آن گاه گفت: من کاسبي عادي هستم که اگر يک روز کار نکنم شب ناني براي خوردن ندارم. ولي در حد خودم کوشيده ام که مواظب دين واخلاق ومسائل احکام خود باشم. پس از اصرار سيد بحرالعلوم وي ماجرايي نقل کرد که به نظر سيد بحرالعلوم بعيد نيست همين ماجرا منشأ برکت در زندگي اين کاسب ساده شده باشد.

آيةالله العظمي شيرازي در ادامه افزودند: اين ماجرا خصوصيتي ندارد ونکته اي در آن هست که براي همه ما اعم از زن ومرد وپير وجوان وباسواد وبي سواد اهميت دارد وآن نکته اين است که خداي متعال دو نيروي متضاد را در وجود همه ما قرار داده که عبارتند از «باورها» و«خواسته ها». وجود اين دو نيروي متضاد در يک جا به نوبه خود از معجزات بزرگ الهي است. هرکس باورها وعقل خود را بر خواهش ها وشهوات خويش مقدم بدارد وبه قدر خود در اين راه تلاش کند، به همان اندازه به آقا امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نزديک خواهد شد.

ايشان تأکيد کردند: اين ماجرا مربوط به حدود 250سال قبل است، ولي ما بايد از آثار واخبار گذشتگان عبرت بگيريم همچنان که خداي متعال مي فرمايد: «تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُم مَّا کَسَبْتُمْ؛(1) آنها امتي بودند که درگذشتند، اعمال آنها مربوط به خودشان بود واعمال شما نيز مربوط به خودتان است».

1. بقره(2)، آيه134.