جمعي از زائران امام رضا عليه السلام واعضاي کاروان «العقيلة» از شهر صفوي (عربستان) خدمت آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي رسيدند وبه رهنمودهاي ايشان گوش فرا دادند.

در ابتدا مرجع عالي قدر با اشاره به حديث شريف اميرمؤمنان علي عليه السلام که فرموده اند: «إن الله جعلنا مع القرآن وجعل القرآن معنا، لا نفارقه ولا يفارقنا؛(1) خداي متعال ما را همدوش قرآن وقرآن را همراه ما قرار داده است؛ نه ما از قرآن جدا مي شويم ونه قرآن از ما گسسته مي شود»، فرمودند: قرآن کريم واهل بيت عليهم السلام پيوسته با يکديگر ودو امر جدايي ناپذيرند وميان آنان گسستي وجود ندارد. هرچه قرآن بگويد اهل بيت عليهم السلام نيز همان را مي گويند وهرچه اهل بيت عليهم السلام بدان امر کنند، ريشه در قرآن دارد.

ايشان افزودند: قرآن ما را به اموري چون نماز، حسن خلق، اخلاص و... فراخوانده واز فحشا، کارهاي زشت وستم بازداشته است.

اين در حالي است که مي بينيم اهل بيت عليهم السلام نماد روشن اين فضايل وتجسم عيني فضايلي چون اقامه نماز، نيکي، حسن خلق، اخلاص و... مي باشند وپيوسته از هرگونه منکر وناپاکي دور مي باشند. به عبارت ديگر آنان بيش وپيش از هرکسِ ديگري به اوامر ونواهي قرآن عمل مي نمايند.

ايشان ضمن توصيه به غنيمت شمردن فرصت هاي زماني ومکاني نظير زيارت امام رضا وحضرت معصومه سلام الله عليهما ونيز فضايل وبرکات ماه رجب فرمودند: در اين ايام مبارک با خداي متعال پيمان ببنديد که پيوسته اوامر قرآن واهل بيت را در زندگي خود مدنظر قرار دهيد. اگر تلاش کنيد پيرو قرآن واهل بيت عليهم السلام باشيد، روزبه روز به اهل بيت تقرب بيشتري خواهيد يافت وزيارات ودعاها واعمالتان نيز مقبول ومستجاب خواهند شد.

ايشان در پايان خطاب به جوانان ونوجوانان فرمودند: به همه دختران وپسران توصيه مي کنم نسبت به قرائت قرآن وعمل بدان اهتمام کافي داشته باشند وبکوشند آنچه از گفتار وسيره اهل بيت عليهم السلام مي دانند ومي شنوند، در زندگي خود به کار بندند وبدان عمل کنند. حضرت اميرمؤمنان علي عليه السلام فرموده اند: «رأي الشيخ أحبُّ إليَّ من جَلَدِ الغلام؛(2) رأي پيران وسالخوردگان در نظر من پسنديده تر از چالاکي جوانان است». شايسته است که جوانان تمام همت وتلاش ونيروي خود را صرف آموختن وعمل کردن به قرآن وسيره نوراني اهل بيت عليهم السلام کنند تا پيرو ودوستدار واقعي آن بزرگواران باشند ودر زندگي وفعاليت هاي خود توفيق حاصل نمايند.

در اين ديدار همچنين آيت الله سيد محمد رضا شيرازي نيز سخناني ايراد داشت ومحور بيانات خويش را اين فرمايش اميرمؤمنان علي عليه السلام قرار داد: «فَهُم والجنة کَمَنْ قد رآها فَهُم فيها منعّمون، وهُمْ والنار کَمَنْ قد رآها فَهُم فيها معذّبون؛(3) اميرمؤمنان عليه السلام در بيان صفات انسان هاي متقي فرموده اند: آنان چنانند که گويا بهشت را مي بينند واز نعمت هاي آن برخوردارند وگويا دوزخ را مشاهده مي کنند واز عذاب آن در رنج مي باشند».

وي افزود: در اين جهان حقايق بسياري وجود دارند که داراي درجات ومراتب مختلفي هستند.

براي نمونه نور شمع، نور است وروشنايي خورشيد تابان نيز نور است ولي ميزان نورانيت آنها تفاوت بسياري دارد. «يقين» نيز جزء حقايقي است که درجات ومراتب متعددي دارد. از اين رو حکما براي يقين مراتب سه گانه زير را برشمرده اند:

1. علم اليقين بدين معنا که انسان نسبت به شيء مورد نظر علم قطعي يافته باشد وآن علم ويقين نه به صورت مستقيم ـ بلکه از طريق مشاهده ومطالعه آثار آن ـ به دست آمده باشد.

2. عين اليقين که عبارت است از مشاهده مستقيم آن شيء؛ مثل آن که شخص خود آتش را ببيند.

3. حق اليقين بدين معنا که انسان شيء مورد نظر را ببيند وبا آن ارتباط مستقيم داشته باشد. مثل اين که شخص آتش را ببيند ودست هاي خود را با آن گرم کند.

وي در ادامه افزود: حضرت اميرمؤمنان عليه السلام در حديث يادشده به اين حالت سه گانه اشاره کرده وفرموده است: مؤمن علاوه بر آن که به آخرت ايمان دارد، در همين جهان، عالَم آخرت را مشاهده مي کند واين نوعي از حالات کشف وشهود است.

وي تأکيد کرد: شايسته است مؤمن خود را از قيد همه تعلقات دنيوي برهاند واز گناهان وهر چيزي که خشم الهي را به دنبال دارد دوري گزيند واز اعمال واقوال وحتي افکاري که او را از خدا دور مي نمايد پرهيز نمايد تا بدين درجه والا از يقين وايمان دست يابد. رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله فرمودند: «لو لا أن الشياطين يحومون علي قلوب بني آدم لنظروا إلي ملکوت السماوات والأرض؛(4) اگر شياطين پيرامون دل هاي بني آدم نمي گشتند، هر آينه انسان ملکوت آسمان ها وزمين را مشاهده مي کرد». از اين رو شايسته است که بيش از هرکاري وقبل از هرسخن ونگاهي يک لحظه بينديشيم که آيا مورد پسند خداي سبحان است يا خير، واگر مورد پسند خدا بود آن را انجام دهيم واگر خشم خدا را موجب مي شد، از آن خودداري ورزيم.

1. بصائر الدرجات، ص83 (باب في الأئمة عليهم السلام أنهم شهداء لله، حديث6).

2. نهج البلاغه، حکمت86.

3. همان، خطبه 193(خطبةٌ يصف فيها المتقين...).

4. بحارالانوار، ج60، ص332 (باب3ـ إبليس لعنةالله و...).