در شب هاي پر برکت ماه رمضان علما، فضلا، طلاب حوزه علميه، شخصيت هاي گوناگون وعموم مؤمنان به ديدار آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي در شهر مقدس قم مي روند. طي اين ديدارها گفتگوهاي پر بهايي پيرامون مباحث علمي، فقهي، فرهنگي وتاريخي صورت مي گيرد که حاوي نکات ارزشمند بسياري است ومرجع عاليقدر نيز رهنمودها وسفارش هايي ايراد مي فرمايند.

بسم الله الرحمن الرحيم

در اين جلسه آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي روايتي را که در شب هاي پيشين مطرح شد وطي آن آمده بود که شخصي در ماه مبارک رمضان با اين گمان که اين کار رواست، با همسر خود نزديکي نموده، مورد بررسي قرار گرفت. در اين روايت امام عليه السلام در پاسخ فرموده اند: «لا شيء عليه؛(1) چيزي بر او نيست». مشهور علما پس از مرحوم صاحب عروه به اين روايت عمل نکرده وبر اين باورند که «لا شيء عليه» به معناي آن است که: «لا کفارة عليه» به عبارت ديگر اين افراد به اطلاقات تمسک جسته اند ومعتقدند اين شخص بايد قضاي روزه را به جا آورد، ولي کفاره اي بر گردنش نخواهد بود.

مرجع عالي قدر در اين خصوص فرمودند: همان طور که در روايات، درباره ناسي (فراموشکار) تعبير لا شيء عليه آمده وبدان معناست که حتي قضا هم بر او واجب نيست، در اين جا هم عين همان تعبير آمده است. از اين رو ممکن است در اين جا نيز بتوانيم به چنين چيزي قائل شويم.

ايشان افزودند: به نظر بنده در غير مورد خوردن وآشاميدن، اگر چنين شخصي جاهل قاصر باشد، قضاي روزه آن روز بر او واجب نيست.

در ادامه اين نشست معظم له درباره حالتي سخن گفتند که مکلف در بقاي شب ترديد کند وشک نمايد که آيا سپيده سر زده است يا خير وآيا در اين حالت استصحاب مقدم است يا مقدمه علميه.

در اين جلسه از ايشان سؤال شد: آيا مي توان فديه (روزه) را به سيد داد؟

ايشان فرمودند: مشهور فقها چنين چيزي را اجازه نمي دهند والبته اين در حالتي است که فديه دهنده غير سيد باشد.

در ادامه جلسه، از مرجع عالي قدر درخصوص چگونگي نزول قرآن بر رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله سؤال شد. ايشان فرمودند: روايات اهل بيت عصمت وطهارت صلوات الله عليهم اجمعين گوياي اين معناست که قرآن دوبار بر پيامبر صلي الله عليه وآله فرود آمده است، يک بار به صورت دفعي وبار ديگر به صورت تدريجي.

1. التهذيب، ج4، ص208 (55_ باب الکفارة في اعتماد...، حديث10).