در ادامه سلسله آيين هاي ماه محرم الحرام و سوگواري حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام که در بيت آيت الله العظمي شيرازي برگزار مي شود، امروز پنج شنبه 12دي ماه1387 مجلس سوگواري سيد و سالار شهيدان برگزار شد.

طي اين آيين پرشکوه شخصيت هاي ديني، فضلاي حوزه و عموم مردم سوگوار در حضور مرجع عالي قدر به سوگواري پرداختند و به بيانات سخنرانان محترم حجج اسلام برقعي، يگانه و رسولي اراکي گوش فرا دادند.

سخنرانان اين مراسم ضمن بيان ابعادي از سيره و زندگاني پيشواي آزادگان جهان، حادثه عاشورا را عامل پايداري اسلام و تعاليم رسول خدا صلي الله عليه وآله توصيف کردند. آنان هم چنين خاطر نشان کردند:

ــ رسول خدا در شب معراج مشاهده کردند که در سمت راست عرش الهي نوشته است: «... وإنه ـ أي الإمام الحسين صلوات الله عليه ـ مصباح هدي وسفينة نجاة؛ او [يعني امام حسين عليه السلام] چراغ هدايت و کشتي نجات است». در حقيقت اين سخن گهربار بيانيه و هشداري از سوي خداي تبارک و تعالي به همه جهانيان يعني ساکنان آسمان ها و زمين بود تا مقام حضرت سيدالشهدا صلوات الله عليه و عظمت ايشان را بشناسند و او را چراغ هدايت خويش قرار دهند و در زمان حيات و پس از شهادت ايشان، از آن حضرت براي دنيا و آخرت خود بهره گيرند(1).

ــ بيان بدي هاي حب دنيا و ديگر انحرافاتي که دامنگير امت شد و آنان را به پيروي از حکام بني اميه وا داشت و شرح اين فراز از سالار شهيدان که مي فرمايد: «ألا ترون إلي الحق لا يعمل به وإلي الباطل لا يتناهي عنه ليرغب المؤمن في لقاء الله محقّاً، فإني لا أري الموت إلاّ سعادة والحياة مع الظالمين إلاّ برماً؛(2) آيا نمي بينيد که به حق عمل نمي شود و از باطل جلوگيري نمي شود. [در چنين شرايطي] جا دارد که مؤمن به ديدار پروردگارش مشتاق باشد. من مرگ را جز سعادت نمي بينم و زندگي با ستمگران را جز ذلت نمي دانم».

ــ در روايات شريفه آمده است که وقتي امام حسين عليه السلام طفل کوچکي بودند رسول خدا صلي الله عليه وآله هر روز نزد او مي آمدند و زبان مبارکشان را درون دهان امام حسين عليه السلام مي نهادند و امام حسين عليه السلام آن را مي مکيد تا سيراب مي شد. بدين ترتيب خداي متعال گوشت تن امام حسين عليه السلام را از گوشت پيکر رسول خدا صلي الله عليه وآله رويانيد. کساني که به جنگ امام حسين عليه السلام آمدند و در سپاه يزيد و ابن زياد لعنة الله عليهما قرار گرفتند و نيز کساني که بدين کار راضي شدند همگي به اين مسئله واقف بودند. اين نابکاران در جنگ با سيدالشهدا عليه السلام در واقع با مولايمان رسول خدا صلي الله عليه وآله جنگيدند(3).

ــ در کتب مقاتل آمده است که ابن زياد لعنة الله عليه به عمر سعد پيغام داد که مانع دسترسي حسين و يارانشان به آب شود به طوري که حتي يک قطره آب هم ننوشند.

عمر سعد در پي اين فرمان عمرو بن حجاج را با پانصد سوار روانه شريعه کرد و آنان ميان آب و سپاه امام حائل شدند و به آنها اجازه نداند که حتي يک قطره آب بنوشند و اين درست سه روز پيش از شهادت امام حسين عليه السلام بود(4).

گفتني است عمروبن حجاج ملعون از جمله کساني بود که به امام حسين عليه السلام نامه نوشت و از او دعوت کرد تا به کوفه آيد و کوفيان را از تحت سلطه يزيد و بني اميه لعنة الله عليهم برهاند.

1) الصراط المستقيم، ج2، ص161 (الثالث النص علي زين العابدين عليه السلام).

2) مثير الاحزان، ص44 (خطبة الحسين عليه السلام بذي حسم).

3) علل الشرايع، ج1، ص205، حديث 3.

4) بحارالانوار، ج44، ص389 (باب 37 ما جري عليه بعد بيعة الناس).