LOGIN
جلسات علمی
shirazi.ir
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی شیرازی دام ظله با علما، فضلا و عموم مؤمنان در شهر مقدس قم (۱۶ شوال المکرم ۱۴۴۳)
کد 28957
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 25 خرداد 1401 - 15 ذوالقعدة الحرام 1443

در روز چهارشنبه ۱۶ شوال المکرم ۱۴۴۳ (۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱) یکی دیگر از سلسله نشست های علمی روزانه مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله با علما، فضلا و عموم مؤمنان در بیت مرجعیت شهر مقدس قم برگزار شد.

مشروح مطالب مطرح شده در این جلسه به شرح زیر است:

سؤال: خوردن خاک حرام است. آیا تنها خاک مقدس حسینیه از این مقوله استثنا شده است؟

جواب: مشهور بین فقها این است که فقط خوردن تربت مقدسه حسینیه برای استشفا به مقدار کم (دربعضی روایت ذکرشده به اندازه یک نخود) جایز است.

سؤال: اگر چنانچه یک مرتبه برای استشفا تناول کند، ولی خوب نشود، آیا تناول دوبارۀ تربت سیدالشهدا علیه السلام برای همان مریضی جایز است؟

جواب: بله، ظاهراً اشکالی ندارد.

سؤال: آیا برای امراض روحی نیز استشفا به تربت امام حسین علیه السلام جایز است؟

جواب: متبادر از ادله، امراض جسمی است، و در صورت شک، قدر متیقن همان امراض جسمی است.

سؤال: آیا برای استفاده از تربت مقدسه حل کردن در آب لازم است؟

جواب: خیر، یکی از فقهایی که صاحب رساله نبود این را می فرمود، ولی این یک نوع احتیاط است.

سؤال: کسی که با وضوی جبیره یا تیمم نماز می خواند، جایز است نماز استیجاری قبول کند؟

جواب: بله زیرا نماز با وضوی جبیره یا تیمم، برای کسی که وظیفه اش نماز با این دو است، صحیح است، مگر اینکه در ضمن عقد اجاره شرط شده باشد که نماز را با وضو بخواند و در عقود تابع قصد طرفین است.

سؤال: آیا در نیابت هم همین است که اگرعملی برای خود شخص صحیح باشد می تواند به نیابت از دیگری هم آن عمل را انجام دهد؟

جواب: بله ظاهرا اصل همین است که اگر عملی که شخص انجام می دهد، برای خودش صحیح باشد، نیابت آن هم صحیح است.

سوال: اگر امام جماعت جالس باشد، جایز است مأمومی که نشسته نماز می خواند، به او اقتدا کند؟

جواب: نسبت به اینکه امام جماعت جالس و مأموم ایستاده باشد، دلیل خاص وجود دارد که جایز نیست و این از مختصات آقا رسول الله صلی الله علیه وآله است. لذا قدر متیقن از این دلیل، این است که امامت جالس برای قائم صحیح نیست، و هرجا شک شود، اطلاقات جماعت آن را می گیرد، مگر شک در ظهور شود، که اصل عدم ظهور است، لذا قاعده اش این است که هر موردی که نماز برای خود شخص صحیح باشد، جماعت هم صحیح است.

سؤال: در آیۀ شریفۀ: «واذا ضربتم فی الارض فلیس علیکم جناح ان تقصروا من الصلاة» (النساء : 101) آیا ظاهر این آیه رخصت در قصر صلات نیست؟

جواب: بله، ظاهر این آیۀ شریفه رخصت در قصر است، لکن از ادلۀ دیگر برداشت می شود که حکم قصر نماز و افطار در سفر عزیمت است، و این آیۀ شریفه مانند آیۀ دیگر است که می فرماید: «ان الصفا والمروة من شعائر الله فمن حج البیت او اعتمر فلا جناح علیه ان یطوف بهما »(البقرة : 158)، که ظاهر این آیه هم جواز سعی میان صفا و مروه است، و حال آنکه سعی میان صفا و مروه در حج و عمره از واجبات است، و وجه اینکه در این آیه اینگونه تعبیر فرموده که «لا جناح علیه»، این است که مشرکین بر روی دو کوه صفا و مروه بت های خود را قرار داده بودند، و برای آن ها سعی انجام می دادند، و آیۀ شریفه که تعبیر به «فلا جناح علیه»، نموده است به این جهت است که با وجود بت های گذاشته شده در صفا و مروه سعی میان آن دو کوه اشکال ندارد. به هر حال اشکال و خلافی در نزد فقهای امامیه نیست که قصر صلات و افطار در سفر عزیمت است نه رخصت، و در روایت وارد شده که قصر و افطار در سفر هدیه خدای متعال به شماست، آیا کسی از شما دوست دارد که هدیه اش برگردانده شود.

سؤال: اگر مردی زن خود را طلاق داد، سپس معلوم شد که آن زن باردار بوده، آیا طلاق را باید دوباره اعاده کند؟

جواب: خیر، فقط عدۀ طلاق این زن وضع حمل اوست، و در آیۀ شریفه می فرماید: «واولات الاحمال اجلهن ان یضعن حملهن» (الطلاق : 4).

  • نظری برای این خبر درج نشده است.