در روز پنج شنبه هشتم ماه ذی القعدة 1437ق (1395/5/22) جمعی از طلاب علوم دینی از شهر مقدس کربلا، در شهر مقدس قم با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی دیدار کردند و مورد استقبال معظم له قرار گرفتند.

ایشان در قالب بیاناتی، رهنمودهایی به میهمانان داده، خطاب به آنان فرمودند: بیش از 260 سال قبل در کربلای معلی یک طلبه ی علوم دینی مثل شما به نام سید نصرالله حائری زندگی می کرد. وی پس از دوران طلبگی در حرم امام حسین علیه السلام به تدریس عقاید، اخلاق، فقه و اصول فقه اشتغال داشت. او عالم و شاعر بود که دیوان شعری از وی چاپ شده است. این سید بزرگوار در راه اهل بیت علیهم السلام به شهادت رسید.

علامه سید مهدی بحرالعلوم شاگردِ شاگرد سید نصرالله بود، بدین معنا که برخی از استادان علامه بحرالعلوم از شاگردان سید نصرالله حائری بودند.

معظم له افزودند: عالم بزرگوار سید نصرالله حائری قصیده ای در مدح و ستایش خاک کربلا دارد که در یک بیت آن سروده است:

أقدام من زار مغناک الشریف غدت تفاخر الرأس منه طاب مثواک

«قدم هایی که مرقد شریف تو را زیارت کند، مایه ی افتخار سر است تربتت پاکیزه و عطر آگین باد».

پس از رحلت او این بیت به تنها عرصه ی مناقشه ی بزرگان اهل ادب و مجتهدان قرار گرفت و پیرامون آن سخن ها و نظرها بیان شد.

روشن است که برترین و گرامی ترین عضو بدنِ انسان سرِ اوست و در مقابل، پای انسان نازل ترین جایگاه را دارد، چراکه این اندام فقط برای جا به جایی است، اما سر مرکز اندیشه و اراده است. با این توصیف، شاعر بزرگوار می گوید که زمین کربلا را هرکس زیارت کند پاهایش بر سرها تفاخر خواهد کرد، زیرا خاک پاک کربلا را در نوردیده است.

در مصرع دوم این بیت آمده است: «چنین قدم هایی مایه ی افتخار است» ولی برخی شاعران آن را اصلاح کرده، سروده اند: «آن هنگام که قدم ها به تو (کربلا) رسید، سرها بدان افتخار می کنند».

چون این اصلاحیه به نظر علامه بحرالعلوم رسید آن را تأیید کرد و گفت: «این بهتر است». با این اصلاح، معنای شعر این خواهد شد: به محض این که زائر به کربلا برسد و قدم هایش با خاک پاک کربلا تماس پیدا کند به چنان شرافت بزرگی نائل خواهد شد که بر سر تفاخر کرده و به شرافتی که نائل شده مباهات خواهد کرد.

مرجع عالیقدر در توضیح واژه ی «مغناک» که در شعر آمده فرمودند: مراد از لفظ «مغناک» که شاعر به کار برده، بی نیازی نفس، بی نیازی خرد، بی نیازی روح، و بی نیازی در دین و کمال در تمام موارد یاد شده است. حال اگر کسی که وارد کربلا شود چنین حالتی دارد، مقیم آن سامان چگونه خواهد بود. بی تردید افتخار و شرافتی است بزرگ که باید به آن توجه داشت و بر پایه و متناسب با آن عمل کرد.

مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی خطاب به میهمانان خود تأکید کرده، فرمودند: شما بر این زمین مقدس زندگی می کنید، پس باید قدر آن را بدانید و خود را به سه زیور آراسته کنید:

1. ایمان، 2. علم، 3. اخلاق والا.

سفارش دیگر این است که از قافله ی بزرگانی که در کربلا می زیستند عقب نمانید.