LOGIN
بیانات
shirazi.ir
"مرجع عالي قدر در ديدار با بانوان رباط کريم:"
ريشه سعادتمندي، در داشتن اخلاق نيکو نهفته است
کد 921
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 26 فروردین 1385 - 16 ربيع الأول 1427

 

جمعي از بانوان شهرستان رباط کريم روز سه شنبه 22/1/85 ضمن حضور در بيت آيةالله العظمي شيرازي با ايشان ديدار نمودند وبه بيانات ارزشمندشان گوش فرا دادند.

برخي از مهم ترين محورهاي مطرح شده در سخنان حضرت آيةالله العظمي سيد صادق شيرازي چنين است:

1. خداي متعال در قرآن مجيد مي فرمايد: «قُلْ کُلٌّ يَعْمَلُ عَلَي شَاکِلَتِهِ؛(1) هرکس طبق روش وخلق وخوي خود عمل مي نمايد». يک قاعده کلي در جهان وجود دارد که هميشه عمل وعکس العمل وسبب ومسبب با هم تناسب دارند ورفتار هرکس با شخصيت او سنخيت دارد. اين مطلب فقط در مواردي که خداي متعال آنها را استثنا قرار داده است صادق نيست. براي نمونه آتش نمرود، حضرت ابراهيم را نسوزاند والبته مشيت الهي که همه چيز به دست اوست بر اين امر تعلق گرفته بود.

2. همه از پير وجوان وکوچک وبزرگ جوياي سعادت وخوشي در زندگي اند. اما بايد دانست که سعادت به پول، مقام وحتي علم ارتباط ندارد. زيرا چه بسيارند ثروتمندان، صاحب منصبان يا دانشمنداني که دست به خودکشي مي زنند. بنابراين ريشه خوشبختي را بايد در امور ديگري جستجو کرد. از روايات پيشوايان دين استفاده مي شود که ريشه خوشبختي در دنيا، داشتن حسن خلق است. رسول خدا صلي الله عليه وآله مي فرمايد: «حَسَنُ الخلق ذهب بخير الدنيا والآخرة؛(2) شخص خوش رفتار از خير دنيا وآخرت بهره مند خواهد شد». کسي که خوش اخلاق باشد در دنيا وآخرت سعادتمند است، چه ديگران با او خوش اخلاق باشند وچه نباشند. بنابراين سبب خوشبختي داشتن اخلاق حسنه است.

3. خوش خلقي فقط به معناي گشاده رويي نيست، بلکه گشاده رويي جزء خوش اخلاقي است. خوش اخلاقي مفهوم گسترده اي است که درون وبيرون انسان را شامل مي شود ومجموعه گسترده اي از فضايل اخلاقي نظير گشاده رويي، مهرباني، خودداري از ظلم، خويشتن داري و... را فرا مي گيرد. از مهم ترين ويژگي هاي انسان خوش اخلاق آن است که هميشه از زندگي خود راضي است وبراي ديگران خير وخوشي مي خواهد.

4. خوش اخلاقي در عين حال که آسان است، دشوار نيز هست. بدين معنا که اگر کسي تصميم قاطع بگيرد که خوش اخلاق باشد، اين کار برايش آسان خواهد بود.

پس از ايشان حجة الاسلام والمسلمين سيد جعفر شيرازي به سخنراني پرداخت که مهم ترين محورهاي مطرح شده در سخنان وي چنين است:

1. خداي متعال در سفارش به استقامت مي فرمايد: «فَاسْتَقِمْ کَمَآ أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَکَ؛(3) پس همان گونه که دستور يافته اي ايستادگي کن وهرکه با تو توبه کرده نيز چنين کند». بسياري از مردم از فضيلت استقامت بهره چنداني ندارند. بدين معنا که بسياري از افراد متدين چون در محيط ديني پروش يافته اند متدين هستند والاّ اگر در محيطي غيرديني رشد مي يافتند، به گونه ديگري بودند. اين مطلب نشان مي دهد که ايمانِ بسياري از اين افراد، حقيقي وريشه دار نيست. چنين افرادي به محض تغيير شرايط پيرامون، دگرگون مي شوند وچه بسا راه خود را عوض کنند. چه بسيار افرادي که با حضرت رسول صلي الله عليه وآله يا حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام همراه بودند ولي پس از ايشان راه خود را تغيير دادند. براي نمونه شمر در زمان حضرت امير عليه السلام جزء ياران ايشان بود ودر جنگ صفين در رکاب ايشان شمشير زد وزخمي شد، ولي پس از ايشان از آن جا که قدرت ومقام دنيوي نزد يزيد بود، با او همراه وهمسو شد.

2. بسياري از اوقات حق واهل حق در اقليت اند وباطل واهل باطل قدرت افزون تري دارند. در حقيقت تدين واقعي در همين موارد که شرايط براي اهل ايمان مساعد نيست روشن مي شود. در چنين مواردي مؤمنان حقيقي از کساني که خود را همرنگ جماعت مي کنند شناخته مي شوند.

3. کساني که از فضيلت استقامت در دين بهره کافي دارند در راه خدا از ملامت وسرزنش وتمسخر ديگران باکي ندارند وبه آنچه صحيح است عمل مي کنند، خواه مورد پسند مردم باشد وخواه مردم آن را نپسندند. يکي از اين افراد عمار ياسر است که رسول خدا به او فرموده بود: «إن سلک الناس کلهم واديا وسلک علي واديا فاسلک وادي علي وخل عن الناس؛(4) اي عمار، اگر همه مردم به سويي رفتند ولي علي بن ابي طالب به سوي ديگري رفت، تو به همان سمتي برو که علي مي رود». چنين کساني حتي اگر تحت فشار فراوان قرار گيرند، دست از عقيده وراه صحيح خود بر نمي دارند.

حجةالاسلام والمسلمين سيد جعفر شيرازي در پايان گفت: بهترين نمونه اسقامت شخص رسول خدا صلي الله عليه وآله است. ايشان هرچند اشرف مخلوقات است انواع آزارها وتمسخرها را به جان خريدند ولي لحظه اي از تبليغ رسالت خود دست نشستند وتهمت ها وريشخندهاي امثال ابوجهل لحظه اي در تصميم قاطع ايشان خللي ايجاد نکرد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. إسرا(17)، آيه84.

2. بحارالانوار، ج8، ص119 (باب92ـ حسن الخلق وتفسير قوله...، حديث23).

3. هود(11)، آيه112.

4. بحارالانوار، ج28، ص68 (باب2ـ إخبارالله...، حديث27). 

 

 

 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.