1- جزا و عقاب

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله بعد از منصوب کردن امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در روز عید غدیر خم به مقام امامت، دو دعا و دو نفرین کردند و فرمودند: «اللهم وال من والاه وعاد من عاداه وانصر من نصره واخذل من خذله؛ بار خداوندا، هرکس او (علی) را دوست دارد، دوستش بدار و هرکه را با او دشمن است، [با تمام قدرتت] دشمن بدار و هرکس او را یاری کند، یارش اش کن و هرکس تنهایش گذارد (به یاری اش نشتابد)، تنهایش گذار».

یاری باید از سوی همگان، یعنی مرد و زن، خرد و کلان، دارا و بی نوا، عالم و جاهل، فردی و گروهی و به هروسیله باشد. یاری نمودن طریق دارد که گاه با جان و زمانی با قلم و دیگر وقت، با مال و زمانی هم با تشویق است و البته در تمام این موارد، امتحان بزرگ الهی در کار است که با محک وجود امیرمومنان حضرت علی علیه السلام صورت می گیرد و عدّه ای به سبب یاری آن حضرت در دنیا و آخرت سعادتمند هستند و عدّه ای دیگر به سبب وانهادن ایشان تیره بخت و شقاوت زده می شوند. دو دعا و دو نفرین رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله نیز بخشی از همین آزمون بزرگ الهی است.