در آستانه ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵ق و طبق روال هرساله، در شامگاه روز شنبه ۲۷ شعبان المعظم ۱۴۴۵ق (۱۹/۱۲/۱۴۰۲) مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در حضور انبوه مبلغان دینی سخنانی در زمینه ضرورت تبلیغ دین، تهذیب نفس و ضرورت بهره گیری از فرصت ماه مبارک رمضان مطالبی را بیان کردند. گزیده این مطالب به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین والصلاة والسلام علی سيدنا محمد وآله الطاهرین
در آستانه ماه مبارک رمضان، این دریای جوشان رحمت و برکت خدای متعال، قرار داریم.
بنا به تعبیر «هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ» همگان در این ماه مهمان خدای متعال هستیم. پس باید قدر این ماه باعظمت را بیشتر بدانیم.
برخی از امور در طول سال در زمره واجبات عینی و کفایی قرار دارند، اما در ماه مبارک رمضان مقدمات وجود این امور بیشتر است و باید بهتر به آن پرداخت که این امر نیازمند تصمیم قاطع است، در غیر این صورت موفقیت کمتری برای انسان حاصل می شود.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در خطبه خود فرمودند: «ومن أدّی فیه فریضة کان له ثواب من أدّی سبعین فریضة من الشهور؛ هرکس در ماه رمضان واجبی را به جا آورد، ثواب به جا آوردن هفتاد واجب در ماه های دیگر را به او خواهند داد».
ازجمله واجبات ترک گناه است، همان گونه که خدای متعال در قرآن فرموده است: «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ؛ پس تا می توانید از خدا پروا بدارید». این امر در دوره سال واجب است، اما در این ماه واجب مؤکد است.
سرآمد تمام واجبات در این ماه پرداختن به دستور «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ» است. ماه مبارک رمضان فرصتی است که به وسیله ادعیه و روایات و مواعظ و...، بهتر می توان به مرتبه تقوا رسید.
آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در این بخش از بیانات خود به بیان دو نمونه از تقوای عالمان گذشته پرداختند تا عبرتی برای سایرین باشد:
پس از ارتحال مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی و حاج آقا حسین قمی رضوان الله علیهما مرجعیت به چند تن از علما رسید که مرحوم والد ما یکی از آنان بودند. ایشان در آن روز به طلاب شهریه پرداخت می کردند که این مبلغ هر ماه از طریق قرض از برخی مؤمنان و به سختی تأمین می شد.
روزی یکی از تجار نزد ایشان رسید و اظهار داشت هفده هزار دینار به مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی بدهکار بوده و اکنون این مبلغ را خدمت مرحوم والد آورده بود.
مرحوم والد از او سؤال کردند که آیا این مبلغ را با مرحوم اصفهانی دست گردان کرده یا خیر. آن تاجر عرض کرد: بله. مرحوم والد به دلیل اختلاف در یک مبنای علمی با اینکه به آن مبلغ هنگفت نیاز داشتند، آن را احتیاطاً قبول نکردند.
این داستان نمونه ای از تقواپیشگی ایشان بود. من و شما می توانیم در ماه رمضان به چنین مقام و مرتبه ای در کسب تقوا برسیم.
مرحوم میرزای شیرازی قدس سره نیز در اواخر عمر خود مرجع عام شیعیان شده بودند. روزی شخصی به محضر ایشان رسید و از ایشان تقاضای مساعدت مالی کرد.
ایشان برای یکی از تجار که وکیل ایشان در سامرا بود نامه ای نوشتند و دستور دادند چهار لیره به او پرداخت کند. آن مرد با جعل در نامه عدد چهار را به چهارصد لیره تغییر می دهد؛ این مبلغ معادل قیمت چند خانه بود. وکیل به این نامه شک می کند و شخصی را برای اطمینان از نامه نزد میرزا می فرستد. مرحوم میرزا به محض مشاهده نامه، آن را تأیید می کند و تاجر چهارصد لیره را به آن شخص پرداخت می کند.
پس از مدت ها آن شخص به محضر میرزای شیرازی قدس سره مشرف می شود. مرحوم میرزا در زمان خداحافظی به آن فرد به صورت خصوصی فرمودند که این کار را با شخص دیگری نکن شاید او آبروی تو را حفظ نکند.
مسأله مهمی که در این داستان وجود دارد حفظ آبروی مؤمن است که متأسفانه به آن توجهی نمی شود.
مرجع عالیقدر در مقام بیان شرط ایمان و اهمیت حفظ آبروی مؤمنان فرمودند: هر شخصی که اصول خمسه را قبول داشته باشد، در زمره مؤمن است و آبروی او محترم است. حضرت امام صادق علیه السلام در مورد مؤمن فرمودند: «المؤمن اعظم حرمة من الکعبة؛ حرمت مؤمن از کعبه بیشتر است».
کعبه جایی است که اشرف مخلوقات رو به آن مکان نماز خواندند، اما به فرموده امام صادق علیه السلام آبروی مؤمن از کعبه بالاتر است. متأسفانه امروز حرمت مؤمن در جامعه اسلامی، حتی ازسوی حکومت اسلامی حفظ نمی شود که باید به آن پرداخته شود.
تقوای انسان باید به جایی برسد که حرمت مؤمنان را نشکند. یکی از دلایل مهمی که در برخی کشورهای اسلامی مشکلات بیش از کشورهای غیراسلامی به چشم می خورد، مربوط به حفظ نکردن آبروی مؤمنان است.
مطلب مهمی که به کسب تقوا کمک می کند یادآوری این جمله امیرمؤمنان علیه السلام است: «مرارة الدنیا حلاوة الآخرة؛ تلخی دنیا شیرینی آخرت است».
به فرموده روایات، خدای متعال در آخرت به مؤمنان در قبال حوائجی که در دنیا به آن دست نیافته اند، چنان تفضل می کند که آنان آرزو می کنند ای کاش هیچ کدام از خواسته هایشان در دنیا برآورده نشده بود.
آیت الله العظمی شیرازی دام ظله ادامه دادند: واجب کفایی دیگری که امروزه به واجب عینی تبدیل شده است، دفاع از خدای متعال و قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام است. در دنیای کنونی هجمه های زیادی ازسوی دشمنان بر ضد دین و خدا می شود که باید در ماه مبارک رمضان به آن پرداخته شود.
دفاع از قرآن و پیامبر صلی الله علیه وآله و سایر معصومان علیهم السلام در مقابل دروغ هایی که اصحاب منافق پیامبر صلی الله علیه وآله و معصومان علیهم السلام و سایر دشمنان به آن حضرات نسبت دادند و تا به امروز از طریق وسایل گوناگون بازگفته می شود، بر همگان واجب عینی است. عالمان گذشته به دروغ پردازی های دشمنان پاسخ دادند و اکنون نوبت به سایر مؤمنان رسیده است.
مرجع عالیقدر با اشاره به تأثیرگذاری و کارآمدی شبکه های ماهواره ای درجهت تبلیغ معارف دینی فرمودند: استفاده از شبکه های ماهواره ای در مسیر انتشار معارف بی نظیر اهل بیت علیهم السلام وسیله ای بسیار مهم و مؤثر است که باید از آن استفاده شود.
معرفی منابع فاخر شیعی، نظیر: نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و انتقال آن به دنیا از این طریق می تواند سبب هدایت حتی دانشمندان و عالمان سایر ادیان و مذاهب شود. پس نباید از پرداختن به این موضوع غافل بود.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در خطبه غدیر بارها فرمودند: «فلیبلّغ الحاضر الغائب؛ حاضران به غایبان اطلاع دهند».
این عصر، عصر اینترنت، رسانه و ماهواره است و باید با بهره گیری از این وسایل فرهنگ قرآن و عترت علیهم السلام به دنیا برسد.
شایسته است هر حسینیه ای در دنیا از این روش ها برای معرفی معارف دین بهره بگیرد.
جهل، دنیا و مردم آن را فراگرفته است و بیان معارف از طریق ماهواره ها می تواند افراد زیادی را در نقاط دوردست دنیا هدایت کند. حقیقت و معرفت، تنها و تنها در کلام قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام یافت می شود، پس باید مردم دنیا با این دو آشنا شوند.
اصحاب حسینیه ها و هیئات و مساجد و مؤسسات اسلامی و...، باید درجهت تبلیغ معارف اسلامی کوشا باشند و از وسایل به روز در این راه بهره بگیرند و ماه مبارک رمضان فرصت خوبی برای این منظور است. امیدوارم خدای عزوجل به همگان چنین توفیقی عنایت کند.
وصلی الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین
