در روز دوشنبه هفتم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵ق (۲۸ اسفند ۱۴۰۲) گردهمایی سالیانه بانوان، با بیانات ارزشمند مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر علم و فقاهت قم و در بیت معظم له برگزار شد.

در این گردهمایی که جمع کثیری از بانوان ولائی و فعالان فرهنگی، در بیت مرجعیت جلیل القدر شیعه حضور بهم رساندند، مرجع عالیقدر بیانات ارزشمند و راهگشایی ایراد فرمودند که مشروح بیانات حکیمانه معظم له به شرح زیر می باشد:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

ایام رحلت حضرت ابوطالب علیه السلام، عموی پیامبر خدا صلی الله علیه وآله و پدر امیرمؤمنان علیه السلام، و همینطور ایام رحلت حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها، ام المؤمنین و اولین همسر رسول خدا صلی الله علیه وآله و نخستین زنی که به آن حضرت ایمان آورد، را به محضر رفیع و شامخ صاحب ولایت عظمی و امامت کبری، حضرت حجت بن الحسن، مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف، و تمام زنان و مردان باایمان، تعزیت عرض می کنم. امید آن دارم که خدای متعال در این ماه باعظمت رحمت خاص خود را شامل جهانیان نموده، در فرج حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تعجیل نماید، چراکه این امر ریشه استوار تمام خوبی ها و نابودی تمام پلیدی هاست.

بهشت؛ مأمن بانوان

در روایت شریفی وارد شده است: «أکثر أهل الجنة النساء؛ بیشترین مردمان بهشت، زنان هستند». این امر به سبب کثرت جمعیتی آنان نیست و در ادامه روایت حضرت سبب این امر را اینگونه بیان می فرمایند: «علم الله ضعفهن فرحمهن؛ خدای متعال ضعف آن ها را می دانست و به آنان رحم کرد»[1].

خدای متعال به حکمت بی منتهای خودش زنان را از جهاتی نسبت به مردان ضعیف تر خلق کرده است. از این رو به ضعف آنان علم دارد و رحمت خود را به آنان بیش از مردان عنایت می کند.

با این حساب تمامی زنان اهل بهشت نیستند و برخی از آنان جهنمی خواهند شد. دنیا مکمنی است تا بهشتی یا جهنمی شدن آنان مشخص شود و عملکرد آنان در این دنیا عاقبت شان را رقم خواهد زد، اگر در این دنیا عملکرد خوبی داشته باشند، این عملکرد آنان را راهی بهشت خواهد کرد و اگر خدای ناخواسته عملکردشان پسندیده نباشد، عاقبت آنان را به جهنم منتهی می سازد و این در حالی است که خدای متعال رحم و عطوفت بیشتری نسبت به زنان دارد، اما صفحه اعمال این دسته از زنان چنان سیاه است که آنان را عاقبت به شر کرده، مکمن آنان را دوزخ قرار می دهد.

دو الگوی برتر برای بانوان

با این حساب هر فردی، علی الخصوص بانوان محترم باید سعی کنند در این دنیا به گونه ای عمل کنند که اهل سعادت و بهشتی شوند. برترین زن ها برای الگوپذیری بانوان، حضرت زهرا سلام الله علیها هستند. آن حضرت دختر رسول خدا صلی الله علیه وآله، همسر امیرمؤمنان علیه السلام و مادر امام حسن و امام حسین علیهما السلام هستند. سایر بانوان نیز یا دختری برای پدری هستند و یا همسری برای مردی و یا خواهری برای برادری و یا مادری برای فرزندان خود. پس می توانند برای تعامل صحیح و پسندیده با سایرین از آن حضرت الگو بگیرند.

در ماه مبارک رمضان و در مراسم های مختلف کم و بیش در مورد نحوه تعامل و زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها با بستگانشان می شنوید و یا مطالعه می کنید. پس در این ماه راه برای الگوپذیری از سرور بانوان بهشت هموارتر است. از این رو، بنای خود را بر این امر قرار دهید که به عنوان یک همسر و یا مادر و یا خواهر از دختر رسول خدا صلی الله علیه وآله تبعیت کنید. درست است که مثلاً همسر شما به مانند امیرمؤمنان علیه السلام نیست اما از آن سو این را نیز در نظر داشته باشید که شما هم همانند حضرت زهرا سلام الله علیها نیستید. پس با الگوپذیری از آن بانوی بزرگ اسلام رفتار خود را به رفتار آن حضرت نزدیک کنید. پس از همین لحظه و در همین ماه رمضان که در حال سپری شدن است، همه شما، مخصوصاً بانوان جوان و نوجوان، بر چنین تصمیمی مصمم شوید که اگر چنین کنید، کم و بیش به موفقیت خواهید رسید.

دومین الگوی سرافراز برای بانوان وجود باعظمت ام المؤمنین، حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها هستند. آن بانوی مکرمه تا پیش از ازدواج با پیامبر خدا صلی الله علیه وآله از نظر جاه و جلال و بلندمرتبگیِ شخصیت و ثروت نه تنها در مکه مکرمه، بلکه در جزیرة العرب و تمام سرزمین حجاز سرآمد تمام مردان و زنان و بزرگان عرب بودند و رقیبی برای آن حضرت وجود نداشت. زمانی که آن حضرت به ازدواج رسول خدا صلی الله علیه وآله درآمدند، همگان، حتی نزدیکانشان، با ایشان قطع رابطه و مراوده کردند به طوری که در زمان ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هیچ یک از زنان عرب به یاری ایشان نیامدند و خدای متعال جمعی از زنان را از بهشت به یاری آن حضرت فرستادند. سبب این رویگردانی زنان عرب تنها ازدواج حضرت خدیجه سلام الله علیها با رسول خدا صلی الله علیه وآله بود، چراکه هم آنان با اسلام مخالف بودند و هم از آن سو رسول خدا صلی الله علیه وآله از مکنت مالی بهره مند نبودند و پدر و مادرشان رخت از جهان بربسته بودند و آن حضرت تحت تکفل عموی خود، حضرت ابوطالب علیه السلام، دوران کودکی را گذرانده بودند. به همین دلیل آن حضرت صلی الله علیه وآله به یتیم ابوطالب علیه السلام شناخته می شدند.

با تمام این ها حضرت خدیجه سلام الله علیها با رسول خدا صلی الله علیه وآله ازدواج کردند و تمام ثروت و دارایی بی مانند خود را در راه خدا و در راه رسول خدا صلی الله علیه وآله به مصرف رساندند.

با درنظرداشت چنین ایثار و فداکاری ای آیا سزوار نیست زنان از حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها الگو بپذیرند؟! در روزگار ما چند درصد از زنان از شخصیت و دارایی خود در راه خدا مایه می گذارند و از آن برای جلب رضایت خدای متعال گذشت می کنند؟ حضرت خدیجه سلام الله علیها و حضرت زهرا سلام الله علیها دو الگوی بی مانند برای مردان و زنان باایمان، مخصوصاً دختران جوان و نوجوان، هستند که باید ارزش و عظمت شان دانسته شود. پس از هم اکنون هرآنچه از این دو بانوی بزرگوار به گوشتان می رسد و یا در کتاب ها مطالعه می کنید را سرلوحه راه زندگی خود قرار دهید. برای چنین عملکردی تصمیمی راستین اتخاذ کنید. در این صورت به موفقیت خواهید رسید.

این دنیا روزی به پایان خواهد رسید. اگر فردی صد سال نیز عمر کند، به فرموده قرآن پس از مرگ که فرشتگان خدا از او سؤال کنند چه مدت در دنیا بوده اند، خواهند گفت: «لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ؛[2] یک روز بود یا یک جزء از روز» و در آیه دیگر خدای متعال از زبان آنان می فرماید: «سَاعَةً مِنْ نَهَارٍ؛ ساعتی از روز». زمانی که این دنیا با تمام خوشی ها و ناخوشی های خود به پایان رسید، آدمی زاده گمان می برد که ساعتی در آن بوده و تمام شده است. با این حساب جای افسوس و حسرت نیست که فردی پا به دوزخ بگذارد و اهل آتش شود؟ و یا اگر هم به بهشت راه یابد، در مراتب بالاتری جای نگیرد؟

دنیای فعلی ما

دنیای کنونی مالامال از فساد و تباهی شده است. قرآن کریم فرموده است: «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ؛[3] فساد در خشكى و دريا نمودار شده است». تا جایی که عمر بنده اجازه می دهد و ذهنم یاری می رساند، شصت الی هفتاد سال قبل فساد در دنیا به ندرت به چشم می خورد. آنانی که با بنده هم سن و سال هستند، به یاد می آورند که در آن دوران فساد در میان زنان و مردان به ندرت دیده می شد. برای مثال در آن زمان طلاق بسیار بسیار کم رخ می داد و امری نکوهیده بود. همینطور ازدواج جوانان در گذشته با چنین معضلات و مشکلاتی رو به رو نبود. بنده به یاد دارم که در مدرسه ای که مشغول به تحصیل بودیم، یکی از اهل علم امر طلاق مردم را به عهده گرفته بود و از شهر مقدس کربلا و باغات و روستاهای اطراف این شهر مقدس برای طلاق تنها به او مراجعه می کردند. شاید در طول یک ماه دو الی سه مورد طلاق در تمام کربلای معلی و اطراف آن رخ می داد که به این فرد مراجعه می کردند. اما اکنون آمار طلاق به گونه سرسام آوری رشد یافته است و حتی بسیاری از طلاق ها در دوران قبل از ازدواج و در دوران عقد و یا حتی در مراسم عقد رخ می دهد.

آمار بالای آدم ربایی و قتل و خودکشی نیز ازسوی دیگر در جای جای جوامع به چشم می خورد. بنده در حدود سی سالی که در کربلای معلی ساکن بودم به یاد ندارم که حتی یک مورد خودکشی در آن جا رخ داده باشد، اما در جوامع فعلی هرازگاهی می شنویم که کسی خودکشی کرده است و این در حالی است که او کسانی، همچون: پدر و مادر و یا زن و فرزند و یا شوهر دارد و تبعات این کار، آنان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.

دو عامل گسترش فساد در عالم

باید اندیشید که منشأ و آبشخور این مقدار فساد و تباهی در دنیای فعلی از کجاست. اصلی ترین عامل چنین وضعیتی دو مورد است: یکی تبلیغات ده ها و صدها میلیاردی اهل باطل و ضلالت است، که از طریق شبکه های ماهواره ای و موبایل ها و فضای مجازی صورت می گیرد و دیگری کوتاهی و کم کاری مردان و زنان باایمان است.

اکنون جهان تشیع از ده ها میلیون بانوی جوان و نوجوان و باایمان برخوردار است که همگی بحمدالله معتقد به اصول خمسه اسلام، یعنی توحید، نبوت، امامت، عدل و قیامت، هستند که باید در عرصه تبلیغ دین فعال باشند، اما تبلیغی که به دست بانوان شیعه صورت می پذیرد، حتی یک درصد تبلیغات دشمن نیست و متأسفانه زیر یک درصد است. این نسبت، آمار خوب و قابل قبولی نیست، البته در این میان هستند بانوانی که از سن و سال بالاتری برخوردارند و گرفتاری و مشکلات شان مجال پرداختن به تبلیغ را به آنان نمی دهد، اما بانوان جوان و نوجوان فراغت بال و توان بیشتری دارند و می توانند بیش از پیش در این زمینه فعالیت کنند.

پس باید بانوان، مخصوصاً بانوان جوان و نوجوان، در عرصه تبلیغ اسلامِ صحیح فعالیت بیشتری داشته باشند. آنان باید به وظیفه خود درجهت معرفی اسلامی صحیح و نه اسلام اسمی تقصیر و کوتاهی نکنند. امروزه اگر پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله در جوامع اسلامی کنونی حضور بیابند، اسلامی که در حال اجرا در سطح جهان است را تأیید می کنند؟! آیا اسلامی که امروزه شاهد آن هستیم، همان اسلامی است که ایشان در گفتار و رفتار خود نشان دادند؟ یقیناً چنین نیست و آنچه را امروزه به نام اسلام می بینیم، مورد تأیید رسول خدا صلی الله علیه وآله نیست. آن اسلامی که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به آن عمل کردند و توسط اهل بیت آن حضرت علیهم السلام به دست ما رسیده و نه آن اسلامی که توسط اصحاب منافق آن حضرت نقل شده، باید به دنیا معرفی شود.

دنیای اسلام در عصر حاضر به آن اسلامی که با قول و فعل و تقریر رسول خدا صلی الله علیه وآله شکل گرفت، بسیار تفاوت دارد. درست است که یکی از اسباب چنین وضعیتی ماحصل تبلیغات اهل باطل و گمراهی است اما در این میان کوتاهی مسلمانان نیز عامل دوم برای وضعیت کنونی شده است. تلاش درجهت اصلاح این وضعیت برای دنیا و آخرت مردان و زنان مؤمن مفید است.

تفاوت از زمین تا ثریا

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: «لا یبقی من القرآن إلا درسه ومن الإسلام إلا رسمه»[4]. در این روزگار در جای جای دنیا سخن از اسلام می رود و آیات قرآن کریم تلاوت می شود اما آیا عملکرد پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به اسلام و قرآن در جایی از دنیا به چشم می خورد؟! آیا کشورهای اسلامی حتی به اندازه یک درصد به عملکرد رسول خدا صلی الله علیه وآله پایبند هستند؟!

پس بانوان حوزوی و دانشگاهی و فرهنگی، تاریخ پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را مطالعه کنند و با سیره ایشان آشنا شوند. به عنوان نمونه در کتب تاریخی و روایی کندوکاو کنید و ببینید در ازدواج هایی که رسول خدا صلی الله علیه وآله خطبه عقد آن را جاری کردند، چه مقدار مهریه قرار داده بودند و فاصله ما با آن سیره چه مقدار است. برخی می گویند در زمانه فعلی امکان اجرای سیره پیامبر صلی الله علیه وآله وجود ندارد! یکی از رکن های چنین تفکری حاصل تبلیغات اهل باطل و رکن دیگر آن تقصیر و کوتاهی زنان و مردان مؤمن است. مؤمنان در این عرصه مجال تقصیر و کوتاهی ندارند. سیره آن حضرت صلی الله علیه وآله باید به دنیا رسانده شود، در این صورت، خواه دیگران بپذیرند و خواه نپذیرند: «فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ؛[5] پس هرکه می خواهد، ایمان آورد و هرکه می خواهد، کافر شود»، مهم ابلاغ و رساندن این مطالب به دنیای فعلی است.

زنان نامدار تاریخ اسلام

بنده در این بخش از سخنانم از زنانی نام می برم که به اسوه ای برای تمام زنان در طول تاریخ تبدیل شدند. نمونه اول خانمی به نام حُبّی است که خود از اصحاب حضرت امام صادق علیه السلام بود و برادری به نام میسِّر داشت که او نیز از اصحاب آن حضرت بود. میسِّر یکی از نام های حسنای الهی و به معنای سهل کننده است که در دعای جوشن کبیر نیز آن را می خوانیم. روزی از روزها میسِّر به خدمت حضرت امام صادق علیه السلام شرفیاب شد و از خواهر خود، حُبّی به آن حضرت شکایت کرد. حضرت امام صادق علیه السلام در جواب به او جمله ای فرمودند که میسِّر تا پایان عمر خود از خواهرش شکایت نکرد. آن حضرت فرمودند: «ما یدفع عنکم إلا بدعائها؛ هیچ بلایی از شما دفع نمی شود، مگر به دعای او».

این جمله حضرت امام صادق علیه السلام نشان از قرب و ارج حُبّی در پیشگاه الهی دارد که سبب دفع بلا از خانواده اش شده است و نکته جالب توجه در این کلام این است که حضرت علیه السلام نفرمودند «ما یدفع عنک»، بلکه فرمودند: «ما یدفع عنکم» و از ضمیر جمع استفاده کردند. به این معنا که دعای آن خواهر سبب رفع بلا از تمام خانواده است و نه سبب رفع بلا تنها از میسِّر.

حُبّی نیز بانویی همانند شما بود و دختر و همسر پیامبر صلی الله علیه وآله و یا مادر امامان علیهم السلام نبود، پس شما نیز می توانید به چنین مقام و منزلتی در نزد خدا و اهل بیت علیهم السلام برسید و ماه مبارک رمضان فرصت خوبی برای این منظور است. راه رسیدن به چنین مقامی نیز کم و بیش برای همگان روشن است، تنها راه رسیدن به این مرتبه دوری از گناهان است، همانگونه که رسول خدا صلی الله علیه وآله در خطبه شان در روزهای قبل از ماه مبارک رمضان اینگونه به آن اشاره فرمودند: «الورع عن محارم الله؛[6] پرهيز كردن از حرام هاى خدا».

هر مؤمنی باید چنین تصمیمی بگیرد و سعی کند دامنش به گناه آلوده نشود و اگر هم گناهی از او سر زد، استغفار و توبه نماید، چراکه فرموده اند: «التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛[7] توبه کننده از گناه مانند کسی است که گناهی ندارد».

انسان مؤمن اگر گناهی نیز از او سر زد، با توبه از خدای متعال طلب مغفرت می کند، همانگونه که اگر جایی از منزل آلوده شد، آن مکان را شستشو می دهند و تمیز می کنند.

دختران عمیس

اسوه دوم برای بانوان زنانی به نام اسماء بنت عمیس و خواهرش سلمی بنت عمیس هستند. حضرت امام باقر علیه السلام در روایتی فرمودند: «رحم الله الاخوات من أهل الجنة؛[8] خدا خواهران اهل بهشت ​​را مورد رحمت خویش قرار دهد». خواهرانی که دراین روایت به آنان اشاره شده است، هفت تن بودند که دو تن از آنان اسماء و سلمی بنت عمیس هستند. اینان نه همسر امام و نه دختر امام و نه مادر امامی بودند، بلکه زنانی عادی همانند سایر زنان بودند، اما به مقامی رسیدند که حضرت امام باقر علیه السلام برای این هفت تن رحمت فرستادند، البته این به این معنا نیست که آنان هشتمی ندارند و هریک از شما می توانید هشتمین این زنان باشید. رسیدن به این مقام و پیمودن این راه دشوار است، اما به این معنا نیست که کسی نمی تواند به آن دست یابد، درست مانند جوان فقیری که قصد ازدواج دارد و خود را به آب و آتش می زند تا مقدمات ازدواجش را فراهم کند و یا مانند فرد تهی دستی که قصد خرید خانه ای را دارد و با زحمت فراوان به آن دست می یابد.

شما زنان باایمان و متدینه می توانید با دانستن وظایفتان و عمل به آن به چنین مقام و جایگاهی برسید. به عنوان مثال بانویی که ازدواج نکرده است، به وظایف خود و بانویی که ازدواج کرده است، نیز به وظایف خود آگاه شود. همینطور اگر خانمی فرزند ندارد و یا خانمی فرزند دارد، باید با وظایف خود آشنا باشند و همینطور باید به وظایف میان ارحام و یا همسایگان آشنا شوید. ماه مبارک رمضان فرصت خوبی برای تصمیم گرفتن و تمرین کردن برای تقرب به خدای متعال است.

حفظ آثار روایی شیعه توسط دو زن

محمد بن ابی عمیر از اصحاب خوب حضرت امام کاظم علیه السلام بود. با مراجعه به کتب رجالی شیعه با نام های زیادی از اصحاب معصومین علیهم السلام آشنا می شوید که در کنار مردان، حتی نام بسیاری از زنان ذکر شده است. در میان این اصحاب افراد پاک نهاد و خوب و یا بدسیرت و غیرثقه و حتی افراد مجهول الحال وجود دارند و با احوالات آنان آشنا می شوید. اصحاب پیامبر صلی الله علیه وآله و معصومان علیهم السلام بالغ بر ده ها هزار نفر هستند که اسامی آنان ذکر شده است و در میان آنان افرادی نیز هستند که به تعبیر قرآن کریم منافق بودند. آنان به دست پیامبر خدا صلی الله علیه وآله اسلام آوردند و نماز می خواندند و روزه می گرفتند اما برضد آن حضرت فعالیت می کردند.

جدای از اینان کسانی هم در میان اصحاب رسول خدا صلی الله علیه وآله وامیرمؤمنان علیه السلام و سایر معصومان علیهم السلام حضور داشتند که پاک سرشت و نیک طینت بودند که این روال تا حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ادامه یافت. در میان این اصحاب و کسانی که با معصومان رابطه داشتند، حتی زنانی بودند که خدمات بزرگی کردند، همانند عمه حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و زنان دیگر.

با تمام آنچه رفت، در میان این خیل پرشمار اصحاب، سه تن از اصحاب معصومان علیهم السلام هستند که سرآمد هستند و به مقامی رسیدند که فرد چهارمی را نمی توان در آن مقام تصور کرد، اهل علم و خبرگان فن به آنچه می گویم واقف هستند. اینان کسانی هستند که روایات مسند و مرسل آنان روایت صحیحه به شمار می رود. یکی از این سه تن محمد بن ابی عمیر است. او از یاران خاص و بسیار نزدیک حضرت امام موسی کاظم علیه السلام بود.

پس از شهادت امام هفتم علیه السلام محمد بن ابی عمیر به دستور هارون عباسی دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفت. در تتبعی که بنده در احوال اصحاب معصومان علیهم السلام داشته ام، شخصی را ندیده ام که اینگونه شکنجه شود و زنده بماند. بدون شک اجل او فرا نرسیده بود که در زیر شکنجه مأموران جان نسپرد.

در تاریخ نقل شده است که بعضاً هارون شخصاً بر شکنجه و تعذیب او نظارت می کرد. تنها دلیل این شکنجه ها این بود که هارون از او اسامی یاران خاص حضرت امام موسی کاظم علیه السلام را می خواست و او تن به این کار نمی داد، چراکه فاش کردن هویت آنان مساوی با زندان و شکنجه و مرگ آنان بود. در برخی از نقل های تاریخ این چنین آمده است که او مدت هفده سال در زندان هارون و تحت شکنجه به سر برد و نامی از اصحاب حضرت موسی بن جعفر علیه السلام بر زبان نیاورد. جدای از شکنجه های معمول، مانند: شلاق زدن، سیلی زدن، مجروح ساختن و سوزاندن بدن و...، ازجمله شکنجه هایی که برای او در نظر گرفته بودند و در طول تاریخ کمتر کسی را اینگونه شکنجه کرده اند، شکنجه با آلتی به نام «خشبه» بود. خشبه تخته چوبی بود که از یک طرف آن میخ هایی را کوبیده بودند و سر میخ ها از سمت دیگر آن تخته چوب بیرون آمده بود. ابن ابی عمیر بارها و بارها با این وسیله تعذیب شد و هربار صد خشبه به پشت او می زدند. چنین شکنجه ای در طول تاریخ بنی امیه و بنی عباس به ندرت به چشم می خورد. اما با تمام این شکنجه های طاقت فرسا او اسامی یاران خاص حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام را فاش نکرد.

نکته جالب توجه و محل بحث ما این است که در طول این هفده سال مقاومت محمد ابن ابی عمیر آثارش و روایاتی که از اهل بیت علیهم السلام گردآوری کرده بود، توسط دو خواهر او، یعنی منة و سعیدة، حفظ شد و از دست هارون و مأمورانش که مرتباً خانه آن ها را تفتیش می کردند، در امان ماند. به راستی این دو خواهر کاری بسیار بزرگ و ارزشمند برای تاریخ شیعه انجام داده اند و از اجر و قرب فراوانی در نزد خدای متعال برخوردار شدند.

خواهران گرامی، این دو زن همانند شما بودند و شما نیز می توانید به چنین جایگاهی دست یابید. لازمه این هدف والا این است که در این ماه مبارک رمضان تصمیمی راسخ برای رسیدن به این مقام اتخاذ کنید. از دست دادن چنین فرصتی بسی مایه تأسف و حسرت است. اگر انسان در ماه رمضان برای خودسازی تصمیم بگیرد، بیش از سایر روزها به موفقیت دست خواهد یافت.

از طرف دیگر در راه رساندن اسلام صحیحی که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله از آن دم زدند و نه اسلام اسمی، به دنیا تلاش کنید. به عنوان نمونه برای تسهیل در ازدواج جوانان گام بردارید و اگر دختر و پسری را می شناسید که به یکدیگر علاقه مند و برای یکدیگر گزینه های مناسبی هستند و خانواده های آنان نیز با وصلت شان موافق هستند، سعی کنید مشکلات و گره های بی اساسی که بر سر راه آنان وجود دارد را رفع کنید، تا مبادا سن ازدواج جوانان بالا برود. همینطور کسانی که در زمینه خانواده و مسائل مربوط به آنان سررشته ای دارند، نگذارند که اختلافات میان زنان و شوهرانشان آنان را به سوی طلاق سوق دهد. شما می توانید در این عرصه ها موفقیت های بسیار بزرگی کسب کنید.

نیرویی به وسعت جهان

نیروی زنان به وسعت جهان است و اگر تصمیم به کاری بگیرند، موفق خواهند شد. به جز صدیقه طاهره، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها که برترین الگوها هستند، شما می توانید به مقام بانوان دیگری که از آنان نام برده شد و در کتب رجالی نیز نام آنان ذکر شده است، برسید.

شما بانوان، مخصوصاً جوانان و نوجوانان فرهنگی و دانشگاهی و حوزوی، تصمیم بگیرید که جهان امروز را با اسلام صحیح آشنا کنید. در این راه می توانید از هر وسیله ای که در اختیار دارید، نظیر شبکه های ماهواره ای و تلفن های همراه استفاده کنید. این کار امتثال امر رسول خدا صلی الله علیه وآله است که بارها و بارها دستور به تبلیغ دادند و فرمودند: «فلیبلغ الشاهد الغایب؛[9] پس حاضران به غایبان برسانند و اطلاع دهند». این امر مختص به مردان نیست، و بانوان و هرکسی که اطلاعاتی در این زمینه دارد را شامل می شود. پس سعی کنید در درجه اول از اسلام حقیقی و صحیح شناخت پیدا کنید و در مرحله بعد آموخته های خود را به دنیا منتقل سازید.

در این راه نباید ملول و خسته شوید، مثلاً اگر در عرصه خانواده فعالیت می کنید و به موردی برخورد کردید که زن و شوهری به حقوق واجب یکدیگر احترام نمی گذارند و به آن پایبند نیستند، بارها و بارها آنان را نصیحت کنید و از سر باز زدن آنان خسته و رنجور نشوید. همان گونه که پیامبر خدا صلی الله علیه وآله از دعوت مشرکان مکه خسته و ناامید نشدند و علی رغم آزار و اذیت آنان که آن حضرت را با سنگ می زدند، ایشان بارها و بارها به مشرکان فرمودند: «قولوا لا إله إلا الله تفلحوا؛ بگویید خدایی به جز الله نیست تا رستگار شوید». در جهان آخرت مشخص می شود که آن حضرت چندبار این جمله را تکرار کردند تا برخی به اسلام ایمان آوردند. ایشان بارها و بارها آماج سنگ باران مشرکان قرار گرفتند، به طوری که از جای جای بدن آن حضرت خون جاری می شد. این در حالی است که به فرموده روایات، آن حضرت از نیروی بدنی چهل مرد قدرتمند برخوردار بودند. با تمام این آزارها و شکنجه ها رسول خدا صلی الله علیه وآله دست از تبلیغ اسلام نکشیدند و به راه خود ادامه دادند.

آن حضرت حتی ظلم خویشان خود را به جان خریدند و بارها و بارها ازسوی نزدیکان خود، همچون ابولهب آماج سنگ پرانی قرار گرفتند. ابولهب با سنگ زدن به آن حضرت رگ عرقوب پشت پای ایشان که محل عبور عصب است را مجروح ساخت و باعث شد آن حضرت تا آخر عمر شریفشان به زحمت بیفتند و درد شدیدی را تحمل کنند، چراکه آسیب دیدن این رگ تا به امروز قابل درمان نیست و اگر رگ عرقوب پای کسی آسیب ببیند، تا پایان عمر او را دچار ناراحتی و درد می کند. با تمام این احوال پیامبر خدا صلی الله علیه وآله دست از تبلیغ دین و تبلیغ اسلام نکشیدند و پایورزی به خرج دادند.

قرآن کریم در آیه شریفه «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِي رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛[10] مسلماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیکویى بود» ما را به آموختن از آن حضرت سفارش کرده است. از این رو در راه تبلیغ هم مقاوم و سرسخت باشید و از طرف دیگر هم در این مسیر به هیچ عنوان با کسی تندی نکنید. فرمان «ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِ؛[11] با حکمت و اندرزِ نیکو مردم را به سوى پروردگارت دعوت کن» را چراغ راه خود قرار دهید و از درگیری و نزاع و قهر کردن بپرهیزید. در این مسیر به خود خستگی راه ندهید و بارها و بارها اسلامی که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان علیه السلام در دوران حکومت خود به اجرا گذاشتند را به جهان نشان دهید و آن را تبلیغ کنید. خود نیز سعی کنید همانند آن دو پیشوای بزرگ اسلام عمل کنید تا حدیث «أکثر أهل الجنة النساء» شامل حال شما نیز بشود. خدای ناکرده اینطور نباشد که کسی پس از آنکه چشم از جهان فروبست، گفتارها و رفتارها و عملکرد او به گونه ای باشد که شروع سختی ها و مشکلاتش در آن جهان باشد. ماه مبارک رمضان بهترین زمان و بهترین فرصت برای خودسازی و تبلیغ اسلام صحیح مورد نظر قرآن کریم و تجلی یافته در عملکرد رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام است.

امیدوارم خدای متعال به شما بانوان حاضر و سایر بانوان در نقاط مختلف دنیا توفیق دهد تا هم در عرصه خودسازی و هم در عرصه دوری از تقصیر در رساندن اسلام صحیح به دنیا بیش از پیش توفیق دهد.

وصلی الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین

[1]. وسائل الشیعه، ج20، ص168.

[2]. سوره مؤمنون: آیه 113.

[3]. سوره روم: آیه 41.

[4]. کافی، ج15، ص689.

[5]. سوره کهف: آیه 29.

[6]. امالی صدوق، ج1، ص93.

[7]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص74.

[8]. بحارالأنوار، ج22، ص195.

[9]. امالی شیخ مفید، ج1، ص253.

[10]. سوره احزاب: آیه 21.

[11]. سوره نحل: آیه 125.