حضرت آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله گروهي از بانوان يزدي را که براي ديدار با ايشان به قم آمده بودند در بيت معظم خود به حضور پذيرفتند.

ايشان در ابتدا فرمودند: «روزي در محضر رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم از شخصي عابد و شخص ديگري که عالم بود سخن به ميان آمد. آن جناب فرمودند: برتري عالم بر عابد مانند برتري من بر کمترين شماست» سپس فرمودند: خداي متعال و ملائکه و ساکنان زمين، و حتي مورچگان و ماهيان دريا برکسي که به تعليم مردم اهتمام دارد، درود مي‌فرستند».(1)

ايشان در ادامه اظهار داشتند: «اين تعبير، تعبير مجازي است و رسول گرامي اسلام با استفاده از آن به ما فهمانده است که ميان عالم و عابد تناسبي وجود ندارد و علم و عالم از جايگاه ويژه اي برخوردارند».

معظم له افزودند: «هر زن مسلماني اين توان را دارد که در تعليم و تعلّم علوم اهل بيت عليهم السلام موفق شود و به عنصري مؤثر در ميان بانوان و عامل مهمي در هدايت بسياري از بانوان ـ وحتي مردان فاميل ـ تبديل شود. همچنان که تاريخ نام بسياري از مردان را در شمار اصحاب اهل بيت عليهم السلام ياد کرده، از بانوان پيرو اهل بيت نيز اسم برده است. اين مطلب نشان مي‌دهد که بانوان نيز اگر بخواهند مي‌توانند به مراتب والا و اثرگذار دست يابند».

ايشان در ادامه افزودند: «شايد يکي از اين زنان ـ که تاريخ با افتخار از آنان ياد کرده ـ زني باشد که «ام الاُسود» نام دارد. اين زن پس از تشرف به آيين اهل بيت عليهم السلام، موفق شد ـ علي رغم مخالفت و انحراف پدر و پدربزرگش ـ برادران خود را هدايت کند. امروزه هنگامي که نسل اين بانو و نيز نسل برادرانش را از نظر مي‌گذرانيم مي‌بينيم که بسياري از آنان در شمار بهترين اصحاب ائمه طاهرين عليهم السلام مي‌باشند. حتي برخي از علماي ما در خصوص اين خاندان کتاب هايي مستقل به رشته تحرير درآورده اند. در حقيقت اين بانو منشأ و سبب هدايت اين خاندان و گرايش آنان به آيين تشيّع گرديد».

معظم له تأکيد فرمود: «زنان مؤمن براي موفقيت در اين مسير بايد همتي والا داشته باشند تا بتوانند در آموختن علوم و معارف اهل بيت عليهم السلام موفق شوند. بي شک چنين بانواني در آموختن اصول دين، احکام، اخلاق و آداب اسلامي موفق خواهند بود.

ايشان در پايان به بانوان سفارش فرمودند: اوقات خود را صرف آموختن علوم اهل بيت عليهم السلام و ياد دادن آن به ديگران کنند و نسبت به اين مهم حرص شديد و اهتمام جدي داشته باشند؛ چراکه اين کار نزد خداي متعال از ارزش و جايگاه والايي برخوردار است.

 

 

(1) بحارالانوار، ج 61، ص 244.