در شب هاي ماه مبارک رمضان، طلاب، علما و فضلاي حوزه علميه، شخصيت هاي گوناگون و عموم مؤمنان در بيت مرجع عالي قدر در شهر مقدس قم حضور به هم مي رسانند و در خلال ديدار با ايشان، درباره مسائل علمي، فقهي، تاريخي و فرهنگي سخن به ميان مي آورند و آية الله العظمي سيد صادق شيرازي نيز ضمن شرکت در اين گفتگوها ديدگاه هاي ارزشمندشان را ابراز مي دارند.

بسم الله الرحمن الرحيم

در اولين ديدار که روز چهارشنبه اول ماه مبارک رمضان صورت پذيرفت از مرجع عالي قدر سؤالات بسياري پرسيده شد؛ از جمله در خصوص حرج شديد و ملاک افطار براي بيماراني سؤال شد که دچار تشنگي فراوان مي باشند.

ايشان فرمودند: «اگر لازم شد که بيمار پيش از به جا آوردن نماز، آب بنوشد، مي تواند غذا نيز بخورد و در آن صورت روزه اش اشکالي ندارد. نقل است که آية الله ميلاني در کربلا ابتدا افطار مي کرد و سپس براي اقامه نماز جماعت خارج مي شد».

در اين جلسه در خصوص موضوع کثيرالسفر نيز سؤال شد. ايشان درباره کسي که دو روز در هفته مسافرت مي کند فرمودند: «لازم است نماز و روزه اش را به صورت معمولي به جا آورد. همچنين کسي که دو وطن دارد بايد در هر دو وطن نمازش را تمام بخواند و روزه اش را به جا آورد».

سؤال شد: اگر شخصي در جايي نماز صبح را به جا آورد و سپس با هواپيما به سفر پرداخت و به شهري وارد شد که هنوز در آن جا وقت اذان صبح فرا نرسيده بود، آيا بايد دوباره نماز صبح را در آن شهر نيز به جا آورد؟

ايشان پاسخ دادند: «بعضي از علما چنين نظري دارند؛ يعني مي گويند بايد مجدداً نماز صبح را بخواند، اما استنباط بنده چنين است که نماز اول کفايت مي کند».

يکي از حاضران پرسيد: در برخي نقاط جهان مانند کشورهاي اسکانديناوي (شمال اروپا) شب يا روز به تنهايي 21 يا 22 ساعت است. ساکنان اين مناطق در خصوص روزه چه تکليفي دارند؟

مرجع عالي قدر پاسخ دادند: «بايد به اندازه اي که در کشورهاي ديگر نظير عراق و ايران و حجاز متعارف است روزه بگيرند و البته برخي صاحب نظران ساعات متعارف را از 16 تا 18 ساعت برآورد کرده اند».