شب هاي ماه مبارک رمضان ـ ماه رحمت وامان وماه نزول قرآن ـ فرصت مناسبي براي مذاکرات علمي وخوشه چيني از محضر عالمان بزرگوار است. شماري از فضلا همچون سال هاي گذشته در شب هاي اين ماه نزد آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله مي روند واز مطالب علمي ونکات قرآني وفقهي واصولي ايشان بهره مي برند.

در اين جلسه آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله پرسش هاي متعددي مطرح کردند، از جمله:

اگر زن بارداري که وضع حملش نزديک است يا زن شيردهي که شير کمي دارد در ماه مبارک رمضان روزه نگيرد وعلاوه بر اين قضاي روزه اش را نيز به جا نياورد، بر وي واجب است يک فديه بپردازد؟ يا بايد دو فديه پرداخت کند؟

معظم له پس از مناقشه اين فرع فقهي وبررسي جوانب مختلف آن فرمودند: بر چنين زني واجب است دو فديه بپردازد؛ يک فديه براي روزه نگرفتن وفديه ديگر به خاطر آن که قضاي روزه اش را به جا نياورده است.

در ادامه جلسه از ايشان سؤال شد: چه سفري سفر معصيت محسوب مي شود وموجب مي شود نماز شخص تمام باشد ودر سفر روزه بگيرد؟

معظم له در پاسخ فرمودند: انگيزه خود مکلف است که موجب مي شود سفر وي سفر طاعت باشد يا معصيت. در روايت آمده است که دو برادر در زمان امام رضا عليه السلام به سرخس مسافرت کردند. انگيزه يکي از آن دو زيارت امام رضا عليه السلام، وهدف ديگري ملاقات با سلطان بود. از همين رو حضرت رضا عليه السلام به آن برادر که براي ملاقات با سلطان به سرخس آمده بود فرمودند: واجب است در سفر نمازهايت را تمام بخواني؛ زيرا قصد تو از سفر ديدار سلطان بوده است.(1)

از محضر ايشان سؤال شد: در صورتي که شخص بدون اجازه پدر ومادر مسافرت کند چه حکمي دارد؟

ايشان اظهار داشتند: اين سفر از اساس حرام است.

شايان ذکر است در اين جلسه شماري از فضلاي حوزه عليمه شهرهاي نجف اشرف وکربلاي معلا ونيز شماري از طلاب وفضلاي شهر مقدس قم خدمت ايشان رسيده، خواستار شنيدن رهنمودهاي معظم له درخصوص ماه مبارک رمضان شدند.

ايشان فرمودند: ماه مبارک رمضان ماه ارجمندي است که پاداش طاعات وعبادات واعمال شايسته در آن مضاعف مي باشد. به شما سفارش مي کنم در اين ماه عزيز هرقدر مي توانيد از غضب دوري کنيد وخشم خود را فرو بنشانيد. رسول گرامي اسلام صلّي الله عليه وآله فرمودند: «الغَضَبُ يُفسِدُ الإيمانَ کَما يُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ؛(2) خشم ايمان را تباه مي کند همچنان که سرکه عسل را خراب مي سازد».

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. تهذيب الاحکام، ج4، ص220 (باب57ـ حکم المسافر والمريض في الصيام، حديث17).

2. کافي، ج2، ص302 (باب الغضب...، حديث1).