جمعي از رؤساي عشاير بصره عراق ضمن ديدار با آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله، به رهنمودهاي ايشان گوش فرا دادند.

در اين ديدار که روز جمعه 4 آبان ماه 86 در دفتر مرجع عالي قدر در شهر مقدس قم صورت گرفت، ايشان ضمن اشاره به اوضاع حساس منطقه ووضعيت کنوني عراق خاطرنشان کردند: امروزه کشور عراق در حال سپري کردن دوره مهم ونقطه عطفي از تاريخ خود است وبه تبع آن همه منطقه وجهان نيز در حال گذار از اين مرحله حساس است. هرقدر مردم عراق در پايبندي به خط اهل بيت عليهم السلام موفق شوند واين دوره دشوار را با موفقيت از سر بگذرانند اين پايبندي وموفقيت آنان به همان اندازه به سود کشورهاي منطقه وجهان تمام خواهد شد وبه خواست خدا وياري مولايمان امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف موجبات پيروزي آنان را فراهم خواهد کرد.

ايشان ضمن تأکيد بر ضرورت واهميت يکپارچگي ملت عراق وپرهيز از تفرقه وپراکندگي فرمودند: يکي از نکات اساسي ومهمي که قرآن مجيد بر آن تأکيد کرده وهمه مؤمنان را به پايبندي بدان فرا خوانده، در اين آيه شريفه تجلي يافته است: «وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ»؛(1) ونزاع نکنيد که ناتوان شويد». بحمدالله نشانه هاي التزام به اين نکته مهم در ميان پيروان مکتب اهل بيت در عراق مشهود مي باشد ولي نيازمند توجه وکوشش وپايبندي بيش از پيش است تا مردم عراق از مشکلات ديگر نيز رهايي يابند.

ايشان در ادامه به بيان مقاطعي از تاريخ گذشته عراق پرداختند وخاطرنشان کردند: آورده اند که عبدالملک بن مروان، حاکم اموي، حجاج بن يوسف ثقفي را به عنوان والي کوفه گماشت. حجاج بيست سال بر سرزمين عراق حکم راند ودر اين مدت نه فقط شيعيان عراق را نابود کرد بلکه ستم هاي گسترده اش دامن فارس وشيراز را هم بي نصيب نگذاشت. نوشته اند که در نخستين روز ورود به کوفه بر فراز منبر شد ودرباره اهل کوفه وبه ويژه شيعيان سخنان ياوه بسياري گفت که البته بيش از هرکس سزاوار خودش بود. از همين رو کوفيان خشمگين شدند وجمعي از اعيان کوفه سواران ودلاورانشان را وا داشتند که دارالاماره را محاصره کنند وحجاج وهمراهينانش را با سرافکندگي از کوفه برانند. حجاج وهمراهانش شب را در روستايي ميان راه سپري کردند، يکي از همراهانش پيشنهاد کرد به شام باز نگردند، زيرا اين کار چه بسا خشم عبدالملک را بر مي انگيزد وبه جاي آن صبر پيشه کردن بهتر است.

از سوي ديگر در غياب آنان، سه تن از بزرگان کوفه تا آمدن والي جديد کنترل شهر را به دست گرفتند وطي نامه اي به عبدالملک، داستان حجاج را بازگفتند وخواستار والي ديگري شدند. اما پيش از رسيدن والي جديد اتفاق ديگري افتاد که هيچ کس آن را پيش بيني نکرده بود. يکي از شيوخ عشاير کوچک کوفه که يکصد شمشيرزن تحت امر وي بودند نزد آن سه تن آمد واز آنان خواست در اداره کوفه او را نيز شريک کنند. از آن جا که او وقبيله اش در چشم آن سه تن خُرد مي نمود، خواسته اش را نپذيرفتند واو را راندند. آن شيخ با ناراحتي بيرون آمد وتصميم گرفت با شمشيرزنانش در خدمت حجاج درآيد. حجاج اين فرصت را غنيمت شمرد وبدون فوت وقت در مدت زماني کوتاه بر کوفه چيره شد وطي بيست سال حکمراني بر اين شهر، ستم ها وجناياتي در حق مردم عراق وپيرامون آن مرتکب شد که تاريخ مانند آن را کم تر به ياد دارد.

برخي گفته اند: اگر يهوديان ومسيحيان هر کدام دژخيمان وستمگران خود را حاضر کنند وما مسلمانان حجاج را به عرصه بياوريم، جنايات او از ستم هاي همه آنها افزون تر خواهد بود.

مرجع عالي قدر در بخش ديگري از بياناتشان بر نقش حساس همه اقشار عراق به ويژه شيوخ عشاير تأکيد وتصريح کردند: چه بسا يک خطاي کوچک اداري يا رفتار حساب نشده عواقب هولناکي به بار آورد. شما شيوخ عشاير اميد ظاهري مرجعيت ومردم مي باشيد و البته اميد واقعي خداي متعال، رسول مکرم اسلام، مولايمان اميرمؤمنان، امام حسين وحضرت ولي عصر صلوات الله عليهم اجمعين مي باشند. از اين رو همديگر را به حق جويي وبردباري سفارش کنيد. همچنين وظيفه داريد نيروهاي پراکنده، به ويژه جوانان را گرد هم آوريد. جوانان سازندگان آينده عراق هستند، هرچند از تجربه وپختگيِ بزرگ ترها بي بهره اند، آنان را مورد توجه وعنايت وتربيت نيکو قرار دهيد تا در آينده از ثمره نيکوي آن برخوردار شويد.

ايشان در پايان تأکيد کردند: خوش بينانه ترين تعبيري که درباره حوادث امروز عراق مي توان گفت اين است که نگران کننده است. حتي غربي ها هم از اين نکته نگرانند که مبادا دامنه حوادث تلخ عراق کشورهايشان را دربر گيرد. در جهان امروز که به مثابه دهکده هاي کوچک است، نجات دادن عراق نجات دادن کل منطقه وجهان است وهر گونه نزاع در عراق به ايجاد تنش در مناطق ديگر نيز مي انجامد. پس تا مي توانيد دامنه تنش ها را در عراق کاهش دهيد.

هفت تن از معصومين در کشور عراق آرميده اند واين ويژگي منحصر به فرد حتي در شهرهاي مکه ومدينه يافت نمي شود. چنين کشوري اين استحقاق را دارد که مردمانش در صلح وامنيت وآرامش زندگي کنند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. انفال(8)، آيه46.