در روزسه شنبه ۲۸ ذی القعده ۱۴۴۳ق (۷ تیر ۱۴۰۱) یکی دیگر از سلسله نشست های علمی روزانه مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله با علما، فضلا و عموم مؤمنان در بیت مرجعیت شهر مقدس قم برگزار شد.

مشروح مطالب مطرح شده در این نشست به شرح زیر است:

سؤال: باتوجه به مقام بالاى پيامبر صلی الله علیه وآله، اينكه قرآن كريم خطاب به ایشان مى فرمايد: « وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ، لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ، ثمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ؛ و اگر (پیامبر صلّی الله علیه و آله) از دروغ به ما برخی سخنان را می‌بست، محققاً ما او را (به قهر و انتقام) از یمینش می‌گرفتیم و رگ وتینش را قطع می‌کردیم»(حاقه 44-46) اهانت به آن حضرت نیست؟

جواب: اين آيه اهانت به پيامبر صلی الله علیه وآله نيست، بلكه بيان اهميت احكام الهى است و طبق روايات مقصود از اين قبيل آيات شخص پيامبر صلی الله علیه وآله نيست، بلكه مقصود ديگران هستند. در روایاتی از حضرت صادق علیه السلام وارد شده است:«نَزَلَ اَلْقُرْآنُ بِإِيَّاكِ أَعْنِي وَ اِسْمَعِي يَا جَارَةُ» (کافی ج2 ص630). علاوه بر این در این آیه  حرف «لو» استعمال شده که حرف امتناع برای امتناع است.

سؤال: متابعت ماموم از امام جماعت دقی است یا عرفی؟

جواب: جماعتی فرموده اند دقی است؛ البته نسبت به افعال نه اقوال چون نسبت به اقوال شاید اجماع باشد که متابعت واجب نیست، بلکه مستحب است. بنا بر این که متابعت دقی باشد، اگر عمداً یک لحظه هم زود تر از امام به رکوع یا سجده برود، یا سر از رکوع و سجده بردارد، جماعت باطل می شود، اما بعید نیست که بگوییم متابعت عرفیست، مانند جاهای دیگر؛ بنا بر این که بگوییم توسعه عرفی، و نه مسامحه عرفی، اعتبار دارد، مگر جایی که اجماع یا ارتکاز بر دقی بودن باشد. 

سؤال: دلیل شرط بودن استمرار در قصد مسافت داشتن برای ترتب احکام مسافر چیست؟

جواب: همان دلیلی که می گوید باید قصد مسافت داشته باشد، دلالت دارد بر اینکه این قصد باید مستمر باشد و منقطع نشود. لذا احتیاج به دلیل جداگانه ای بر لزوم استمرار نداریم علاوه بر اینکه مسأله اجماعی است و اجماع خود دلیل مستقل است.

سؤال: آیا جایز است در مسعی خارج از محدوده ای که از نظر عرض دارد، سعی کرد؟

جواب: خیر؛ جایز و صحیح نیست.

سؤال: نسبت به توسعه ای که در ستون جمرات داده شده آیا رمی به آن مجزی است؟

جواب: بله؛ به نظر می رسد اشکال نداشته باشد.

سؤال: سجده بر چه چیزی صحیح است؟

جواب: بر زمین و آنچه از زمین می روید؛غیراز ماکول و ملبوس.

سؤال: آیا بر آسفالت و معدن سجده صحیح است؟

جواب: خیر؛ زیرا آسفالت ارض نیست و معدن اگر چه صدق ارض بر آن می کند، لکن استثنا شده است.

سؤال: اگر راوی ای که از معصوم علیه السلام روایتی نقل کرده ثقه اما غالی باشد، اعتبار دارد؟

جواب: اجماع علمای شیعه و چه بسا حتی علمای عامه بر این است که راوی باید مسلمان باشد و غالی در حکم کافر است و لذا نقل او اگر چه ثقه باشد، اعتبار ندارد مگر اینکه علم به صدق کلام او باشد که آن علم حجت است.

سؤال: در رمی جمرات رمی با ریگی که قبلاً برای رمی استفاده شده، چه حکمی دارد؟

جواب: چنانچه علم داشته باشد، صحیح نیست؛ هرچند علم اجمالی و شبهه محصوره باشد. اما اگر شبهه غیرمحصوره باشد، مثلاً در میان هزارها ریگ بداند بعضی از آن ها برای رمی استفاده شده، در این صورت اشکال ندارد.

سؤال: مقصود از مشاهده در توقیع وارد شده از حضرت حجت علیه السلام که فرمودند: «الا فمن ادعي المشاهدة قبل خروج السفياني و الصيحة فهو كذّاب مفتر»(بحارج52ص152)، صرف ادعای رویت آن حضرت است؟

جواب: به قرائنی معلوم می شود که مقصود از مشاهده ادعای نیابت خاصه در زمان غیبت کبرا است. ازجمله این قرائن این است که حضرت این کلام را در نامه ای که به نائب خاص چهارم که علی بن محمد سمری بود نوشتند و بعد از اینکه فرمودند باب غیبت صغرا بسته شد و تو بعد از شش روز از دنیا می روی پس به احدی بعد از خود وصیت مکن که بعد از تو نیابت را به عهده بگیرد. آنگاه حضرت این جمله مذکور را فرمودند.

سؤال: اگر شخصی از اهل عامه بر طبق مذهب خود زوجه اش را طلاق بدهد و بعد مستبصر شود آیا طلاق صحیح است؟

جواب: بله؛ صحیح و نافذ است.