در روز دهم ماه ربیع الثانی 1438ق (20/10/1395) و به مناسبت شهادت کریمه ی اهل بیت حضرت فاطمه ی معصومه سلام الله علیها دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی میزبان جمعی از اعضای مواکب حسینی از کربلای معلی بود. امسال نیز همانند سال های گذشته هیئت های متعددی از معتمدان و رؤسای هیئت های حسینی از کربلای معلی در شهر مقدس قم با مرجع عالیقدر دیدار کردند و به رهنمودهای کارگشای معظم له گوش جان سپردند.

مرجع عالیقدر در این دیدار درباره ی شعائر مقدس حسینی، اهمیت و عظمت آن بیاناتی ایراد کردند و گوشه هایی از تلاش طاغوتانِ تاریخ در راه مبارزه با شعائر مقدس حسینی و خاموش کردن آن را بازگفتند. معظم له در سخنان خود سفارش های گرانسنگی به میهمانان کردند و از ایشان خواستند که از پرداختن و کشیده شدن دنبال مسائل سلبی و منفی بپرهیزند. متن بیانات ایشان به شرح زیر است:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

فرارسیدن سالروز شهادت جانسوز کریمه ی اهل بیت علیهم السلام حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها را به مقام منیعِ سرورمان حضرت بقیة الله الأعظم، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و تمام مردان و زنان مؤمن و شما سوگواران حاضر در جلسه که از سرزمین امام حسین علیه السلام و سرزمین باب الحوائج حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و سرزمین دلاوری و شهادت کربلای معلی گرد آمدید، تسلیت عرض می کنم.

امیدوارم در هر زمینه و پیوسته در چارچوب اهل بیت علیهم السلام و برای دیگران الگویی باشید که عقائد و آموزه ها و اخلاق والای این خاندان را از شما بیاموزند. از حضورتان در این جا و در این مناسبت سپاسگزارم.

در حدیث شریف از رسول خدا صلی الله علیه وآله آمده است که درباره ی شعائر مقدس حسینی فرمودند: «ولیجتهدن أئمة الکفر وأشیاع الضلالة فی محوه وتطمیسه فلا یزداد أثره إلا ظهورا وأمره إلا علوّا؛ و ائمه ی کفر و پیروان گمراهی در نابود کردن و محو کردن آثار [مزار مطهر] ایشان بسیار می کوشند، اما تلاش آنان جز آشکارتر شدن و باشکوه تر شدن آن، اثری ندارد».

آری، این حکم تکوینیِ الهی درباره ی شعائر مقدس حسینی و وعده ی رسول خدا صلی الله علیه وآله است که عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب کبری سلام الله علیها در روز عاشورا برای امام سجاد علیه السلام بازگفتند.

ایشان افزودند: خدای عزوجل اراده فرموده که امام حسین علیه السلام عظمت داشته باشند و تمام شعائر مقدس و آنچه با آن حضرت مرتبط است، بالنده و آشکار باشد. تاریخ این مطلب را از حدود 1400 سال قبل تا به امروز ثابت کرده است. امام حسین علیه السلام و اهل بیت ایشان با آن وضعیت فجیع به شهادت رسیدند اما خدای متعال خواست تا با همان شهادت، اسلام و اخلاق زنده بماند و هدایت و خیر در سراسر جهان سایه اندازد.

پس از شهادت آن حضرت و یارانشان (در روزگار حاکمیت بنی امیه و بنی عباس و پس از روزگار آنان) بارها و بارها قبر مقدس امام حسین علیه السلام ویران شد، به گونه ای که هیچ نشانه و علامتی یا تخته سنگی که گواه از قبر مطهر آن حضرت باشد بر جای نماند. قبر مطهر امام حسین علیه السلام با زمین اطراف، همسان و مساوی بود، چندان که نشانه ای که آن را از زمین های اطراف متمایز و نسبت به آن برجسته و مشخص کند وجود نداشت.

در راه این تربت مقدس، هزاران بلکه ده ها هزار انسان قربانی و شهید شدند. حاکمان جبار و ستمکار تمام توان خود را به کار بستند تا نام و یاد امام حسین علیه السلام را از یادها و دل ها بزدایند، ولی خدای متعال برای امام حسین علیه السلام و شعائر مقدس آن حضرت بالندگی و جاودانگی مقرر فرموده بود.

ایشان در ادامه فرمودند: در ایام متوکل عباسی، مؤمنان و دوستداران خاندان رسالت چندین بار و دور از دید مأموران مخفیِ متوکل عباسی، نشانه ای را بر قبر مطهر امام حسین علیه السلام ایجاد می کردند، ولی دژخیمان و مزدوران متوکل سر می رسیدند و آن را از بین می بردند. پیش از متوکل عباسی هارون و قبل از او مروانیان و امویان این رویه را در پیش گرفته بودند. حاکمانِ پس از متوکل، مأموران خود را به سوی قبر مطهر امام حسین علیه السلام می فرستادند و به آن ها فرمان می دادند که هرکس را در آن یافتند بکشند، زندانی، شکنجه و اموالشان را مصادره کنند و خانه هایشان را بر سر زن و فرزندان و کسانشان ویران نمایند؛ آنان نیز چنین می کردند و در این میانه هزاران و هزاران مورد از چنین جنایاتی صورت گرفت.

مرجع عالیقدر افزودند: در تاریخ آمده است که در روزگار حکومت جائرانه ی متوکل، حکومت اسلامی که متوکل به ستم در اختیار گرفته بود، نیمی از جهان را دربر می گرفت. رئیس شرطه (پلیس) به کربلا رفت تا از نزدیک امور را وارسی کند. در آن برهه خانه هایی کوچک گرد قبر ساخته شده بود تا زائران در آن مستقر شوند و خستگی راه را از تن دور کنند. به دستور رئیس شرطه تمام آن خانه ها را ویران کردند و اعلام کرد که هرکس کنار قبر مطهر دیده شد به زندان «مطبق» که سیاهچالی و از سوی حاکمان بنی عباس ساخته شده بود، برده شود. در معرفی این زندان همین بس که هرکس وارد آن می شد تحت شکنجه و بر اثر گرسنگی و تشنگی دیری نمی پایید که جان می داد. اندک زمانی پس از مرگ متوکل عباسی، درب آن زندان گشوده شد و زندانیان بازمانده و جان به سلامت به در برده از زندان بیرون آمدند، اما پس از آزادی چشمان شان کور شد، چراکه ماه ها به هیچ وجه نور و روشنایی ندیده و در تاریکی مطلق روزگار سپری کرده بودند.

البته از بنی امیه، بنی مروان و بنی عباس جنایاتی جز این نیز سر زده است که چهره ی تاریخ را سیاه کرده است و تمام این اقدام ها برای این بود که میان امام حسین علیه السلام و مردم فاصله اندازند و از اقامه ی شعائر مقدس حسینی جلوگیری کنند.

معظم له ادامه دادند: به گواه تاریخ در روزگاری نه چندان دور، یعنی روزگار یاسین الهاشمی در عراق و حاکمیت پهلوی در ایران که به حدود هشتاد سال پیش باز می گردد منابع و روزنامه های آن روزگار به مدت پنج سال تمام، هیچ مجلس عزاداری در ایران دیده نمی شد. در شب و روز عاشورا نیز همین گونه بود و هرکس مجلسی برای امام حسین علیه السلام برپا می کرد خود را در معرض سخت ترین مجازات ها، مانند: مصادره ی اموال، زندان، شکنجه و کشته شدن قرار می داد.

آن سوی مرزهای ایران، یعنی در عراق هزاران مجلس برای حضرت سیدالشهدا علیه السلام برگزار می شد، اما یاسین الهاشمی در برابر مجالس و شعائر مقدس امام حسین علیه السلام سر ستیز و دشمنی برافراشت.

به راستی متوکل ـ که هیچ قبر و نشانه ای از او نمانده ـ پهلوی و یاسین الهاشمی کجایند؟

در روزگار خودمان و در سه دهه ی سیاهی که ملت صبور و ستمدیده اما مقاوم عراق با آن دست به گریبان بودند؛ در عراقِ امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام و فرزندان پاکش ـ که درود خدا بر آنان باد ـ بسیار و بسیاری از مجالس سوگواری و زیارت امام حسین علیه السلام را منع کردند و زائرانِ پیاده ی آن حضرت را از رفتن به کربلای معلی بازداشتند و البته بسیاری را به همین علت کشتند، زندانی و شکنجه کردند، اما علی رغم تمام این تلاش های شکست خورده و ناموفق، امام حسین علیه السلام جاودانگی یافت و نام مقدس ایشان در گوش هستی طنین انداز شد و همچنان بر سر زبان ها به نیکی و عظمت یاد می شود. حسینیه هایی که در اصل خانه بودند منتسب به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام در جای جای این کره ی خاکی ساخته شد و مورد بهره برداری قرار گرفت؛ این، از آن جهت است که خدای متعال برای شعائر مقدس آن حضرت ماندگاری و جاودانگی رقم زده است.

چنان که بیان شد، رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله نیز فرمودند که ستمکاران تمام تلاش و توان خود را برای محو و نابودی این دستگاه به کار خواهند برد، اما نتیجه ی معکوس خواهند گرفت. آن حضرت افرادی را که در این مسیر کارشکنی و سنگ اندازی می کنند «پیشوایان کفر و پیروان گمراهی» خواندند.

معظم له ادامه دادند: متأسفانه و دردمندانه امروزه شاهد آنیم که عراقِ اهل بیت علیهم السلام و ملت مظلوم، شکیبا، مقاوم و نستوهِ آن در دریایی متلاطم از مشکلات غوطه ور هستند، اما این ملت جز امام حسین علیه السلام را نمی پذیرد و هماره شتابنده و پایا و پویا از شعائر مقدس امام حسین علیه السلام حمایت و صیانت می کند. در روزگار بنی امیه و بنی عباس و در سه دهه ی سیاه حاکمیت دین ستیزان بر عراق، امام حسین علیه السلام حتی یک زائر در کنار قبر مطهر خود نداشتند، اما امروز شما و جهانیان شاهد حرکت عظیم و شگفت انگیز و شکوهمند زائران امام حسین علیه السلام برای حضور در روز اربعین در حرم قدسی و ملکوتی آن حضرت هستید؛ چیزی که در تاریخ مانند و سابقه نداشته است. دست و دل بازی، بخشندگی و گذشتن از داشته ها و وقت و تمام فداکاری های ملت عراق برای برگزاری هرچه شکوهمند زیارت مقدس اربعین بسیار شکوهمند و با ارزش است. من از تمام کسانی که در بزرگداشت شعائر مقدس حسینی در سراسر جهان می کوشند، به ویژه فعالان در امر برگزاریِ زیارت مقدس اربعین که امروزه مهم ترین شعائر حسینی است، قدردانی و تشکر می کنم.

در این جا بیان و یادآوری مسأله ای بسیار مهم را به همگان، خصوصاً ملت ارجمند عراق، به ویژه آن بخش از شهروندان عراقی که در کربلای معلی زندگی می کنند، لازم می دانم و آن، این است که دشمنان از دیرباز تا به امروز و فرداها و فرداها با ابزارها و راهکارهای گوناگون از جمله طرح مسائل سلبی در صدد تضعیف شعائر مقدس امام حسین علیه السلام هستند. از این رو شما حاضران و همگان در هر جا که هستید و هستند، خصوصاً کسانی که در عراق، به ویژه آنانی که در کربلای معلی زندگی می کنند باید از مسائل و طرح های سلبی دوری گزینند و از مسائل ایجابی در برگزاری شعائر مقدس حسینی باز نمانند و سرگرم سلبیات نشوند. نباید پرداختن به سلبیات آنان را از برگزاری هرچه بهتر و گسترده تر زیارت مقدس اربعین باز دارد، بلکه باید مسائل سلبی را نادیده بگیرند و آن را پشت سر گذارند تا همان طور که رسول اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند زیارت مقدس اربعین همه ساله ظهور و بالندگی بیشتری یابد.

مسلّم این که رسول خدا صلی الله علیه وآله در این مسأله ی مهم، یعنی رو تافتن از سلبیات و پرداختن به امور ایجابی الگوی همگان هستند که باید به ایشان اقتدا کرد. برخی از مردم زمان آن حضرت ایشان را آماج تهمت قرار داده و مطالبی دروغین را به حضرتش نسبت می دادند، تا آن جا که حضرت امیرمؤمنان علیه السلام از ایشان نقل کردند که فرمودند: «کثرت علیَّ الکذابة؛ دروغ زنان بر ضد من فزونی گرفته اند».

لفظ «الکذابة» صیغه ی مبالغه است و از فراوانی آن جماعت دروغ زن حکایت دارد. آنان در زمان حیات رسول اکرم صلی الله علیه وآله به حضرتش دروغ می بستند و سلبیات و مطالب منفیِ فراوانی به ایشان نسبت می دادند و از زبان آن حضرت مطالبی بیان می داشتند که حضرت آن را نفرموده بود. بیشترین نسبت های دروغ که به آن حضرت بسته می شد از سوی منافقان ساخته و پرداخته و به رسول الله صلی الله علیه وآله نسبت داده می شد.

این منافقان اظهار اسلام و مسلمانی می کردند، ولی در باطن کافر بودند و کفر می ورزیدند و البته در کنار حضرت نماز می خواندند و روزه می گرفتند و با حضرت بودند. قرآن کریم در این باره می فرماید: «وَمِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ؛ و برخی از بادیه نشینانی که پیرامون شما هستند منافقند و از ساکنان مدینه [نیز عده ای] بر نفاق خو گرفته اند»(توبه/101).

با تمام این تفاصیل در تمام تاریخ جایی ثبت نشده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله دل مشغول و سرگرم این دروغ پردازی ها و مسائل سلبی شده و از پرداختن به امور ایجابی بازمانده باشند و به یک سخن، آن حضرت سراسر ایجابی بودند. بنابراین، به امور سلبی نپردازید و مبادا که دشمنان، شما را سرگرمِ این جنبه و قضیه کنند.

آن گاه در مقام هشدار و اخطار فرمودند: ای حسینی ها و پیروان امام حسین علیه السلام در سراسر جهان! در حسینیه ها، در مساجد، در عراق و در خارج عراق، توجه داشته و به هوش باشید که شما را هرچند اندک و ناچیزی از وقت شما را به مسائل سلبی سرگرم و تباه نکنند و از مسائل ایجابی باز ندارند. ملاک رفتار و تصمیم گیری شما باید چارچوب و سیره ی اهل بیت علیهم السلام باشد که سراسر ایجابی است.

مبادا در سطح محله، شهر، کشور یا جهان به مسائل سلبی گرفتار و درگیر شوید. هر یک از شما خواه عالم و روحانی، بازرگان، کارمند، کاسب، کارمند و زن و مرد هریک در محدوده و حیطه ی خود باید توان و نیروی خود را برای تقویت شعائر مقدس حسینی و گسترش دادن و عمق بخشیدن به آن صرف کند و به دیگر بیان، باید مسائل ایجابی را پذیرفت و به مسائل منفی و سلبی «نه» گفت.

توفیق روزافزون همگان را از خدای سبحان مسئلت دارم. دعاگوی شما عزیزان هستم و از شما می خواهم در کنار قبر مطهر و ملکوتی امام حسین علیه السلام مرا از دعای خویش بی نصیب نگذارید، والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.