هر جسم گرمى منبع حرارتى دارد كه از آن گرما می گيرد و به محض دورشدن از آن، دماى جسم تدريجاً كاهش مى يابد. اگر به ظرفى كه روى آتش قرار دارد دست بزنيم، دست مان مى سوزد، ولى به محض خاموش شدن آتش، دماى ظرف رو به كاهش مى نهد تا جايى كه پس از گذشت اندک زمانى به سادگى مى توانيم ظرف را در دست بگيريم، بدون آن كه آسيبى ببينيم. از دست دادن عزيزان و نزديكان براى همه جانسوز و با رنج بسيار همراه است. كسى كه داغ عزيزى را مى بيند در روزهاى اول، ضربه بزرگى را تحمل مى كند و چه بسا از حالت طبيعى خارج شده، دچار اختلال شود، غذا نخورد و حتى نخوابد، اما با گذشت هفته ها و ماه ها گَرد فراموشى بر اين مصيبت مى نشيند و كم كم التيام مى يابد. سوزناک ترين مصيبت ها و جانكاه ترين سوگ ها در لابه لاى پيچ و خم زندگى روزمره از ياد مى روند و به خاطره تبديل مى گردند.
در اين ميان تنها یک سوگ است كه هيچگاه در درازناى زمان از يادها نمى رود و فروغ آن هرگز به خاموشى نمى گرايد. همه ساله چند روز مانده به ماه محرم، كوى و برزن جامه سياه مى پوشد و مردمان در تكاپوى برپا كردن خيمه عزاى امام حسين علیه السلام مى افتند و دل هاى همگان حال و هواى ديگرى پيدا مى كند و شور حسينى و سوز عاشورايى چون آتشى از زير خاكستر سر بر مى كشد و شعله مى گيرد.
از روايت گذشته برمى آيد كه اين سوز و حرارت از ويژگى هاى اهل ايمان است، زيرا در آن نيامده است: «در دل انسان ها» يا «در دل مردم». از اين روى شور و حال حسينى كه در دل هاى مؤمنان آشيانه دارد، به درجات ايمان وابسته است و به نسبت آن كم و زياد مى شود و هر مؤمن و دوستدار اهل بيت علیهم السلام آن را در وجود خود مى يابد. اين مصيبت عظيم، در حدود 1400 سال پيش رخ داد، ولى حرارت آن هم چنان در جان هاى مؤمنان جاى دارد.
مقدمه 7
مرز ميان بهشت و دوزخ
کارشکنی در شعائر حسینی 11
ریشه تشکیک 12
لعن ابدی 15
ايستادگی در برابر شعائر حسينی
تبلیغ شعائر حسینی 23
اشک بر مظلوم 24
مجالس بیشمار 27
جوانان و مجالس حسینی 27
استفاده از کانالهای ماهواره ای 28
همرتبه رسولان 32
مظلوم بی مانند 33
حسینی باشیم 36
عاشورای بی پايان
منتقم حقیقی 45
ضمانتی جهانشمول 46
نخستین عزادار 52
عالمان دین و شعائر حسینی 56
کتاب های مرتبط