هر جسم گرمى منبع حرارتى دارد كه از آن گرما می گيرد وبه محض دورشدن از آن، دماى جسم تدريجاً كاهش مى يابد. اگر به ظرفى كه روى آتش قرار دارد دست بزنيم، دست مان مى سوزد، ولى به محض خاموش شدن آتش، دماى ظرف رو به كاهش مىنهد تا جايى كه پس از گذشت اندك زمانى به سادگى مى توانيم ظرف را در دست بگيريم، بدون آن كه آسيبى ببينيم. از دست دادن عزيزان ونزديكان براى همه جان سوز وبا رنج بسيار همراه است. كسى كه داغ عزيزى را مى بيند در روزهاى اول، ضربه بزرگى را تحمل مى كند وچه بسا از حالت طبيعى خارج شده، دچار اختلال شود، غذا نخورد وحتى نخوابد، اما با گذشت هفته ها وماه ها گَرد فراموشى بر اين مصيبت مى نشيند وكم كم التيام مى يابد. سوزناكترين مصيبتها وجان كاهترين سوگها در لابه لاى پيچ وخم زندگى روزمره از ياد مى روند وبه خاطره تبديل مى گردند.
در اين ميان تنها يك سوگ است كه هيچگاه در درازناى زمان از يادها نمى رود وفروغ آن هرگز به خاموشى نمى گرايد. همه ساله چند روز مانده به ماه محرم، كوى وبرزن جامه سياه مى پوشد ومردمان در تكاپوى برپا كردن خيمه عزاى امام حسين علیه السلام مى افتند ودلهاى همگان حال وهواى ديگرى پيدا مى كند وشور حسينى وسوز عاشورايى چون آتشى از زير خاكستر سر بر مى كشد وشعله مى گيرد.
از روايت گذشته برمى آيد كه اين سوز وحرارت از ويژگى هاى اهل ايمان است، زيرا در آن نيامده است: «در دل انسانها» يا «در دل مردم». از اين روى شور وحال حسينى كه در دلهاى مؤمنان آشيانه دارد، به درجات ايمان وابسته است وبه نسبت آن كم وزياد مى شود وهر مؤمن ودوستدار اهل بيت علیهم السلام آن را در وجود خود مى يابد. اين مصيبت عظيم، در حدود 1400 سال پيش رخ داد، ولى حرارت آن هم چنان در جانهاى مؤمنان جاى دارد.
فهرست مطالب
فهرست مطالب 5
مقدمه 7
مرز ميان بهشت و دوزخ
کارشکنی در شعائر حسینی 11
ریشه تشکیک 12
لعن ابدی 15
ايستادگی در برابر شعائر حسينی
تبلیغ شعائر حسینی 23
اشک بر مظلوم 24
مجالس بیشمار 27
جوانان و مجالس حسینی 27
استفاده از کانالهای ماهوارهای 28
همرتبه رسولان 32
مظلوم بیمانند 33
حسینی باشیم 36
عاشورای بی پايان
منتقم حقیقی 45
ضمانتی جهانشمول 46
نخستین عزادار 52
عالمان دین و شعائر حسینی 56