بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على
محمد وآله الطاهرين ولعنةالله على أعدائهم أجمعين
در روايتى از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله آمده است:
إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَين علیه السلام حَرارَةً في قُلوبِ المؤْمِنينَ لا تَبْرُدُ أبَداً؛ شهادت امام حسين علیه السلام سوز وگدازى در دلهاى مؤمنان برجاى نهاده كه هيچگاه به سردى نمىگرايد.
هر جسم گرمى منبع حرارتى دارد كه از آن گرما مىگيرد وبه محض دورشدن از آن، دماى جسم تدريجاً كاهش مىيابد. اگر به ظرفى كه روى آتش قرار دارد دست بزنيم، دست مان می سوزد، ولى به محض خاموش شدن آتش، دماى ظرف رو به كاهش مىنهد تا جايى كه پس از گذشت اندك زمانى به سادگى می توانيم ظرف را در دست بگيريم، بدون آن كه آسيبى ببينيم. از دست دادن عزيزان و نزديكان براى همه جان سوز و با رنج بسيار همراه است. كسىكه داغ عزيزى را می بیند در روزهاى اول، ضربه بزرگى را تحمل می كند وچه بسا از حالت طبيعى خارج شده، دچار اختلال شود، غذا نخورد و حتى نخوابد، اما با گذشت هفته ها وماه ها گَرد فراموشى بر اين مصيبت می نشيند وكم كم التيام مىيابد. سوزناكترين مصيبتها و جان كاهترين سوگ ها در لابه لاى پيچ وخم زندگى روزمره از ياد می روند و به خاطره تبديل می گردند.
در اين ميان تنها يك سوگ است كه هيچگاه در درازناى زمان از يادها نمی رود وفروغ آن هرگز به خاموشى نمی گرايد. همه ساله چند روز مانده به ماه محرم، كوى وبرزن جامه سياه می پوشد ومردمان در تكاپوى برپا كردن خيمه عزاى امام حسين علیه السلام مى افتند ودلهاى همگان حال وهواى ديگرى پيدا می كند وشور حسينى وسوز عاشورايى چون آتشى از زير خاكستر سر بر مىكشد و شعله مى گيرد.
از روايت گذشته برمى آيد كه اين سوز وحرارت از ويژگى هاى اهل ايمان است، زيرا در آن نيامده است: «در دل انسانها» يا «در دل مردم». از اين روى شور وحال حسينى كه در دلهاى مؤمنان آشيانه دارد، به درجات ايمان وابسته است وبه نسبت آن كم وزياد مى شود وهر مؤمن ودوستدار اهل بيت علیه السلام آن را در وجود خود مى يابد. اين مصيبت عظيم، در حدود 1400 سال پيش رخ داد، ولى حرارت آن هم چنان در جانهاى مؤمنان جاى دارد.
ويژگی هاى منحصربه فرد 10
رهايی بخشى مردم از جهالت 11
اهميت زبان در دستگاه سيدالشهداعلیه السلام. 19
تأثير كردار پيش از گفتار 23
مسئوليت همگانى 23
امر به معروف ونهى از منكر 25
هدايت جهانيان به بركت امام حسين علیه السلام. 28
پرهيز از يارى ستمگران 30
پادشاهان جائر 35
عبرت آموزى از ستمگران 39
توكل به خداى سبحان 43
توكل وكوشش 47
مهرورزى با دشمن 52