حضرت امام محمد باقر علیه السلام با وجود گذشت ساليانی از واقعه سوزناک کربلا در روايتی به اصحاب خود امر می‌کند که همديگر را در مصيبت شهادت حضرت سيدالشهدا علیه السلام چنين تسليت گويند. در اين تسليت گويی تصريح شده است کسی جز حضرت صاحب الأمر، امام زمان عجل الله فرجه الشریف را يارای انتقام‌جويی از خون پاک امام حسين علیه السلام نيست.
خدای متعال تکوينی دارد و تشريعی. تکوين خدای عزوجل، اموری همچون آفرينش ماه و زمين و آسمان است و خلقت بهشت و جهنم؛ و تشريع او، نماز و روزه و عبادات و واجبات و محرمات و مستحبات و مکروهات و مباحات. عزای سيدالشهدا علیه السلام علاوه بر پاره ای امور تشريعی، در عالم تکوين نيز دارای مختصات ويژۀ خودش است.
اموری که تنها ويژۀ اوست و حتی پدر، مادر، برادر و جدّ بزرگوارش نيز آن را دارا نيستند. امور تکوينی خاصّ حضرت، در مجموعۀ عظيمی از روايات ديده می شود که از گردآوری آنها کتابی قطور فراهم می‌آيد.
مقدمه 5
تصرفات تکوينی امام حسين عليه السلام 7
تشکر و دعای خير نثار عزاداران حسينی 14
سعۀ صدر در خصوص عزاداری حسينی 16
کسب رضايت والدين در اقامۀ شعائر 16
منت، نابود کنندۀ اعمال 21
وظيفۀ حساس حکومت ها در قبال شعائر حسينی 23
کافران پيشرو، مسلمانان اهمال کار 25
احيای سيرۀ رسول الله و اميرمؤمنان صلوات الله عليهما 27
دورنمای مبارزه با شعائر 34
فرجام ستيزگران با شعائر 37
پرده ای از ژرفای شعائر ستيزی در تاريخ 44
سخن آخر 46
کتاب های مرتبط
