مطلب فوق را حضرت آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي در جمع زوار اهل مسقط (پايتخت عمان) ايراد فرمودند که روز جمعه 25جمادي الثاني 1427ق (30/4/85) با ايشان در شهر مقدس قم ديدار داشتند.

ايشان طي بيانات خود ضمن اشاره به حديثِ نبويِ شريفِ «حَسَنُ الخلقِ ذهب بخيرِ الدّنيا والآخرةِ؛(1) انسان خوش اخلاق خير دنيا وآخرت را از آنِ خود مي کند» فرمودند: از اين حديث شريف دريافت مي شود که شخص خوش اخلاق از تمام خير دنيا وآخرت بهره مند مي شود. به عبارت ديگر: آن که رفتار ومنش نيکويي دارد از سلامت بيشتري برخوردار است، بدن سالم تري دارد، روزي او گشايش بيشتري دارد، نعمت هاي خدا بر وي افزون تر است، خداي متعال او را بيشتر دوست دارد، تقرب او به اهل بيت عليهم السلام بيشتر، وسرانجام سعادت وي در دنيا نيز افزون تر خواهد بود.

از سوي ديگر چنين کسي داراي قبر روشن تر ووحشت کمتري است، حساب او آسان تر خواهد بود، از پل صراط زودتر مي گذرد، واز دشواري ها وهول قيامت دور خواهد بود. از روايات شريف استفاده مي شود که مدت زمان گذر برخي از مردم از پل صراط سيصد سال به طول مي انجامد والبته يکي از اسباب آن سوء خلق ذکر شده است.

ايشان ضمن سفارش به استفاده هرچه بهتر از همه فرصت ها از جمله سفرهاي زيارتي ومعنوي، به زوّار حاضر فرمودند: هرچه اخلاق انسان نيکوتر باشد ميزان تقرب وي به امام رضا عليه السلام بيشتر خواهد بود. بکوشيد با بهره‌ برداري هرچه بيشتر از اين فرصت، خود را به خوش اخلاقي با خانواده، همکاران، همسفران و... عادت دهيد وبدين ترتيب موجبات خرسندي خدا واهل بيت از جمله امام رضا عليه آلاف التحية والثنا را فراهم نماييد.

پس از ايشان حجت الاسلام والمسلمين سيد حسين شيرازي به سخنراني پرداخت ومحور سخنان خود را اين فرمايش اميرمؤمنان علي عليه السلام قرار داد:

«کان في الأرض أمانان من عذاب الله وقد رُفِعَ أحدُهُما فدونکم الآخَرَ فتمسّکوا به، أمّا الأمان الذي رُفع فهو رسول الله وأمّا الأمان الباقي فالإستغفارُ، قال الله تعالي: وَمَا کَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا کَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ؛(2)(3) پيش از اين در زمين دو چيز مايه ايمني از عذاب الهي بود. يکي از اين دو امان از ميانتان رخت بربسته است، پس بکوشيد از امان دوم بهره گيريد. امان نخست شخص رسول خدا صلي الله عليه وآله بود وامان دوم آمرزش طلبيدن از خداست. خداي متعال فرموده است: تا تو[پيامبر] در ميانشان هستي خدا آنها را عذاب نخواهد کرد ونيز مادامي که استغفار مي کنند خدا عذابشان نمي کند.

3. نهج البلاغه، حکمت88.