شب هاي ماه مبارک رمضان ـ ماه رحمت وامان وماه نزول قرآن ـ فرصت مناسبي براي مذاکرات علمي وخوشه چيني از محضر عالمان بزرگوار است. شماري از فضلا همچون سال هاي گذشته در شب هاي اين ماه نزد آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله مي روند واز مطالب علمي ونکات قرآني وفقهي واصولي ايشان بهره مي برند.
در اين جلسه فروع فقهي متعددي مورد گفتگو قرار گرفت وآيت الله العظمي شيرازي دام ظله به پرسش هاي متعددي به نحو مبسوط وعلمي پاسخ گفتند. از جمله اين که از ايشان سؤال شد:
درباره زن مستحاضه اي که اعمال استحاضه را به جا نمي آورد در روايات دليلي مبني بر منع ورود وي به مسجد نداريم. بر اين اساس آيا زن مستحاضه مي تواند وارد مسجد شود؟
ايشان در پاسخ فرمودند: اين مسئله محل اختلاف است وبرخي از فقها آن را مجاز مي دانند وگروهي ديگر آن را جايز نمي دانند.
در اين جلسه همچنين معظم له به احوالات برخي از علماي پيشين وسيره وجايگاه والاي سلف صالح پرداختند واز جمله خاطرنشان کردند: شيخ محمد رضا اصفهاني از شاگردان مرحوم آخوند خراساني قدس سره در نجف اشرف بود. پس از درگذشت مرحوم آخوند به شهر مقدس قم آمد وبه تدريس کتاب کفاية الاصول پرداخت. فضلاي بسياري از ايشان کرامات متعددي نقل کرده اند. از جمله يکي از فضلا مستقيماً از خود او چنين نقل کرده است:
در يکي از روزهاي ماه مبارک رمضان که با ايام تابستان مصادف بود، مقارن ظهر به زيارت مرقد مطهر مولايمان اميرمؤمنان عليه السلام مشرف شدم. وقتي به حرم رسيدم ديدم از شدت گرماي طاقت فرسا کساني که در صحن مطهر حضور دارند از ده تن تجاوز نمي کنند. در مقابلِ ضريح مطهر امام عليه السلام ايستادم وشروع به خواندن زيارت «امين الله» کردم وبا اين که گرسنه وتشنه وخسته بودم، عبارات زيارت را با حال وهواي خاصي مي خواندم. وقتي به عبارت «وموائِدَ المستطعمينَ مُعدّةٌ؛ سفره ي اکرام تو براي کساني که از تو طعام مي خواهند گسترده است» رسيدم در برابر خود سفره رنگين وگسترده اي ديدم که انواع خوردني ها ونوشيدني هاي گوارا در آن قرار داشت ومن مشغول خوردن آنها بودم. فهميدم در عالم مکاشفه هستم. چند لحظه بعد به حالت عادي بازگشتم ولي با کمال ناباوري ديدم اصلاً گرسنه وتشنه نيستم واين حالت سيري تا شب همچنان ادامه داشت، به طوري که حتي هنگام افطار نيز ميلي به نوشيدن آب يا خوردن غذا نداشتم.
