شماري از اهالي نجف اشرف روز چهارشنبه 25ارديبهشت ماه1387 با آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي ديدار کردند.
طي اين ديدار که در دفتر مرجع عالي قدر در شهر مقدس قم صورت گرفت معظم له با اشاره به مسئله تقرب به اهل بيت عليهم السلام فرمودند: مرحوم علامه اميني در کتاب گرانسنگ «الغدير» آورده است: ابوالحسن جمال الدين علي بن عبدالعزيز خلعي (خليعي) موصلي حلي از شعراي تواناي اهل بيت عليهم السلام بود که قصائد فراواني در مناقب خاندان رسالت سروده است و موضوع تمام اشعارش ـ که در کمال رواني و شيوايي است ـ مدح ورثاي اهل بيت عليهم السلام مي باشد.
افراد بسياري پيرامون رسول خدا، مولاي متقيان، امامان بزرگوار صلوات الله عليهم حضور داشتند که بخشي از آنان از نعمت مصاحبت و همراهي با معصوم استفاده کردند و عده ديگري بهره کمتري بردند و شماري ديگر بي بهره ماندند
او در فنون ديگر از جمله مناظرات شعري نيز دست داشت. وي که ساکن حله بود در حدود سال750هـ درگذشت و قبر او نيز در همان جا مي باشد.
اين شاعر توانا از پدر و مادري ناصبي به دنيا آمد و مادرش نذر کرده بود اگر خدا فرزند پسري روزي او کند او را براي غارت و قتل زوار امام حسين عليه السلام بفرستد. وقتي به دنيا آمد و بزرگ شد، مادرش براي وفاي به نذر خود، او را به کربلا فرستاد. وقتي به اطراف کربلا در نقطه اي به نام «مسيب» رسيد منتظر ماند تا کارواني بگذرد. در همين حين خوابش برد و قافله اي از کنار او گذشت و غبار آن بر وي که خوابيده بود نشست. در عالم رؤيا ديد که قيامت به پا شده و او را به جهنم بردند ولي به سبب تماس آن غبار با بدنش، آتش آسيبي به او نمي رساند. وقتي بيدار شد از قصد نادرست خود منصرف و دوستدار اهل بيت شد و يکسره به سمت حائر شريف رفت. مي گويند: در همين حال اين دو بيت را سرود:
إذا شئت النجاة فزر حسيناً لکي تلقي الإله قرير عين
فإن النار ليس تمسّ جسما عليه غبار زوار الحسين؛
اگر در پي نجاتي، به زيارت حسين برو تا هنگام ملاقات خدا چشمانت روشن باشد.
زيرا تني که غبار زائران حسين بر آن نشسته باشد آتش به آن آسيبي نمي رساند.
مرجع عالي قدر در ادامه افزودند: اين شخص از سوي اهل بيت عليهم السلام مورد عنايات ويژه اي قرار گرفت در کتاب «دارالسلام» علامه نوري به نقل از کتاب «حبل المتين في معجزات أميرالمؤمنين» نوشته شمس الدين رضوي آمده است: وقتي وارد حرم مطهر سيد الشهدا عليه السلام شد و قصيده اي در مدح حضرت خواند پرده اي که روي درِ مطهر روضه قرار داشت روي او افتاد و از همين رو او را خلعي يا خليعي (منسوب به خلعت) ناميدند و خود نيز به همين نام تخلص مي کرد.
نسل گذشته امانت ولايت اهل بيت عليهم السلام را به شما تسليم نمود شما هم بکوشيد اين امانت را به طور صحيح به نسل بعدي انتقال دهيد
هم چنين در همان جا آمده است که ميان خليعي و يکي ديگر از شعراي اهل بيت به نام ابن حماد، مفاخره اي ادبي در گرفت و هر يک از آنان خود را در ستايش مولاي متقيان تواناتر از ديگري دانست. از اين رو هر کدام قصيده در مدح مولا سرودند و آن را درون ضريح مطهر انداختند تا امام خود در اين باره داوري کنند. در پايان مشاهده کردند که به آب طلا روي قصيده خليعي کلمه «احسنت» نوشته شده در حالي که همين کلمه با آب نقره بر روي قصيده ابي حماد نوشته شده است. ابن حماد از اين بابت افسرده خاطر شد و به حضرت گله کرد که من دوستدار قديم شما هستم ولي خليعي به تازگي شما را شناخته است. او در عالم خواب حضرت را ديد که به او فرمودند: تو از مايي ولي خليعي زمان زيادي نيست که با ما آشناست از اين رو نگه داشتن جانب او لازم بود.(1)
آيت الله العظمي شيرازي در ادامه افزودند: اين سخن حضرت که فرمود: «تو از مايي» از کوه هاي طلا نيز گران تر و ارزشمندتر است. کساني که از نعمت مجاورت با مرقد مطهر امامان بزرگوار برخوردارند بايد تلاش کنند تا اين گونه شوند و مصداق «منا اهل البيت» قرار گيرند.
بنده به مؤمناني که از چنين نعمت ارزشمندي برخوردارند تبريک مي گويم و آنان را به استفاده هر چه بهتر از اين نعمت سفارش مي کنم؛ بدين ترتيب که بکوشند در همه چيز از جمله عقيده، اخلاق و رفتار با ائمه عليهم السلام پيوند قلبي داشته باشند. افراد بسياري پيرامون رسول خدا، مولاي متقيان، امامان بزرگوار صلوات الله عليهم حضور داشتند که بخشي از آنان از نعمت مصاحبت و همراهي با معصوم استفاده کردند و عده ديگري بهره کمتري بردند و شماري ديگر بي بهره ماندند.
ايشان در پايان خاطر نشان کردند: نسل گذشته امانت ولايت اهل بيت عليهم السلام را به شما تسليم نمود شما هم بکوشيد اين امانت را به طور صحيح به نسل بعدي انتقال دهيد. در اين ميان به جوانان که نسبت به هر کار خيري بيش از ديگران استقبال مي کنند عنايت ويژه داشته باشيد و اجازه ندهيد در دام ظالمان و انديشه هاي التقاطي و افراد فاسد بيفتند. در روايت آمده است که جوانان از هر کار خيري بيش از ديگران استقبال مي کنند.(2)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1) الغدير، ج6، ص12.
2) کافي، ج8، ص93(حديث الرياح، حديث 66).
