آية الله العظمي سيد صادق شيرازي همزمان با فرا رسيدن نيمه شعبان و ولادت فرخنده منجي عالم بشريت حضرت مهدي عليه السلام در درس خارج فقه خود ضمن تبريک و گراميداشت اين روز بزرگ با اشاره به امر ظهور حضرت حجّت (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و نيز وظايف ما نسبت به آن اظهار داشتند: رواياتي که درباره حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) وارد شده اند بر دو قسم اند: يک دسته رواياتي است معتبر و صحيح و دسته ديگر رواياتي است ناصحيح که حتّي يک مورد از آنها معتبر نمي باشد.
ايشان تصريح کردند: دسته اول رواياتي است که مي گويد حضرت عليه السلام يَسيرُ بِسيرة جدّه رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم ويسير بسيرة أميرالمؤمنين عليه السلام؛ يعني حضرت هنگامي که ظهور مي کنند بر طبق روش و اسلوب جدّشان رسول الله (صلي الله عليه وآله وسلم ) و اميرالمؤمنين عليه السلام عمل نموده و با مردم همانند آن بزرگواران نهايت نرمش و مدارا را دارند.
ايشان ادامه دادند: دسته دوم رواياتي است که مدّعي هستند امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) زماني که ظهور مي کنند و تشريف مي آورند با شمشير و قتل و خونريزي با مردم معامله مي کنند که البته هيچ کدام از اين روايات صحيح نيست و از مجاهيل بني اميّه مي باشد.
حضرت آية الله العظمي شيرازي تصريح کردند: بر اساس تاريح و روايات معتبره سيره اميرالمؤمنين عليه السلام بدين گونه بود که اگر کسي با ايشان جنگ نداشت حضرت عليه السلام نيز نسبت به آنها تعرّض نمي کرد، حتي در روايت آمده است که زماني در شهر کوفه بر ضدّ اميرالمؤمين عليه السلام قيام و تظاهرات کردند اما حضرت دستور دادند کسي با آنها کاري نداشته باشد و نسبت به آنها اقدامي انجام ندهد.
ايشان افزودند: حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نسبت به خوارج، اصحاب صفين و جهل عليرغم آنکه اظهر مصاديق منافقين بودند ولي بنا بر اجماع روايات عامّه و شيعه از اينکه برخي اصحاب از آنان تعبير به منافق مينمودند، نهي کردند.
مرجع تقليد شيعيان جهان در بخش ديگري از سخنان خود اظهار داشتتند: هنگامي که حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)ظهور مي نمايند در ابتدا مردم را به سوي خويش دعوت مي کنند و مي فرمايند: من بقية الله وحجة الله هستم، من امام مفترض الطاعة هستم؛ و در ادامه مردم را به اين امر دعوت مي نمايد که من طبق سيره و روش جدّم رسول الله (صلي الله عليه وآله وسلم ) با شما رفتار مي کنم.
ايشان در ادامه تصريح کردند: سيره و عمل رسول الله (صلي الله عليه وآله وسلم ) بدين گونه بود که اگر دو نفر با يکديگر نزاع   مي کردند، حضرت به علم واقعي خود عمل نمي کردند بلکه اگر شاهدي وجود داشت، طبق شهود خود حکم مي کردند و اگر شاهدي نبود طرفين قسم ياد مي کردند و حضرت مي فرمودند: اين حکم ظاهري من است.
حضرت آية الله العظمي شيرازي افزودند: ائمه اطهار عليهم السلام غالباً به ظاهر عمل مي کردند اما در مواردي استثناء هم وجود داشته است که بر طبق واقع و حقيقت موضوع عمل مي کردند؛ حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف)نيز زماني که ظاهر مي شوند عين جدّشان با تمام مهر و محبت با مردم رفتار مي کنند اما ممکن است در مواردي استثناء به علم شان رفتار کنند مانند: برخورد با کساني که نسبت به حضرت زهرا سلام الله عليها ظلم و ستم روا داشتند، که البته بنده نافي اين مطلب نيستم.
ايشان در بخش ديگري از سخنان خود با اذعان به وظايف منتظران نسبت به امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)اظهار داشتند: برداشت من از مجموع مطالب و روايات در يک جمله اين است که: «حضرت را از خودمان راضي نگه داريم».
آية الله العظمي سيد صادق شيرازي تصريح کردند: رضايت حضرت حجّت عليه السلام در دو چيز است: يکي دل پاک و ديگري عمل پاک. زيرا اعمال ما هر صبح و شام بر خداي تبارک و تعالي، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم و امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف عرضه مي شود و آن حضرت مشاهده مي نمايند که اگر کردار ما خوب بوده باشد حضرت راضي خواهند شد و در غير اين صورت شاکي و ناراضي مي شوند.
ايشان افزودند: اگر دل پاک و خوب شود، ديگر براي هيچ کس بدي نمي خواهد، حتي بدترين دشمن هاي خود، چنانچه نقل شده است که پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم براي مشرکين نيز که از سخت ترين دشمنان حضرت بودند دعا مي کردند و مي فرمودند: «اللهم أهدي قومي فإنّهم لا يعلمون».
آية الله شيرازي در ادامه تأکيد کردند: سعي کنيم ديگران را به اعمال نيک و کردار شايسته دعوت کنيم و خودمان نيز عمل نمائيم که اين امر سبب مي شود رضايت حضرت (عجل الله تعالي فرجه الشريف)را در همان درجه و ميزان جلب کنيم.
ايشان در پايان اظهار اميدواري کردند: تمامي منتظران حضرت (عجل الله تعالي فرجه الشريف)بتوانند به برکت خود آن حضرت روز به روز به آن بزرگوار نزديک تر شده و موجبات رضايت ايشان را فراهم سازند.