سخن گفتن و قلم زدن از حضرت صديقه، سيده نساء العالمين فاطمه ی زهرا سلام الله عليها بسيار دشوار بوده است. دشواری اش به سبب گستره ی گسترده معارف فاطمی است. رازآميزی، قداست، شأن والاتر از حدّ تصور آدمی، حجت الحجج بودن آن حضرت، و مانند اينها موجب شده اند که گويندگان و نويسندگان را دچار عجز و حيرت کند. چگونه می توان از حضرت صديقه سخن گفت و نوشت که جمله ی «فداها أبوها» درباره ی او گفته شد. چگونه می توان وجود آن حضرت را در حصار تصور جای دهيم که درباره اش گفته اند: او حجت خداست بر ساير حجت های خدا... او علت وجودی آفرينش است... رضايت او رضايت خداوند است و خشم او خشم خداوند... و اسوه ای است برای حضرت مهدی عليه السلام به گاه ظهور... پس بليغ ترين تعبير درباره ی آن حضرت آن تواند بود که از عجز آدمی سخن بگويد و از مرزهای دست نيافتنی شخصيت حضرتش...

باری، آنچه فراروی شماست، مجموعه ای است از گلواژه های فاطمی از زبان و قلم فرزندش، فقيه آل محمد، حضرت آيت الله العظمی سيد صادق حسينی شيرازی گزينش شده است. تلاش ما به اين مجموعه انجاميد که تقديمتان می کنيم؛ باشد که از اين رهگذر مجموعه هايی ديگر با گلواژه هايی ديگر گردآوريم و تقديمتان سازيم.

مؤسسه رسول اکرم صلی الله عليه وآله ـ کربلای معلی

ربيع الأول 1437