LOGIN
جلسات علمی
shirazi.ir
"در محضر مرجعيت"
جلسه بيست و نهم
کد 2132
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 02 مهر 1388 - 4 شوال المكرّم 1430

 
شب هاي ماه مبارک رمضان ـ ماه رحمت وامان وماه نزول قرآن ـ فرصت مناسبي براي مذاکرات علمي وخوشه چيني از محضر عالمان بزرگوار است. از اين رو بيت مرجع عالي قدر حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله طبق سنوات گذشته ميزبان علما، فضلا، طلاب علوم ديني، شخصيت هاي گوناگون و عامّه مؤمناني است که با معظم له ديدار مي کنند. در اين ديدارها مباحث علمي و مسائل فقهي، تاريخي و فرهنگي مطرح مي شود و افزون بر طرح اين قبيل مسائل، مرجع عالي قدر سفارش ها و رهنمودهايي ارائه مي دهند.

به دليل ديدارِ گروه هاي متعددِ علما، فضلا و شخصيت ها با مرجع عالي قدر، حضرت آيت الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله فرصتِ زيادي براي مناقشه موضوع هاي علمي و مسائل فقهي در اين جلسه فراهم نشد، اما عليرغم کمبود وقت در اين شب، معظم له به منظورِ طرح مسأله اي براي مناقشه علمي فرمودند: هر يک از حاملِ مُقرب (باردارِ پا به ماه)، دايه کم شير، زن و مرد کهنسالِ فرتوت يا بيمار ذوالعطاش، در صورتي که دچار بيماري شود و از گرفتنِ روزه ناتوان گردد، آيا بايد يک فديه بدهد يا دو فديه؟

معظم له ضمنِ قائل شدن به تفاوت، فرمودند: اگر عذرِ باردارِ پا به ماه و دايه شيرده تا ماه مبارک رمضانِ بعد ادامه يابد، بايد دو فديه بپردازند و قضاي روزه رمضانِ گذشته از آن دو ساقط مي شود، در حالي که ديگر افراد اگر در طول فاصله ميان دو ماه مبارک رمضان، عذرشان باقي بماند، بايد يک فديه بپردازند و قضاي روزه ماه مبارک رمضانِ گذشته از آنان ساقط مي شود.

يکي از حاضران از مرجع عالي قدر پرسيد: شخصي از مردم قم، در شصت کيلومتري قم باغي دارد و در طول هفته 2 ـ 3 بار به آن جا مي رود. در صورتي که در آن مکان حضور دارد، تکليفش چسيت؟ نماز را تمام بخواند يا شکسته؟

ايشان در پاسخ فرمودند: در صورتي که عرف، آن مکان را مسکن او بداند، چنين کسي داراي دو وطن به شمار مي رود، ولي اگر آن مکان عرفاً مسکن او خوانده نشود، چنين فردي کثير السفر به شمار مي رود و در هر دو صورت بايد نماز خود را در آن جا تمام بخواند و روزه هم بگيرد.

شخص سؤال کننده گفت: آن شخص مذکور، مکان يادشده را وطن دوم خود قرار نداده است.

مرجع عالي قدر پاسخ دادند: اين که او، مکان را وطن خويش قرار داده باشد، يا نه، ملاک نيست، بلکه ملاک، عرف است و هرگاه عرف، آن مکان را وطن او بداند، وطن او خواهد بود، وگرنه چنين نخواهد بود.

حضرت آيت الله العظمي شيرازي در ادامه همين بحث فرمودند: فقيه همداني قدس سره سخني دارد که مستفادِ از ادلّه ي باب سفر و حضر است و جمعِ زيادي از فقهاي متأخر با آن موافقند. مرحوم فقيه همداني مي گويد: «تنها يک عنوان وجود دارد و آن عنوانِ «مسافر» است، پس هر گاه مسافر بودن بر کسي صادق نباشد، حکم او در اتمام نماز و گرفتن روزه، حکم مقيم است.

سپس افزودند: اين سخن، در محل خود قابل قبول است و ما نيز قائل به همين ديدگاهِ فقهي هستيم.

يادآوري مي شود که از جمله شخصيت هايي که در اين شب با مرجع عالي قدر، حضرت آيت الله العظمي شيرازي دام ظله ديدار کردند، حجت الاسلام والمسلمين آقاي علوي، نواده مرحوم آيت الله العظمي سيد محمد رضا گلپايگاني قدس سره (از شهر مقدس قم) و دکتر محمد حسين الصغير (نويسنده کتاب قادة الفکر الإسلامي؛ راهبران انديشه اسلامي) از نويسندگان و شاعران طراز اول عراق (از شهر نجف اشرف) بودند.

 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.