بعد از قاعده میسور که مرحوم صاحب عروه در اینجا نپذیرفتند دو وجه دیگر ذکر فرمودند یک وجه فرمودند: ظاهر حال موصي این است. یعنی وصیت مترتباً هست که میت در زمان حیاتش وصیت کرده که بعد از فوت برایش هر سالی این مقدار پول حج بدهند حالا با آن مقدار پول حج نمی‌شود. پول دو سال را یک حج بدهند یا سه سال را دو حج بدهند، وجهش این است که ظاهر حال موصي این است، یعنی اینکه گفته سالی 20 دینار برایم حج دهید به خیال این بوده که با 20 دینار حج می‌شود و این می‌خواهد با این مقدار پول حج شود و مطلوب دومش این است که اگر نشد هر چقدر که شد برایش حج بدهند و با 2000 دینار 7 یا 8 حج برایش بدهند، حالا که ظاهر حال موصي این است و ظواهر هم که حجیت دارد و خود مرحوم صاحب عروه و دیگران مطرح فرموده‌اند که فقط ظاهر الفاظ نیست که حجت است ظاهر اعمال هم حجت است، اگر ظهور بود چون ملاک حجت است، حالا چه این ظهور از لفظ بدست بیاید، در الفاظ بیشتر ظهور هست، در اعمال کمتر ظهور هست، اما اگر ظهور بود گیری ندارد و حجیّت دارد. وصي اگر می‌دانست که این موصي مقصودش این است که با 200 دینار 10 سال برایش حج بدهند و اگر نشد 9 سال یا 8 سال بدهند، گیری ندارد، این وصیت است که اگر 10 تا نشد 8 تا، اما بحث سر این است که آیا همچنین ظهوری هست یا نیست؟ مرحوم صاحب عروه ادعای ظهور کرده‌اند.
بحث سر صغری است و آن اینکه خارجاً فرق می‌کند و یک گونه نیست همانطور که بعضی‌ها هم فرموده‌اند. یعنی گاهی یک ظهور حال هست عیبی ندارد و بحثی نیست اما بعنوان یک دلیل برای این مسأله بعنوان یک کبرای کلیه، نه. گاهی محرز است که ظهور نیست، گاهی هم انسان شک می‌کند. در جائی که محرز بود که همچنین ظهوری هست گیری ندارد. و اگر محرز بود که همچنین ظهوری نیست، فلا وصیة، اما آیا ظاهر حال موصي اینطوری است و همه موصی‌ها در همه جا اینگونه است؟ در صغرایش مسلّم نیست که همیشه اینطور باشد که هر وقت گفت با 200 دینار برایم 10 حج دهید این است که می‌خواهد بقدر 200 دینار حج داده شود اگر نشد 8 تا اگر نشد 5 تا، اما باید این ظهور باشد و وصي که تکلیف به او متوجه است باید این ظهور برایش محرز باشد، اگر محرز بود عدم این ظهور یا حتی شک کرد که موصي همچنین چیزی را می‌خواهد یا نه؟ اصل عدمش است. این گفته سالی 20 دینار حج بدهید و برای همه جا کافی نیست، برای جائی بدرد می‌خورد که اینطور ظهوری باشد. این وجه دوم، ولی بعنوان یک کبرای کلی همه جا محرز نیست. گاهی محرز العدم و گاهی شک در آن هست و اگر شک شد باید وصیت احراز شود و عند الشک احراز نشده وصیت. ظاهراً روشن است و حرف‌هایش همین‌هاست.
فهرست
جلسه 638. 5
جلسه 639. 11
جلسه 640. 18
جلسه 641. 27
جلسه 642. 33
جلسه 643. 39
جلسه 644. 45
جلسه 645. 52
جلسه 646. 58
جلسه 647. 66
جلسه 648. 71
جلسه 649. 77
جلسه 650. 83
جلسه 651. 91
جلسه 652. 101
جلسه 653. 110
جلسه 654. 116
جلسه 655. 121
جلسه 656. 127
جلسه 657. 134
جلسه 658. 141
جلسه 659. 151
جلسه 660. 155
جلسه 661. 161
جلسه 662. 169
جلسه 663. 178
جلسه 664. 186
جلسه 665. 194
جلسه 666. 203
جلسه 667. 210
جلسه 668. 218
جلسه 669. 226
جلسه 670. 234
جلسه 671. 241
جلسه 672. 249
جلسه 673. 257
جلسه 674. 266
جلسه 675. 275
جلسه 676. 281
جلسه 677. 286
جلسه 678. 295
جلسه 679. 302
جلسه 680. 310
جلسه 681. 314
جلسه 682. 320
جلسه 683. 328
جلسه 684. 336
جلسه 685. 343
جلسه 686. 351
جلسه 687. 357
جلسه 688. 364
جلسه 689. 371
جلسه 690. 379
جلسه 691. 387
جلسه 692. 396
جلسه 693. 403
فهرست.. 411
کتاب های مرتبط
.jpg)
.jpg){kind=icon}
.jpg){kind=icon}
.jpg){kind=icon}
